Darlene Hard
| |||||||||||||
Pełne imię i nazwisko | Darlene Ruth Hard | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Państwo | Stany Zjednoczone | ||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | 6 stycznia 1936 Los Angeles | ||||||||||||
Data i miejsce śmierci | 2 grudnia 2021 Los Angeles | ||||||||||||
Gra | praworęczna | ||||||||||||
Gra pojedyncza | |||||||||||||
Najwyżej w rankingu | 2 (1957) | ||||||||||||
Australian Open | QF (1962) | ||||||||||||
Roland Garros | W (1960) | ||||||||||||
Wimbledon | F (1957, 1959) | ||||||||||||
US Open | W (1960, 1961) | ||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||
Australian Open | F (1962) | ||||||||||||
Roland Garros | W (1955, 1957, 1960) | ||||||||||||
Wimbledon | W (1957, 1959, 1960, 1963) | ||||||||||||
US Open | W (1958-1962, 1969) | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Darlene Ruth Hard, zamężna Waggoner (ur. 6 stycznia 1936 w Los Angeles, zm. 2 grudnia 2021 tamże[1]) – amerykańska tenisistka, zwyciężczyni 21 turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej, podwójnej i mieszanej, zdobywczyni Pucharu Federacji.
Kariera tenisowa
Praworęczna tenisistka z Kalifornii, była kelnerka, słynęła z ofensywnej gry przy siatce, dobrego serwisu, woleja i smecza. Dobre wyniki osiągała przede wszystkim na szybkich nawierzchniach i w grach podwójnych, ale potrafiła także triumfować na paryskiej mączce kortów im. Rolanda Garrosa. W grze pojedynczej wygrała dwukrotnie mistrzostwa USA i raz mistrzostwa Francji, była ponadto w dalszych dwóch finałach mistrzostw USA i dwóch finałach Wimbledonu.
W deblu wygrała czterokrotnie Wimbledon, dwukrotnie w parze z Marią Bueno, raz z Jeanne Arth, raz z Altheą Gibson. W mistrzostwach USA triumfowała w grze podwójnej sześciokrotnie, w tym nieprzerwanie w latach 1958–1962. W mistrzostwach Francji triumfowała we wszystkich trzech konkurencjach – raz w singlu, trzy razy w deblu, dwa razy w mikście. Poza imprezami wielkoszlemowymi zdobyła siedem tytułów mistrzyni USA – cztery razy wygrywała grę podwójną w mistrzostwach USA na kortach ziemnych (1957 z Altheą Gibson, 1960 z Billie Jean Moffitt, 1962 z Sue Behlmar, 1963 z Marią Bueno), raz grę podwójną w mistrzostwach USA na kortach twardych (1963, z Paulette Verzin), raz grę pojedynczą na kortach twardych (1963), raz grę pojedynczą w mistrzostwach akademickich (Intercollegiate, 1958). W 1962 Hard wygrała również międzynarodowe mistrzostwa Włoch w deblu (z Marią Bueno).
W latach 1954–1963 figurowała w czołowej dziesiątce rankingu amerykańskiego, w tym jako liderka w latach 1960–1963. Była również klasyfikowana w czołówce nieoficjalnego rankingu światowego, w 1960 i 1961 na 2. miejscu (w 1960 za Marią Bueno, rok później za Angelą Mortimer). Występowała w reprezentacji USA w Pucharze Wightman w latach 1957, 1959, 1960, 1962 i 1963 (jedynie w 1960 trofeum przypadło Brytyjkom), odnosząc 6 zwycięstw w singlu (przy 3 porażkach) i 4 w deblu (1 porażka). Hard była również w składzie ekipy amerykańskiej w inauguracyjnej edycji Pucharu Federacji w 1963. W finale z Australijkami uległa zdecydowanie Margaret Smith, ale w parze z Billie Jean Moffitt zdobyła decydujący punkt deblowy (przeciwko Smith i Lesley Turner).
W 1973 została przyjęta do Międzynarodowej Tenisowej Hall Galerii Sławy.
Osiągnięcia w turniejach wielkoszlemowych
- mistrzostwa Australii
- gra podwójna – finał 1962 (z Mary Reitano)
- gra mieszana – finał 1962 (z Rogerem Taylorem)
- mistrzostwa Francji
- gra pojedyncza – wygrana 1960
- gra podwójna – wygrane 1955 (z Beverly Fleitz), 1957 (z Shirley Bloomer), 1960 (z Marią Bueno), finały 1956 (z Dorothy Knode), 1961 (z Marią Bueno)
- gra mieszana – wygrane 1955 (z Gordonem Forbesem), 1961 (z Rodem Laverem), finał 1956 (z Bobem Howe)
- Wimbledon
- gra pojedyncza – finały 1957, 1959
- gra podwójna – wygrane 1957 (z Altheą Gibson), 1959 (z Jeanne Arth), 1960, 1963 (obie z Marią Bueno)
- gra mieszana – finał 1963 (z Bobem Hewittem)
- mistrzostwa USA
- gra pojedyncza – wygrane 1960, 1961, finały 1958, 1962
- gra podwójna – wygrane 1958, 1959 (obie z Jeanne Arth), 1960 (z Marią Bueno), 1961 (z Lesley Turner), 1962 (z Marią Bueno), 1969 (z Françoise Durr), finały 1957 (z Altheą Gibson), 1963 (z Marią Bueno)
- gra mieszana – finały 1956 (z Lew Hoadem), 1957 (z Bobem Howe), 1961 (z Dennisem Ralstonem)
Finały singlowe w turniejach wielkoszlemowych
- Wimbledon 1957 – 3:6, 2:6 z Altheą Gibson
- mistrzostwa USA 1958 – 6:3, 1:6, 2:6 z Altheą Gibson
- Wimbledon 1959 – 4:6, 3:6 z Marią Bueno
- mistrzostwa Francji 1960 – 6:3, 6:4 z Yolą Ramírez
- mistrzostwa USA 1960 – 6:4, 10:12, 6:4 z Marią Bueno
- mistrzostwa USA 1961 – 6:3, 6:4 z Ann Haydon-Jones
- mistrzostwa USA 1962 – 7:9, 4:6 z Margaret Smith
Przypisy
- ↑ Beth Harris: Darlene Hard, 3-time major tennis champion, dies at 85 (ang.). ClickOnDetroit.com, 2021-12-03. [dostęp 2021-12-04].
Bibliografia
- Profil na stronie WTA (ang.). Women’s Tennis Association. [dostęp 11 września 2019].
- Profil na stronie ITF (ang.). International Tennis Federation. [dostęp 11 września 2019].
- Profil na stronie Pucharu Billie Jean King (ang.). Billie Jean King Cup. [dostęp 11 września 2019].
- Bud Collins, Tennis Encyclopedia, Visible Ink Press, Detroit 1997
- Martin Hedges, The Concise Dictionary of Tennis, Mayflower Books Inc, Nowy Jork 1978
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Photograph of Queen Elizabeth II presenting Althea Gibson with the Venus Rosewater Trophy at the 1957 Wimbledon Women's Singles Championships. Gibson defeated Darlene Hard (left), her doubles partner; Hard and Gibson were the 1957 Wimbledon Women's Doubles Champions.
- Caption reads as follows:
ROYAL HAND FOR CHAMPION—Smiling Queen Elizabeth II presents the championship trophy—a large gold plate—to Althea Gibson of New York (center), who won the women's singles tennis title Saturday at Wimbledon, England. Looking on at left is Darlene Hard of Montebello, Calif., defeated by Miss Gibson in the title match.