David Bosc

David Jacques Pierre[1] Bosc (ur. 7 kwietnia 1973 w Carcassonne)[2] – francuski pisarz, eseista i tłumacz.

Życiorys

Jest synem Hugesa Bosca (ur. 1945) i Chantal Héran (ur. 1947)[1]. Wychował się w Saint-Rémy-de-Provence i Aix-en-Provence. Ukończył szkołę w Awinionie, po czym zdał maturę w Marsylii[2]. Studiował nauki polityczne w Aix-en-Provence[3], które uzupełnił jednorocznymi[2] studiami literaturoznawstwa na Uniwersytecie w Sienie[3]. Jednym z jego wykładowców był George Steiner[3].

W 2014 otrzymał nagrodę literacką Prix Suisse de littérature za powieść Przejrzyste źródło oraz był nominowany do Nagrody Goncourtów[3]. W 2016 otrzymał nagrodę im. Michela Dentana za powieść Umrzeć, a potem wskoczyć na konia[4][5].

Zajmował się tłumaczeniem dzieł Jonathana Swifta i Dino Campany[3].

Mieszkał w Paryżu, Marsylii i w Warszawie. Obecnie mieszka w Lozannie, gdzie pracuje dla wydawnictwa Noir sur Blanc[2]. Jego żoną jest polska dziennikarka, pisarka i aktorka Wiktoria Padlewska (ur. 1977), córka Jacka Padlewskiego i aktorki Beaty Tyszkiewicz. Para ma dwóch synów: Simona Ferdinanda Andre (ur. 2007) i Marceau Thadée Gasparda (ur. 2012)[1].

Twórczość

Powieści

  • Sang lié, 2005[3]
  • Milo, 2009[3]
  • Przejrzyste źródło, 2013 (La claire fontaine)[6]
  • Umrzeć, a potem wskoczyć na konia, 2015 (Mourir et puis sauter sur son cheval)[7]

Nowele

  • Relever les déluges, 2017[8]

Eseje

  • Georges Darien, 1996[9]
  • Belluaires et porchers, 1997[10]
  • Ombre portée, 1999[11]
  • La fête des cabanes, 2016[12]

Tłumaczenia

  • Jonathan Swift, Journal de Holyhead, 2002[13]
  • Jonathan Swift, Correspondance avec le Scriblerus Club, 2005[14]
  • Dino Campana, Chants orphiques, 2006[15]

Przypisy

  1. ↑ a b c Marek Jerzy Minakowski: David Jacques Pierre Bosc (ID: sw.71643). Wielka genealogia Minakowskiego. [dostęp 2019-03-12]. (pol.).
  2. ↑ a b c d Monika Stocka: David Bosc. lubimyczytać.pl. [dostęp 2019-03-12]. (pol.).
  3. ↑ a b c d e f g David Bosc. Noir sur Blanc. [dostęp 2019-03-12]. (pol.).
  4. ↑ Nagroda Michel Dentan 2016 dla Davida Bosca!. Oficyna Literacka Noir Sur Blanc, 2016-05-24. [dostęp 2019-03-03].
  5. ↑ David Bosc reçoit le Prix Michel-Dentan pour son dernier roman. RTS Radio Télévision Suisse, 2016-05-19. [dostęp 2019-03-03]. (fr.).
  6. ↑ La claire fontaine. Système Universitaire de Documentation. [dostęp 2019-03-12]. (fr.).
  7. ↑ Mourir et puis sauter sur son cheval. Système Universitaire de Documentation. [dostęp 2019-03-12]. (fr.).
  8. ↑ Relever les déluges. Système Universitaire de Documentation. [dostęp 2019-03-12]. (fr.).
  9. ↑ Georges Darien. Système Universitaire de Documentation. [dostęp 2019-03-12]. (fr.).
  10. ↑ Belluaires et porchers. Système Universitaire de Documentation. [dostęp 2019-03-12]. (fr.).
  11. ↑ Ombre portée. Système Universitaire de Documentation. [dostęp 2019-03-12]. (fr.).
  12. ↑ La fête des cabanes. Système Universitaire de Documentation. [dostęp 2019-03-12]. (fr.).
  13. ↑ Journal de Holyhead. Système Universitaire de Documentation. [dostęp 2019-03-12]. (fr.).
  14. ↑ Correspondance avec le Scriblerus Club. Système Universitaire de Documentation. [dostęp 2019-03-12]. (fr.).
  15. ↑ Chants orphiques. Système Universitaire de Documentation. [dostęp 2019-03-12]. (fr.).