David Bohm

David Bohm

David Joseph Bohm

Data i miejsce urodzenia	20 grudnia 1917 Wilkes-Barre
Data i miejsce śmierci	27 października 1992 Londyn
Zawód, zajęcie	fizyk
Alma Mater	Uniwersytet Stanu Pensylwania[1] Kalifornijski Instytut Techniczny[1] Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley[1]

David Joseph Bohm (ur. 20 grudnia 1917 w Wilkes-Barre, zm. 27 października 1992 w Londynie^[1]) – amerykański fizyk żydowskiego pochodzenia, zajmujący się fizyką kwantową i filozofią fizyki; od 1957 mieszkał w Anglii.

Bohm w istotnym stopniu przyczynił się do rozwoju fizyki, zwłaszcza w zakresie mechaniki kwantowej oraz teorii względności. Już jako fizyk ze stopniem naukowym doktora w Berkeley odkrył efekt nazwany dyfuzją Bohma. Jest twórcą mechaniki Bohma będącej alternatywnym opisem zjawisk kwantowych. W 1955 Bohm przeprowadził się do Izraela, gdzie przez dwa lata pracował w Instytucie Technologii Technion w Hajfie. Tam poznał swą przyszłą małżonkę, Saral, która miała znaczący wpływ na jego dalszy rozwój. W 1957 przeniósł się do Wielkiej Brytanii. W 1959 wraz ze swoim studentem Yakirem Aharonowem przewidział tzw. efekt Aharonova-Bohma. Przez lata wykładał fizykę teoretyczną w Birkbeck College w Londynie.

Pozostałe informacje

Bohm żył w czasach Jiddu Krishnamurtiego i podziwiał go. Opiekował się szkołą Krishnamurtiego w Anglii, Brockwood-Park. Z czasów relacji między nimi i dyskusji fizyka z filozofem powstało wiele pism. Krishnamurti twierdził, że Bohm zrozumiał jego przesłanie. Wraz z Martinem Buberem pracował nad metodą dialogu, która usiłuje przeciwstawić naukowemu dyskursowi (mającemu za cel tematyczną konwergencję) kreatywną, bazującą na wzajemnym zrozumieniu alternatywę (mającą na celu tematyczną dywergencję). W tym kontekście należy rozumieć jego dzieło „Wholeness And The Implicate Order” („Ukryty porządek”). Podejmuje on w nim próbę skonfrontowania problemów, jakie niesie ze sobą mechanika kwantowa, z nowym obrazem świata, którego cechami są całościowość (holizm), zmienność (podległość procesom) i niepodzielność. Bohm obszernie wskazuje na możliwość rozumienia teorii kwantowej jako drogowskazu do poznania nowego porządku. Ten „ukryty porządek” Bohm porównuje z hologramem, w którym we wszystkich jego pojedynczych elementach odbija się niejako cały układ. Bohm nadał temu zjawisku nazwę „Holo-Movement”.

Publikacje

• Przyczynowość i przypadek w fizyce współczesnej, 1961
• Wholeness And The Implicate Order, London 1980
• Ukryty porządek, Warszawa 1988
• Bohm, David; Krishnamurti Jiddu: The Ending of Time, wyd. HARPER COLLINS, 1985

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Wprowadzenie do nauk - David Bohm. e-budda.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-07-23)].
• Wszechświat zawarty w atomie. dzogczen.medytacja.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-14)].
• Sfilmowane rozmowy i wywiady. wyszukiwarka.stron.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-21)].

Mechanika kwantowa

• Wprowadzenie
• Aparat matematyczny
• Równanie Schrödingera

Tło	Mechanika klasyczna Mechanika kwantowa Ciało doskonale czarne Wczesna teoria kwantowa Interferencja Notacja Diraca Hamiltonian
Koncepcje podstawowe	Funkcja falowa Stan kwantowy Stan podstawowy Stan stacjonarny Równanie własne Cząstka w pudle potencjału Cząstki identyczne Kwantowy oscylator harmoniczny Spin Superpozycja Liczby kwantowe Splątanie kwantowe Pomiar Nieoznaczoność Reguła Pauliego Dualizm korpuskularno-falowy Dekoherencja kwantowa Twierdzenie Ehrenfesta Tunelowanie
Doświadczenia	Doświadczenie Younga Doświadczenie Davissona i Germera Doświadczenie Francka-Hertza Doświadczenie Sterna-Gerlacha Eksperymenty testujące twierdzenie Bella Doświadczenie Poppera Kot Schrödingera Problem testowania bomb Elitzura-Vaidmana Gumka kwantowa
Sformułowania	Obraz Schrödingera Obraz Heisenberga Obraz Diraca Mechanika macierzowa Suma po historiach
Równania	Równanie Schrödingera Równanie Pauliego Równanie Kleina-Gordona Równanie Diraca Wzór Rydberga
Interpretacje	de Broglie'a-Bohma Świadomość wywołuje kolaps Spójne historie kwantowe Kopenhaska Statystyczna Zmiennych ukrytych Wielu światów Logika kwantowa Obiektywnego zalamania Prawdopodobieństwo kwantowe Relacyjna Stochastyczna Transakcjonalna
Zagadnienia zaawansowane	Informatyka kwantowa Teoria rozpraszania Kwantowa teoria pola Operatory kreacji i anihilacji Chaos kwantowy
Znani uczeni	Planck Bohr Sommerfeld Bose Kramers Heisenberg Born Jordan Pauli Dirac de Broglie Schrödinger von Neumann Wigner Feynman Candlin Bohm Everett Bell Wien

(c) Voyajer z angielskojęzycznej Wikipedii, CC-BY-SA-3.0

${\displaystyle \Delta x\,\Delta p\geq {\frac {\hbar }{2}}}$