David Jenkins (lekkoatleta)
 David Andrew Jenkins | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia | 25 maja 1952 Pointe-à-Pierre | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 190 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
David Andrew Jenkins (ur. 25 maja 1952 w Pointe-à-Pierre na Trynidadzie[1]) – szkocki lekkoatleta sprinter, wicemistrz olimpijski z 1972 i mistrz Europy, przedsiębiorca.
Urodził się na Trynidadzie jako syn dyrektora rafinerii ropy naftowej. W wieku 19 lat, startując w reprezentacji Wielkiej Brytanii, niespodziewanie zdobył złoty medal w biegu na 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach. Sztafeta 4 × 400 metrów z jego udziałem zajęła w finale 5. miejsce[2].
Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zdobył wraz z kolegami srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów (sztafeta brytyjska biegła w składzie: Martin Reynolds, Alan Pascoe, David Hemery i Jenkins), a w biegu na 400 metrów odpadł w półfinale[1]{.
Jenkins zdobył brązowy medal na 400 metrów i srebrny w sztafecie 4 × 400 metrów na letniej uniwersjadzie w 1973 w Moskwie[3]. W finale Pucharu Europy w 1973 w Edynburgu zajął 2. miejsce w biegu na 400 metrów i 3. miejsce w sztafecie 4 × 400 m[4].
Na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie zdobył srebrny medal w biegu na 400 metrów (pokonał go Karl Honz z RFN), ale zwyciężył w sztafecie 4 × 400 metrów (sztafeta biegła w składzie: Glen Cohen, Bill Hartley, Pascoe i Jenkins)[5]. Jenkins zwyciężył zarówno w biegu na 400 m, jak i w sztafecie 4 × 400 m w finale Pucharu Europy w 1975 w Nicei[4].
Zajął 7. miejsce w finale biegu na 400 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu, a sztafeta 4 × 400 m z jego udziałem zgubiła pałeczkę w eliminacjach[1]. Nie wystąpił na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze. Na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton był w składzie zwycięskiej szkockiej sztafety 4 × 100 metrów[6][7].
Na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie ponownie zajął 7. miejsce w finale biegu na 400 m[1]. Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 400 metrów (w składzie: Jenkins, Garry Cook, Todd Bennett i Phil Brown) na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach, a w biegu na 400 metrów odpadł w półfinale[8]. W tym samym roku zakończył karierę lekkoatletyczną.
Jenkins czterokrotnie poprawiał rekord Wielkiej Brytanii w biegu na 400 m, doprowadzając go do wyniku 44,93 (21 czerwca 1975 w Eugene). Był również rekordzistą w sztafecie 4 × 400 m z wynikiem 3:00,46 (10 września 1972 w Monachium)[9]. Był mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w biegu na 400 m w latach 1971-1976 oraz wicemistrzem w 1977, 1978 i 1982[10]. Zdobył również mistrzostwo Stanów Zjednoczonych (AAU) na 400 metrów w 1975[11].
W latach 80. Jenkins, który mieszkał w Kalifornii, założył w Meksyku wytwórnię sterydów anabolicznych, które wprowadzał nielegalnie na rynek amerykański. W 1988 został za to skazany przez sąd amerykański na 7 lat więzienia za kierowanie przemytem steroidów o wartości ponad 70 milionów dolarów. Po 10 miesiącach został zwolniony. Był współzałożycielem, a obecnie jest właścicielem głównego producenta preparatów proteinowych w USA Next Nutrition[12][13].
Przypisy
- ↑ a b c d David Jenkins, olympedia.org [dostęp 2020-07-13] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava (red.): Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 149 i 155.
- ↑ World Student Games (Universiade – Men), GBRAthletics [dostęp 2012-04-12] (ang.).
- ↑ a b European Cup A Final and Superleague (Men), GBRAthletics [dostęp 2012-04-12] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava red.): Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 159 i 164.
- ↑ David Andrew Jenkins, thecgf.com [dostęp 2020-07-01] (ang.).
- ↑ Commonwealth Games Medallists – Athletics (Men), GBRAthletics [dostęp 2012-04-12] (ang.).
- ↑ Mirko Jalava red.): Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 178 i 182.
- ↑ Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007, s. 24 i 180.
- ↑ AAA Championships (Men), GBRAthletics [dostęp 2012-04-12] (ang.).
- ↑ United States Championships (Men 1943-), GBRAthletics [dostęp 2012-04-12] (ang.).
- ↑ Mike Rowbottom, Drugs in sport: The former cheat who prospered, The Independent [dostęp 2012-04-12] (ang.).
- ↑ Steve Cram, Jenkins shows Jones that cheats can prosper, The Guardian [dostęp 2012-04-12] (ang.).
Linki zewnętrzne
- David Jenkins, [w:] tilastopaja.eu [online] [dostęp 2012-04-12] (ang.).
| 1888–1979 Amateur Athletic Union |
|
|---|---|
| 1980–1992 The Athletics Congress | |
| od 1993 Mistrzostwa USA |
|
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports – . This is an unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
