David Caminer

David Caminer (Tresman)
Data i miejsce urodzenia26 czerwca 1915
East End, Londyn
Data i miejsce śmierci19 czerwca 2008
Londyn

David Caminer (ur. jako Tresman[1] 26 czerwca 1915, zm. 19 czerwca 2008[2]), brytyjski informatyk, w 1982 odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego, okrzyknięty pionierem wśród analityków systemów korporacyjnych[2]. Był kluczowym członkiem zespołu zarządzającego rozwojem pierwszego systemu automatyzującego procesy biznesowe[3]. Demonstracja działania programu odbyła się przed ówczesną księżniczką Elżbietą już w roku 1951.

Dzieciństwo i dorastanie

David Tresman urodził się 26 czerwca 1915 w ubogiej londyńskiej dzielnicy East End. Jego ojciec był żydowskim krawcem i zmarł zanim mały David skończył 3 rok życia[3], podczas I wojny światowej. Owdowiała matka poślubiła Felixa Caminera. David przejął po nim nazwisko. Jego poglądy były skrajnie lewicowe. Zdecydował, że nie podejmie studiów i w roku 1936 podjął staż w grupie zarządzającej brytyjską firmą J. Lyons and Company po tym, jak jego matka spytała sąsiada pracującego tam, czy nie ma dla syna jakiejś posady[3]. Firma była rozbudowana i dynamicznie się rozwijała, co dawało ogromne możliwości edukacyjne dla młodego człowieka. David miał wtedy 21 lat.

Podczas II wojny światowej, wskutek obrażeń z roku 1943 stracił nogę w Tunezji[3]..

W roku 1945 poślubił Jackie Lewis.

Kariera i sukces

Do Lyons wrócił w roku 1944. Szybko dostał posadę managera biura analizowania systemów[2][3]. Firma wysłała pracowników do Stanów Zjednoczonych, by studiowali automatykę. Amerykańscy specjaliści stwierdzili, że powinno ich się wysłać do Uniwersytetu Cambridge. Między dr Maurice Wilkesem i Lyons została zawarta umowa. Jej postanowienia zobowiązały firmę do pomocy finansowej za pracę naukowca w zamian za jego pomoc przy budowie komputera dla przedsiębiorstwa. Tam David stworzył graficzny zapis algorytmu objaśniającego powiązania i zależności między różnymi warunkami prac. Stały się one później podstawą do stworzenia kodu. To dokonanie spowodowało okrzyknięcie przyszłego ojca rozwoju oprogramowania biznesowego pionierem wśród analityków systemów korporacyjnych.

LEO I

Ukończony komputer nazwano LEO (Lyons Electronic Office). Zbudowano go na bazie EDSACa. Był gotowy w roku 1951 i był pierwszą maszyną, prowadzącą obliczenia dla biznesu. Demonstracji towarzyszyła księżniczka Elżbieta. Kolos zajmował powierzchnię 5 000 stóp kwadratowych (ok. 460 metrów kwadratowych). Pensję dla pracownika potrafił wyliczyć w 1,5 s[2]. Caminer był odpowiedzialny za oprogramowanie projektu. LEO odniósł spory sukces; został sprzedany m.in. do Ford Motor Company. LEO także rozliczał ówczesny brytyjski system bilingów telefonicznych, a z jego działania był zadowolony poczmistrz generalny Tony Benn, który pochwalił firmę Lyons.

LEO II

Dzięki odniesionemu przez LEO sukcesowi, Lyons mógł rozwinąć się także w kierunku informatyzowania biznesu jako inna firma – Leo Computers. Nowo powstała korporacja zbudowała ulepszoną wersję LEOLEO II. Caminer w roku 1959 dołączył do zarządu, wciąż jednak opiekując się oprogramowaniem projektu.

Restrukturyzacje

Ze strony amerykańskich firm (jak np. IBM) rosła presja, która wymusiła szereg zmian w firmie. Zaczęło się od fuzji Leo Computers z inną firmą – English Electric, do której doszło w 1963 roku. Nowo powstała spółka nabyła Marconi’s computing division w roku 1964, tworząc tym samym English Electric Computers. Ostatecznie po fuzji z ICT powstało ICL (International Computers Ltd).

Jesień życia i śmierć

Podczas tych wszystkich zmian i restrukturyzacji David trwał ze swoją firmą. Za rozwój oprogramowania wspomagającego wspólny rynek Europy, David Caminer został w roku 1982 w Luksemburgu, odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego. Z ICL odszedł na emeryturę w roku 1980. Wciąż był aktywnym w swojej dziedzinie – udzielał porad i pisał publikacje. W roku 1998 wydał "LEO: Niesamowita Opowieść O Pierwszym Na Świecie Komputerze Biznesowym" (ang. "LEO: The Incredible Story of the World’s First Business Computer"). 2 lata przed śmiercią (2006) otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Middlesex[4] za osiągnięcia w informatyzacji biznesu. Umierając 19 czerwca 2008 zostawił żonę, oraz trójkę dzieci: syna i dwie córki.

Zobacz też

Przypisy

  1. Dwie największe gazety, które doniosły o śmierci Davida podają różne wersje nazwiska oryginalnego. W NYT widnieje nazwisko "Treisman", natomiast THE TIMES podaje "Tresman" W artykule użyto wersji brytyjskiej, pokrywającej się z wersją strony uniwersytetu Middlesex, który nagrodził Davida tytułem Doktora honoris causa.
  2. a b c d Za artykułem w NYT online – www.nytimes.com, 29 czerwca 2008
  3. a b c d e Za artykułem w The Times online – www.timesonline.co.uk, 30 czerwca 2008
  4. Doktorzy honoris causa Uniwersytetu Middlesex. [dostęp 2008-07-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-06)].

Linki zewnętrzne