Darren Cahill
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 2 października 1965 |
Wzrost | 185 cm |
Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny | 1984 |
Zakończenie kariery | 1994 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 2 |
Najwyżej w rankingu | 22 (24 kwietnia 1989) |
Australian Open | 3R (1985, 1989, 1991) |
Roland Garros | 3R (1985, 1987, 1989) |
Wimbledon | 2R (1988, 1990, 1994) |
US Open | SF (1988) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 13 |
Najwyżej w rankingu | 10 (7 sierpnia 1989) |
Australian Open | F (1989) |
Roland Garros | 3R (1987, 1988) |
Wimbledon | QF (1987, 1989) |
US Open | QF (1989) |
Darren Cahill (ur. 2 października 1965 w Adelaide) – australijski tenisista i trener tenisa, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Seulu (1988).
Kariera tenisowa
Zawodowym tenisistą był w latach 1984–1994.
W grze pojedynczej uczestniczył w 3 finałach turniejów rangi ATP World Tour, z których 2 wygrał.
W grze podwójnej spośród 20 rozegranych finałów 13 zakończył zwycięstwem. Cahill jest finalistą Australian Open 1989 startując z Markiem Kratzmannem.
Australijczyk startując w grze mieszanej doszedł do finału Wimbledonu 1987 w parze z Nicole Bradtke.
Cahill zagrał w 10 meczach o Puchar Davisa, odnosząc 6 zwycięstw. W 1990 Australia w składzie z Cahillem przegrała finał ze Stanami Zjednoczonymi. Cahill poniósł porażki w swoich 2 meczach singlowych.
W 1988 roku zagrał na igrzyskach olimpijskich w Seulu, osiągając 2 rundę w singlu i ćwierćfinał w deblu. Partnerem Cahilla był wówczas John Fitzgerald.
W rankingu gry pojedynczej Cahill najwyżej był na 22. miejscu (24 kwietnia 1989), a w klasyfikacji gry podwójnej zajmował 10. pozycję (7 sierpnia 1989).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 10 lipca 1988 | Gstaad | Ceglana | Jakob Hlasek | 6:3, 6:4, 7:6 |
Finalista | 1. | 15 lipca 1990 | Newport | Trawiasta | Pieter Aldrich | 6:7, 6:1, 1:6 |
Zwycięzca | 2. | 10 lutego 1991 | San Francisco | Dywanowa (hala) | Brad Gilbert | 6:2, 3:6, 6:4 |
Gra podwójna (13–7)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 29 grudnia 1985 | Melbourne | Trawiasta | Peter Carter | Brett Dickinson Roberto Saad | 7:6, 6:1 |
Finalista | 1. | 15 czerwca 1986 | Londyn | Trawiasta | Mark Kratzmann | Kevin Curren Guy Forget | 2:6, 6:7 |
Finalista | 2. | 19 lipca 1987 | Bordeaux | Ceglana | Mark Woodforde | Sergio Casal Emilio Sánchez | 3:6, 3:6 |
Zwycięzca | 2. | 18 października 1987 | Sydney | Twarda (hala) | Mark Kratzmann | Boris Becker Robert Seguso | 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 3 stycznia 1988 | Adelaide | Twarda | Mark Kratzmann | Carl Limberger Mark Woodforde | 4:6, 6:2, 7:5 |
Zwycięzca | 4. | 10 stycznia 1988 | Sydney | Twarda | Mark Kratzmann | Joey Rive Bud Schultz | 7:6, 6:4 |
Zwycięzca | 5. | 1 maja 1988 | Hamburg | Ceglana | Laurie Warder | Rick Leach Jim Pugh | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 6. | 16 października 1988 | Sydney | Twarda (hala) | John Fitzgerald | Marty Davis Brad Drewett | 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 7. | 15 stycznia 1989 | Sydney | Twarda | Wally Masur | Pieter Aldrich Danie Visser | 6:4, 6:3 |
Finalista | 3. | 29 stycznia 1989 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Mark Kratzmann | Rick Leach Jim Pugh | 4:6, 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 8. | 18 czerwca 1989 | Londyn | Trawiasta | Mark Kratzmann | Tim Pawsat Laurie Warder | 7:6, 6:3 |
Zwycięzca | 9. | 8 października 1989 | Brisbane | Twarda | Mark Kratzmann | Broderick Dyke Simon Youl | 6:4, 5:7, 6:0 |
Finalista | 4. | 15 października 1989 | Sydney | Twarda (hala) | Mark Kratzmann | David Pate Scott Warner | 3:6, 7:6, 5:7 |
Zwycięzca | 10. | 4 marca 1990 | Memphis | Twarda (hala) | Mark Kratzmann | Udo Riglewski Michael Stich | 7:5, 6:2 |
Zwycięzca | 11. | 15 lipca 1990 | Newport | Trawiasta | Mark Kratzmann | Todd Nelson Bryan Shelton | 7:6, 6:2 |
Zwycięzca | 12. | 12 sierpnia 1990 | Cincinnati | Twarda | Mark Kratzmann | Neil Broad Gary Muller | 7:6, 6:2 |
Finalista | 5. | 4 listopada 1990 | Paryż | Dywanowa (hala) | Mark Kratzmann | Scott Davis David Pate | 7:5, 3:6, 4:6 |
Finalista | 6. | 13 stycznia 1991 | Sydney | Twarda | Mark Kratzmann | Scott Davis David Pate | 6:3, 3:6, 2:6 |
Zwycięzca | 13. | 16 stycznia 1994 | Sydney | Twarda | Sandon Stolle | Mark Kratzmann Laurie Warder | 6:1, 7:6 |
Finalista | 7. | 6 lutego 1994 | Dubaj | Twarda | John Fitzgerald | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 7:6, 4:6, 2:6 |
Gra mieszana (0–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 5 lipca 1987 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Nicole Bradtke | Jo Durie Jeremy Bates | 6:7(10), 3:6 |
Kariera trenerska i komentatorska
Cahill w latach 1999–2001 był trenerem Lleytona Hewitta[1]. Za wyniki osiągnięte z Hewittem otrzymał w 2001 nagrodę trenera roku w Australii[2]. Od 2002 do 2006 procował jako szkoleniowiec Andre Agassiego[2]. Od roku 2007 do lutego 2009 był kapitanem reprezentacji Australii w Pucharze Davisa[3]. Od 2007 pracuje również jako komentator i ekspert dla stacji ESPN. W marcu roku 2009 dołączył do programu Adidas Player Development Program, który ma za zadanie rozwijać umiejętności młodych tenisistów[3].
Przypisy
- ↑ Neil Harman: How parent power left Hewitt’s coach out in cold. telegraph.co.uk, 8 grudnia 2001. [dostęp 2017-01-16]. (ang.).
- ↑ a b DARREN CAHILL Pro Tennis Coach. protenniscoach.com. [dostęp 2017-01-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 października 2016)]. (ang.).
- ↑ a b PLAYER PROFILE Darren Cahill. tennis.com.au. [dostęp 2017-01-16]. (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2017-01-16] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2017-01-16] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2017-01-16] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
Autor: Charlie Cowins from Belmont, NC, USA, Licencja: CC BY 2.0
killer on set