Darryl Dawkins
 Dawkins w 2009 roku | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| #53, 45, 50 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| środkowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Pseudonim | Sir Slam, Dr. Dunkenstein, Chocolate Thunder[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 11 stycznia 1957 Orlando | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce śmierci | 27 sierpnia 2015 Allentown | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost | 211 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Masa ciała | 114 kg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Kariera | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Aktywność | 1975–2000 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Szkoła średnia | Maynard Evans (Orlando, Floryda) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| College | Syracuse (2011–2015) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Draft | 1975, numer: 5 Philadelphia 76ers | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Strona internetowa | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Darryl Dawkins (ur. 11 stycznia 1957 w Orlando, zm. 27 sierpnia 2015 w Allentown) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji środkowego, wybrany do NBA po ukończeniu szkoły średniej. Po zakończeniu kariery zawodniczej trener koszykarski.
13 listopada 1979 roku podczas spotkania z Kansas City Kings wykonał wsad nad Billem Robinzine, podczas którego wyrwał obręcz z tablicy[2]. Wymyślił na ten wsad cały szereg nazw: The Chocolate-Thunder-Flying, Robinzine-Crying, Teeth-Shaking, Glass-Breaking, Rump-Roasting, Bun-Toasting, Wham-Bam, Glass-Breaker-I-Am-Jam. Trzy tygodnie później powtórzył swój wyczyn w trakcie spotkania z San Antonio Spurs[1].
W sezonie 1984/84 ustanowił nadal aktualny rekord NBA w liczbie fauli (386)[1].
Z powodu kontuzji opuścił finały NBA w 1988 roku, przeciw Los Angeles Lakers.
Osiągnięcia
- NBA
- 2-krotny wicemistrz NBA (1980, 1982)[3]
- Inne
- 3. miejsce w Eurolidze (1992)
- Mistrz CBA (1996)
- Awans do:
- Serie A z Auxilium Torino (1990)
- Serie B2 z Libertas Forlì (1993)
- Zaliczony do Galerii Sław Sportu stanu Floryda (2008)[1]
- Trenerskie
- Trener Roku:
- IBA (1999)
- USBL (1999)
- Asystent trenera podczas NBA Rookie Challenge (2002)
- 2-krotny mistrz USBL (2001, 2004)
- Wicemistrz USBL (2003)
- Finalista dywizji IBA (1999)
Przypisy
- ↑ a b c d Florida Sports Hall Of Fame – Darryl Dawkins (ang.). flasportshof.org. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ A sweet shattering (ang.). bruinhoopreport.com. [dostęp 2014-07-02].
- ↑ NBA Championships: Year by Year Champions (ang.). landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02].
Linki zewnętrzne
- Profil na NBA.com (ang.)
- Statystyki z NBA na basketball-reference.com (ang.)
- Profil na legabasket.it (wł.)
- Profil na imdb.com (ang.)
- Profil na hispanosnba.com (ang.)
- Profil na filmweb.pl
- Profil na realgm.com (ang.)
- Profil na landofbasketball.com (ang.)
- A fond farewell to an NBA legend, Darryl Dawkins (ang.)
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Basketball. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
NBA Star Darryl Dawkins