David Ladd

David Ladd
Prawdziwe imię i nazwisko

David Alan Ladd

Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1947
Los Angeles, Kalifornia, USA

Zawód

aktor, producent filmowy

Współmałżonek

Dey Young
(1982-2012; rozwód)
Cheryl Ladd
(1973-1980; rozwód)
Louise Hendricks
(1971-1972; rozwód)

Lata aktywności

1953-1981 (jako aktor)
1979-2008 (jako producent filmowy)

David Alan Ladd (ur. 5 lutego 1947 w Los Angeles) – amerykański producent filmowy i telewizyjny, aktor.

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Los Angeles[1], w stanie Kalifornia jako syn pary aktorskiej – Alana Ladda (ur. 3 września 1913, zm. 29 stycznia 1964)[2][3] i Sue Carol (ur. 30 października 1906, zm. 4 lutego 1982)[4], żydowskiej imigrantki z Austrii[5][6]. Dorastał ze starszą siostrą Alaną Ladd Jackson (ur. 21 kwietnia 1943, zm. 23 listopada 2014)[7]. Jego inne rodzeństwo ze strony ojca to Carol Lee Ladd (ur. 1932)[8] i Alan Ladd Jr. (ur. 22 października 1937, zm. 2 marca 2022[9] ) ze związku z Marjorie Jane (z domu Harrold)[10].

Po ukończeniu Harvard School w Los Angeles, po śmierci swojego ojca w 1964, uczęszczał do University of Southern California, gdzie otrzymał tytuł Bachelor of Science. Realizował również militarne zobowiązania w Air Force Reserve (Rezerwach Sił Powietrznych)[11].

Kariera

Mając sześć lat był jednym z chłopców prerii w westernie Jeździec znikąd (Shane, 1953) u boku swojego ojca Alana Ladda, Jean Arthur i Jacka PaLance’a. Hollywoodzką karierę rozpoczął w 1957 z rolą drugoplanową w Wielki ląd (The Big Land) z główną rolę ojca i Virginią Mayo[12].

Następnie Samuel Goldwyn Jr. zaproponował mu rolę Davida Chandlera w westernie Michaela Curtiza Dumny buntownik (The Proud Rebel) z Olivią de Havilland, za którą zdobył Złoty Glob jako „Najlepszy nowicjusz 1958” jak również otrzymał specjalną nagrodę dla „Najlepszego nieletniego aktora”, i był nominowany do nagrody Złotego Globu za najlepszą rolę drugoplanową[13].

Ten sukces przyniósł mu kolejne propozycje w filmach, w tym Smutny koń (The Sad Horse, 1959), Pies flandryjski (A Dog of Flanders, 1960)[14], Raymie (również 1960) i Misty (1961), jak również pojawianiu się w licznych serialach telewizyjnych, m.in. Bonanza (1960), Gunsmoke (1965) i Kojak (1977).

W 1982, Ladd objął funkcję kierownika w Columbia Pictures. Wyprodukował także kilka filmów. Ladd został kierownikiem produkcyjnym MGM Metro-Goldwyn-Mayer (MGM) i był częścią zespołu odpowiedzialnego za odrodzenie się studia (1989-1997). Był odpowiedzialny za różnorodność filmów, w tym wielki przebój Dorwać małego (Get Shorty, 1995), gdzie w obsadzie znaleźli się: John Travolta, Gene Hackman, Rene Russo i Danny DeVito.

Życie prywatne

Od 12 lutego 1971 do 1972 jego żoną była Louise Hendricks. W 1972 r. Ladd poznał aktorkę i piosenkarkę Cheryl Stoppelmoor, z którą się ożenił 23 maja 1973. Ich córka Jordan (ur. 14 stycznia 1975) – podobnie jak rodzice – została aktorką. David i Cheryl zagrali razem w filmie Skarb jamajskiej głębiny (The Treasure of Jamaica Reef, 1975) z Stephenem Boydem. Kiedy Cheryl Ladd została gwiazdą, zastępując Farrah Fawcett w serialu telewizyjnym ABC Aniołki Charliego (1977-81), David zrealizował z udziałem ówczesnej żony program muzyczny ABC The Cheryl Ladd Special (1979) i dramat ABC Kiedy ona była zła... (When She Was Bad..., 1979) z Robertem Urichem[8]. 16 września 1980 David i Cheryl Ladd rozwiedli się. W 1982, Ladd poślubił aktorkę Dey Young, młodszą siostrę Leigh Taylor-Young. Mają córkę Annę Shane Ladd (ur. 6 lipca 1985). W 2012 r. doszło do rozwodu.

Filmografia

Obsada aktorska

Filmy fabularne

  • 1953: Jeździec znikąd (Shane) jako Mały chłopiec
  • 1957: Pradawny ląd (The Big Land) jako David Johnson / Echo
  • 1958: Dumny buntownik (The Proud Rebel) jako David Chandler
  • 1959: Pies flandryjski (A Dog of Flanders) jako Nello Daas
  • 1960: Raymie
  • 1961: Misty jako Paul Beebe
  • 1970: R. P. M.
  • 1971: Aresztuję cię, przyjacielu (Catlow) jako Caxton
  • 1973: Linia śmierci (Death Line) jako Alex Campbell
  • 1973: Mewa (Jonathan Livingston Seagull) jako Fletcher Lynd Seagull (głos)
  • 1974: Człowiek klanu (Klansman) jako Flagg
  • 1975: Skarb jamajskiej głębiny (The Treasure of Jamaica Reef) jako Joshua Owens
  • 1975: Dzień szarańczy (The Day of the Locust) jako praktykant
  • 1978: Dzikie gęsi (The Wild Geese) jako Sonny Martinelli
  • 1981: Beyond the Universe

Seriale TV

  • 1960: Bonanza jako Billy Allen
  • 1960: Zbiór opowiadań Shirley Temple (Shirley Temple's Storybook) jako Tom Sawyer
  • 1961: Zane Grey Theater jako Thalian Kihlgren
  • 1961: Ben Casey jako Andy
  • 1962: Kryte wozy (Wagon Train) jako
  • 1965: Gunsmoke jako Brian Forbes
  • 1969: Love, American Style jako Dennis
  • 1971: Family Affair jako Russ Brooks
  • 1972: Szósty zmysł (The Sixth Sense) jako Paul
  • 1976: The Quest
  • 1977: Kojak jako Everett Coughlin
  • 1977: Policyjna opowieść (Police Story) jako McRyan
  • 1978: Fantastyczna wyspa (Fantasy Island) jako David Hanks

Producent

Przypisy

  1. ↑ David Alan Ladd Biography (1947-) (ang.). Film Reference. [dostęp 2015-08-07].
  2. ↑ Alan Ladd (1913–1964) (ang.). The Encyclopedia of Arkansas. [dostęp 2015-08-07].
  3. ↑ Biography of Alan Ladd (ang.). The Border Watch. [dostęp 2015-08-07].
  4. ↑ Sandra Brennan: Sue Carol Biography (ang.). AllMovie. [dostęp 2015-08-07].
  5. ↑ Sue Carol (ang.). Geni. [dostęp 2015-08-07].
  6. ↑ Sue Carol – SpeedyLook encyclopedia (ang.). MyEtymology.com. [dostęp 2015-08-07].
  7. ↑ Alana Ladd Jackson Obituary (ang.). Tributes.com. [dostęp 2015-08-07].
  8. ↑ a b David Alan Ladd – Family tree Tim Dowling (ang.). Geneanet. [dostęp 2015-08-07].
  9. ↑ Alan Ladd Jr. Dies: Oscar-Winning ‘Braveheart’ Producer, Former Fox & MGM Executive Was 84
  10. ↑ Alan Ladd Jr. (ang.). Internet Movie Database. [dostęp 2015-08-07].
  11. ↑ David Ladd – Bio, Facts, Family (ang.). Famous Birthdays. [dostęp 2015-08-07].
  12. ↑ David Ladd (ang.). CVMC. [dostęp 2015-08-07].
  13. ↑ David Ladd Awards (ang.). AllMovie. [dostęp 2015-08-07].
  14. ↑ Hal Erickson: David Ladd Biography (ang.). AllMovie. [dostęp 2015-08-07].

Bibliografia