David Adams (tenisista)
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 5 stycznia 1970 |
Wzrost | 188 cm |
Gra | praworęczny |
Status profesjonalny | 1989 |
Zakończenie kariery | 2003 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 0 |
Najwyżej w rankingu | 131 (24 października 1994) |
Australian Open | 1R (1996) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 19 |
Najwyżej w rankingu | 9 (21 lutego 1994) |
Australian Open | 3R (1994, 1999, 2001, 2002) |
Roland Garros | F (1992) |
Wimbledon | SF (2000) |
US Open | SF (1993) |
David Dixie Adams (ur. 5 stycznia 1970 w Durbanie) – południowoafrykański tenisista, zwycięzca Australian Open 1999 i French Open 2000 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Sydney (2000).
Kariera tenisowa
W latach 1989–2003 grał jako zawodowiec, skupiając swoje umiejętności głównie w grze podwójnej. Do jego największych osiągnięć w grze pojedynczej zalicza się zwycięstwo w zawodach kategorii ATP Challenger Tour w Perth (sezon 1993) oraz półfinały rozgrywek ATP World Tour w Rosmalen i Pekinie (oba w 1994). Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był pod koniec października 1994 roku na 131. miejscu.
W grze podwójnej, w roku 1992 doszedł wspólnie z Andriejem Olchowskim do finału wielkoszlemowego French Open. Mecz o tytuł przegrał z deblem Jakob Hlasek–Marc Rosset 6:7, 7:6, 5:7. Łącznie 52 razy był w finałach turniejów ATP World Tour, z których 19 wygrał. Najwyżej w zestawieniu deblistów był w lutym 1994 roku na 9. pozycji.
W roku 2000 wystartował w igrzyskach olimpijskich w Sydney. W parze z Johnem-Laffniem de Jagerem doszedł do półfinału debla w którym przegrał z Kanadyjczykami Sébastienem Lareau i Danielem Nestorem. Spotkanie o brązowy medal przegrał z parą Àlex Corretja–Albert Costa 6:2, 4:6, 3:6.
W 1999 roku wygrał Australian Open w grze mieszanej. Partnerką Adamsa była Mariaana de Swardt. W finale pokonał 6:4, 4:6, 7:6(5) parę Maks Mirny–Serena Williams[1]. Rok później para z RPA triumfowała w zmaganiach gry mieszanej podczas French Open, po zwycięstwie w finale 6:3, 3:6, 6:3 z Rennae Stubbs i Toddem Woodbridge’em.
Od roku 1997 do 2003 reprezentował RPA w Pucharze Davisa (w grze podwójnej). Przez ten czas rozegrał w barwach narodowych 6 meczów, z których 4 wygrał i 2 przegrał.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (2–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 30 stycznia 1999 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Mariaan de Swardt | Serena Williams Maks Mirny | 6:4, 4:6, 7:6(5) |
Zwycięzca | 2. | 10 czerwca 2000 | French Open, Paryż | Ceglana | Mariaan de Swardt | Rennae Stubbs Todd Woodbridge | 6:3, 3:6, 6:3 |
Gra podwójna (19–33)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 3 maja 1992 | Monachium | Ceglana | Menno Oosting | Carl Limberger Tomáš Anzari | 3:6, 7:5, 6:3 |
Finalista | 1. | 8 czerwca 1992 | French Open, Paryż | Ceglana | Andriej Olchowski | Jakob Hlasek Marc Rosset | 6:7, 7:6, 5:7 |
Finalista | 2. | 15 listopada 1992 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Marius Barnard John-Laffnie de Jager | 4:6, 6:3, 6:7 |
Finalista | 3. | 28 lutego 1993 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Henrik Holm Anders Järryd | 4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 2. | 7 marca 1993 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Martin Damm Daniel Vacek | 6:3, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 3. | 4 kwietnia 1993 | Estoril | Ceglana | Andriej Olchowski | Menno Oosting Udo Riglewski | 6:3, 7:5 |
Finalista | 4. | 13 czerwca 1993 | Rosmalen | Trawiasta | Andriej Olchowski | Patrick McEnroe Jonathan Stark | 6:7, 6:1, 4:6 |
Finalista | 5. | 19 września 1993 | Bordeaux | Twarda | Andriej Olchowski | Pablo Albano Javier Frana | 6:7, 6:4, 3:6 |
Finalista | 6. | 17 października 1993 | Bolzano | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Hendrik Jan Davids Piet Norval | 3:6, 2:6 |
Finalista | 7. | 9 stycznia 1994 | Adelaide | Twarda | Byron Black | Andrew Kratzmann Mark Kratzmann | 4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 4. | 20 lutego 1994 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Grant Connell Patrick Galbraith | 6:7, 6:4, 7:6 |
Zwycięzca | 5. | 20 marca 1994 | Casablanca | Ceglana | Menno Oosting | Cristian Brandi Federico Mordegan | 6:3, 6:4 |
Finalista | 8. | 3 kwietnia 1994 | Osaka | Twarda | Andriej Olchowski | Martin Damm Sandon Stolle | 4:6, 4:6 |
Finalista | 9. | 31 lipca 1994 | Hilversum | Ceglana | Andriej Olchowski | Daniel Orsanic Jan Siemerink | 4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 6. | 7 sierpnia 1994 | Kitzbühel | Ceglana | Andriej Olchowski | Sergio Casal Emilio Sánchez | 6:7, 6:3, 7:5 |
Finalista | 10. | 23 października 1994 | Pekin | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Tommy Ho Kent Kinnear | 6:7, 3:6 |
Finalista | 11. | 13 listopada 1994 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Jacco Eltingh Paul Haarhuis | walkower |
Zwycięzca | 7. | 15 stycznia 1995 | Dżakarta | Twarda | Andriej Olchowski | Ronald Agénor Shūzō Matsuoka | 7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 8. | 12 lutego 1995 | Marsylia | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Jean-Philippe Fleurian Rodolphe Gilbert | 6:1, 6:4 |
Zwycięzca | 9. | 10 marca 1996 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Marius Barnard | Hendrik Jan Davids Cyril Suk | 6:3, 5:7, 7:6 |
Finalista | 12. | 26 maja 1996 | St. Pölten | Ceglana | Menno Oosting | Ctislav Doseděl Pavel Vízner | 7:6, 4:6, 3:6 |
Finalista | 13. | 28 lipca 1996 | Kitzbühel | Ceglana | Menno Oosting | Libor Pimek Byron Talbot | 6:7, 3:6 |
Finalista | 14. | 15 września 1996 | Bukareszt | Ceglana | Menno Oosting | David Ekerot Jeff Tarango | 6:7, 6:7 |
Finalista | 15. | 29 września 1996 | Bazylea | Twarda (hala) | Menno Oosting | Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 10. | 23 lutego 1997 | Antwerpia | Twarda (hala) | Olivier Delaître | Sandon Stolle Cyril Suk | 3:6, 6:1, 6:2 |
Finalista | 16. | 2 marca 1997 | Mediolan | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | Pablo Albano Peter Nyborg | 4:6, 6:7 |
Finalista | 17. | 15 czerwca 1997 | Halle | Trawiasta | Marius Barnard | Karsten Braasch Michael Stich | 6:7, 3:6 |
Finalista | 18. | 9 listopada 1997 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Fabrice Santoro | Martin Damm Cyril Suk | 4:6, 3:6 |
Finalista | 19. | 10 maja 1998 | Hamburg | Ceglana | Brett Steven | Donald Johnson Francisco Montana | 2:6, 5:7 |
Finalista | 20. | 24 maja 1998 | St. Pölten | Ceglana | Wayne Black | Jim Grabb David Macpherson | 4:6, 4:6 |
Finalista | 21. | 18 października 1998 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | John-Laffnie de Jager | Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek | 5:7, 3:6 |
Finalista | 22. | 25 października 1998 | Ostrawa | Dywanowa (hala) | Pavel Vízner | Nicolas Kiefer David Prinosil | 4:6, 3:6 |
Finalista | 23. | 7 lutego 1999 | Marsylia | Twarda (hala) | Pavel Vízner | Maks Mirny Andriej Olchowski | 5:7, 6:7(7) |
Zwycięzca | 11. | 21 lutego 1999 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | John-Laffnie de Jager | Neil Broad Peter Tramacchi | 6:7, 6:3, 6:4 |
Finalista | 24. | 14 lutego 1999 | Dubaj | Twarda | John-Laffnie de Jager | Wayne Black Sandon Stolle | 6:4, 1:6, 4:6 |
Finalista | 25. | 16 maja 1999 | Rzym | Ceglana | John-Laffnie de Jager | Ellis Ferreira Rick Leach | 7:6, 1:6, 2:6 |
Zwycięzca | 12. | 11 lipca 1999 | Båstad | Ceglana | Jeff Tarango | Nicklas Kulti Mikael Tillström | 7:6(6), 6:4 |
Finalista | 26. | 22 sierpnia 1999 | Waszyngton | Twarda | John-Laffnie de Jager | Justin Gimelstob Sébastien Lareau | 5:7, 7:6(2), 3:6 |
Zwycięzca | 13. | 19 września 1999 | Bournemouth | Ceglana | Jeff Tarango | Michael Kohlmann Nicklas Kulti | 6:3, 6:7(5), 7:6(5) |
Finalista | 27. | 3 października 1999 | Tuluza | Twarda (hala) | John-Laffnie de Jager | Olivier Delaître Jeff Tarango | 6:3, 6:7(2), 4:6 |
Finalista | 28. | 31 października 1999 | Stuttgart | Twarda (hala) | John-Laffnie de Jager | Jonas Björkman Byron Black | 7:6(6), 6:7(2), 0:6 |
Zwycięzca | 14. | 20 lutego 2000 | Rotterdam | Twarda (hala) | John-Laffnie de Jager | Tim Henman Jewgienij Kafielnikow | 5:7, 6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 15. | 27 lutego 2000 | Londyn | Twarda (hala) | John-Laffnie de Jager | Jan-Michael Gambill Scott Humphries | 6:3, 6:7(7), 7:6(11) |
Finalista | 29. | 16 kwietnia 2000 | Estoril | Ceglana | Joshua Eagle | Donald Johnson Piet Norval | 4:6, 5:7 |
Zwycięzca | 16. | 7 maja 2000 | Monachium | Ceglana | John-Laffnie de Jager | Maks Mirny Nenad Zimonjić | 6:4, 6:4 |
Finalista | 30. | 14 stycznia 2001 | Auckland | Twarda | Martín García | Marius Barnard Jim Thomas | 6:7(10), 4:6 |
Finalista | 31. | 4 marca 2001 | Acapulco | Ceglana | Martín García | Donald Johnson Gustavo Kuerten | 3:6, 6:7(5) |
Finalista | 32. | 10 marca 2002 | Delray Beach | Twarda | Ben Ellwood | Martin Damm Cyril Suk | 4:6, 7:6(5), 5–10 |
Finalista | 33. | 21 lipca 2002 | Stuttgart | Ceglana | Gastón Etlis | Joshua Eagle David Rikl | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 17. | 15 września 2002 | Taszkent | Twarda | Robbie Koenig | Raemon Sluiter Martin Verkerk | 6:2, 7:5 |
Zwycięzca | 18. | 27 października 2002 | Petersburg | Twarda (hala) | Jared Palmer | Irakli Labadze Marat Safin | 7:6(8), 6:3 |
Zwycięzca | 19. | 12 stycznia 2003 | Auckland | Twarda | Robbie Koenig | Tomáš Cibulec Leoš Friedl | 7:6(5), 3:6, 6:3 |
Przypisy
- ↑ Adams, de Swardt win mixed doubles title (ang.). sportsillustrated.cnn.com, 13 lutego 2011. [dostęp 2011-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 grudnia 2007)].
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2014-09-25] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of South Africa, also known as the Oranje-Blanje-Blou, used from 31 maja 1928 until 27 kwietnia 1994
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
The national and official state flag of Haiti; arms obtained from http://www.webchantier.com/. The civil flag can be found at here.
Flag of New Zealand. Specification: http://www.mch.govt.nz/nzflag/description.html , quoting New Zealand Gazette, 27 June 1902.
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).
Flag of Serbia and Montenegro, was adopted on 27 April 1992, as flag of Federal Republic of Yugoslavia (1992-2003).