David Goffin
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 7 grudnia 1990 |
Wzrost | 180 cm |
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 2009 |
Zakończenie kariery | aktywny |
Trener | Germain Gigounon |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 6 |
Najwyżej w rankingu | 7 (20 listopada 2017) |
Australian Open | QF (2017) |
Roland Garros | QF (2016) |
Wimbledon | QF (2019, 2022) |
US Open | 4R (2017–2020) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 1 |
Najwyżej w rankingu | 158 (15 lipca 2019) |
Australian Open | 1R (2013) |
US Open | 1R (2012, 2015) |
David Goffin (ur. 7 grudnia 1990 w Rocourt) – belgijski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, finalista tych rozgrywek w sezonie 2015 i sezonie 2017, olimpijczyk z Londynu (2012) i Rio de Janeiro (2016).
Najwyższe – 7. miejsce w rankingu gry pojedynczej osiągnął 20 listopada 2017 roku.
Kariera tenisowa
Osiągnięcia juniorskie
W 2008 roku brał udział w juniorskim French Open w grze pojedynczej oraz podwójnej chłopców. W obu turniejach odpadł w 1 rundzie. Podczas juniorskiego Wimbledonu w tym samym roku osiągnął 1. rundę w grze pojedynczej oraz półfinał w deblu.
Kariera zawodowa
Na początku sezonu 2012 osiągnął ćwierćfinał turnieju w Ćennaju. We French Open przegrał w 3. rundzie kwalifikacji, jednakże do turnieju głównego dostał się jako szczęśliwy przegrany. Pokonał w nim Radka Štěpánka, Arnauda Clémenta i Łukasza Kubota. W 4. rundzie uległ 7:5, 5:7, 2:6, 4:6 Rogerowi Federerowi. Na igrzyskach olimpijskich w Londynie w konkurencji gry pojedynczej Goffin został wyeliminowany w 1. rundzie przez Juana Mónaco. W sierpniu Belg dotarł do ćwierćfinału turnieju w Winston-Salem, odpadając po porażce z Johnem Isnerem. W październiku awansował również do ćwierćfinału rozgrywek ATP World Tour w Walencji, gdzie uległ Jürgenowi Melzerowi.
Na początku sierpnia 2014 Goffin wygrał zawody ATP World Tour w Kitzbühel. W drodze po tytuł pokonał m.in. Philippa Kohlschreibera, natomiast w finale Dominika Thiema. We wrześniu Belg wywalczył kolejny singlowy tytuł ATP World Tour, w halowym turnieju w Metzu. Wyeliminował m.in. w ćwierćfinale Jo-Wilfrieda Tsongę, a w decydującym meczu okazał się lepszy od João Sousy. Do trzeciego w sezonie finału Goffin dotarł pod koniec października w Bazylei, gdzie nie sprostał Rogerowi Federerowi.
W sezonie 2015 Goffin pierwszy finał osiągnął w połowie czerwca w ’s-Hertogenbosch na nawierzchni trawiastej. Spotkanie o tytuł przegrał z Nicolasem Mahutem 6:7(1), 1:6. Dokładnie rok po osiągnięciu pierwszego finału kategorii ATP World Tour 250 ponownie zmierzył się z Dominicem Thiemem w meczu mistrzowskim – tym razem w Gstaad Goffin uległ Austriakowi 5:7, 2:6.
Pierwszy w karierze wielkoszlemowy ćwierćfinał Belg osiągnął w sezonie 2016 podczas French Open, ponosząc porażkę z Dominikiem Thiem. W październiku Goffin został finalistą turnieju w Tokio, ostatni mecz przegrywając z Nickiem Kyrgiosem. W 2016 roku uczestniczył w zawodach singlowych igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro dochodząc do 3. rundy.
Sezon 2017 Goffin zakończył z dwoma triumfami turniejowymi. Na początku października wygrał zawody w Shenzhen w finale eliminując Ołeksandra Dołhopołowa, a w swoim kolejnym starcie zwyciężył w Tokio, pokonując w ostatnim meczu Adriana Mannarino. W lutym Belg był w finałach halowych imprez w Sofii i Rotterdamie, natomiast w listopadzie zakwalifikował się do ATP Finals. Po dwóch wygranych spotkaniach grupowych zmierzył się w półfinale z Rogerem Federerem, eliminując Szwajcara w trzech setach. Pojedynek o tytuł Goffin przegrał 5:7, 6:4, 3:6 z Grigorem Dimitrowem. Po ATP Finals Belg zagrał w składzie reprezentacji, która w finale Pucharu Davisa zmierzyła się z Francją. Tytuł zdobyli Francuzi pokonując 3:2 Belgów, a oba punkty dla Belgii zdobył Goffin po wygranych z Lucasem Pouille i Jo-Wilfriedem Tsongą.
Podczas sezonu 2018 Goffin nie awansował do finału zawodów ATP World Tour. Był natomiast kilkakrotnie w półfinałach, najpierw w Montpellier, a następnie w Rotterdamie, gdzie po przegraniu pierwszego seta z Grigorem Dimitrowem skreczował na początku drugiego seta przez uderzenie piłką w oko. Na podłożu ziemnym został półfinalistą w Barcelonie, broniąc w meczu drugiej rundy przeciwko Marcelowi Granollersowi piłki meczowej. Na turnieju ATP World Tour Masters 1000 w Cincinnati jednego dnia wyeliminował Kevina Andersona (nr 6. ATP) i Juana Martína del Potra (nr 4. ATP). Mecz o udział w finale przegrał przez krecz w drugim secie z Rogerem Federerem z powodu urazu ramienia. Na początku października zakończył starty w roku 2018, podając jako przyczynę kontuzję prawego łokcia.
W roku 2019 Goffin wygrał pierwszy w karierze turniej w konkurencji gry podwójnej, na początku sezonu w Dosze, partnerując Pierre-Hugues Herbertowi. W czerwcu osiągnął singlowy finał w Halle, ponosząc porażkę z Rogerem Federerem. W sierpniu został pierwszym Belgiem, który doszedł do finału zawodów ATP Tour Masters 1000, w Cincinnati. Ostatni mecz przegrał z Daniiłem Miedwiediewem.
W sezonie 2021 triumfował w zawodach w Montpellier, w meczu finałowym pokonując Roberto Bautistę-Aguta z wynikiem 5:7, 6:4, 6:2.
W kwietniu 2022 roku zdobył trofeum w Marrakeszu, gdzie pokonał w finale Alexa Molčana 3:6, 6:3, 6:3.
Finały w turniejach ATP Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (6–9)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 2 sierpnia 2014 | Kitzbühel | Ceglana | Dominic Thiem | 4:6, 6:1, 6:3 |
Zwycięzca | 2. | 21 września 2014 | Metz | Twarda (hala) | João Sousa | 6:4, 6:3 |
Finalista | 1. | 26 października 2014 | Bazylea | Twarda (hala) | Roger Federer | 2:6, 2:6 |
Finalista | 2. | 14 czerwca 2015 | ’s-Hertogenbosch | Trawiasta | Nicolas Mahut | 6:7(1), 1:6 |
Finalista | 3. | 2 sierpnia 2015 | Gstaad | Ceglana | Dominic Thiem | 5:7, 2:6 |
Finalista | 4. | 9 października 2016 | Tokio | Twarda | Nick Kyrgios | 6:4, 3:6, 5:7 |
Finalista | 5. | 12 lutego 2017 | Sofia | Twarda (hala) | Grigor Dimitrow | 5:7, 4:6 |
Finalista | 6. | 19 lutego 2017 | Rotterdam | Twarda (hala) | Jo-Wilfried Tsonga | 6:4, 4:6, 1:6 |
Zwycięzca | 3. | 1 października 2017 | Shenzhen | Twarda | Ołeksandr Dołhopołow | 6:4, 6:7(5), 6:3 |
Zwycięzca | 4. | 8 października 2017 | Tokio | Twarda | Adrian Mannarino | 6:3, 7:5 |
Finalista | 7. | 19 listopada 2017 | ATP Finals, Londyn | Twarda (hala) | Grigor Dimitrow | 5:7, 6:4, 3:6 |
Finalista | 8. | 23 czerwca 2019 | Halle | Trawiasta | Roger Federer | 6:7(2), 1:6 |
Finalista | 9. | 18 sierpnia 2019 | Cincinnati | Twarda | Daniił Miedwiediew | 6:7(3), 4:6 |
Zwycięzca | 5. | 28 lutego 2021 | Montpellier | Twarda (hala) | Roberto Bautista-Agut | 5:7, 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 6. | 10 kwietnia 2022 | Marrakesz | Ceglana | Alex Molčan | 3:6, 6:3, 6:3 |
Gra podwójna (1–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 5 stycznia 2019 | Doha | Twarda | Pierre-Hugues Herbert | Robin Haase Matwé Middelkoop | 5:7, 6:4, 10–4 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-22] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-22] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
Flag of Portugal, created by Columbano Bordalo Pinheiro (1857-1929), officially adopted by Portuguese government in June 30th 1911 (in use since about November 1910). Color shades matching the RGB values officially reccomended here. (PMS values should be used for direct ink or textile; CMYK for 4-color offset printing on paper; this is an image for screen display, RGB should be used.)
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii