David Lee Roth

David Lee Roth
Ilustracja
David Lee Roth (2008).
Pseudonim

Diamond Dave

Data i miejsce urodzenia

10 października 1954
Bloomington

Instrumenty

gitara, syntezator, harmonijka ustna

Gatunki

hard rock, heavy metal

Zawód

wokalista, aktor, muzyk i kompozytor

Aktywność

od 1972

Wydawnictwo

Warner Bros., Interscope Records, Magna Carta, CMH

Zespoły
The David Lee Roth Band (1986-2006)
Van Halen
(1974-1985, 1996, 1999-2000, 2001, od 2007)
Strona internetowa
David Lee Roth podczas koncertu w 1978 roku.

David Lee Roth (ur. 10 października 1954[1][2] w Bloomington[3]) – amerykański wokalista, aktor, muzyk i kompozytor, znany z występów w grupie muzycznej Van Halen oraz współpracy z takimi muzykami jak Steve Vai, Jason Becker czy Eddie Van Halen.

W 2006 roku piosenkarz został sklasyfikowany na 19. miejscu listy 100 najlepszych wokalistów wszech czasów według czasopisma Hit Parader[4]. Z kolei w 2009 roku został sklasyfikowany na 9. miejscu listy 50 najlepszych heavymetalowych frontmanów wszech czasów według wytwórni muzycznej Roadrunner Records[5].

Życiorys

Wczesne lata

Urodził się w Bloomington, w stanie Indiana w żydowskiej rodzinie[6] jako syn nauczycielki Sibyl Roth i okulisty Nathana Rotha[7]. Dorastał wraz z dwiema siostrami – Allison i Lisą. Jego ojciec zarabiał miliony za pośrednictwem swojej praktyki lekarskiej oraz w nieruchomościach.

Kiedy miał siedem lat, jego ojciec zapoznał go z twórczością Ala Jolsona[8], a w wieku ośmiu lat w radiu zaczął słuchać śpiewu Raya Charlesa. Letnie wizyty wuja Manny, właściciela Greenwich Village Cafe Wha, miały również wpływ na jego karierę muzyczną, pozwalały mu zobaczyć wielu wykonawców i uczestniczyć w koncertach na żywo. Po ukończeniu John Muir High School, naukę kontynuował w Pasadena City College i The Webb Schools.

Kariera

Jako nastolatek wraz z rodziną przeniósł się do Kalifornii. W Pasadenie w stanie Kalifornia, północnego przedmieścia Los Angeles zaczął występować zarówno jako wokalista solowy jak również jako członek lokalnego zespołu rockowego The Red Ball Jets[9]. Po pewnym czasie, bracia – gitarzysta Eddie Van Halen i perkusista Alex Van Halen – przekonali Davida, aby ten wstąpił do ich zespołu. Roth się zgodził i tak został uformowany zespół Mammoth. Następnie do zespołu zwerbowano Michaela Anthony'ego – basistę i wokalistę zespołu Snake, pochodzącego z Chicago. W 1974 zakończył się początkowy etap formowania składu zespołu, grupa zmieniła nazwę na Van Halen i nieustannie koncertowała. Podczas czterech miesięcy pobytu w Starwood Club, Rothem zainteresował się Gene Simmons; wsparł zespół w produkcji taśmy demo i ostatecznie pozwolił na kontrakt z Warner Bros.

W 1978 debiut Van Halen okazał się wielkim sukcesem[10]. W ciągu najbliższych sześciu lat, Roth z Van Halen wypuścił serię coraz bardziej popularnych albumów: Van Halen II (1979), a następnie Women and Children First (1980), Fair Warning (1981), Diver Down (1982) i wreszcie kulminacją 1984. Po jedenastu latach – 1 kwietnia 1985 Roth oficjalnie rozstał się z kolegami z zespołu. W czerwcu 1996, Roth na krótki czas związał z Van Halen i nagrał dwie nowe piosenki na album Best of Vol. 1 – „Can't Get This Stuff No More” i „Me Wise Magic”.

W 2020 roku powrócił do koncertowania.

Nagrody i nominacje

RokNagrodaKategoriaTytułRezultat
1985MTV Video Music AwardsWideoklip roku„Just A Gigolo/I Ain't Got Nobody”Nominacja
Najlepsze męskie wideoNominacja
Wybór widzówNominacja
Najlepsza koncepcja wideoNominacja
Występ ogólny w teledyskuNominacja
Wideoklip roku„California Girls”Nominacja
Najlepsze męskie wideoNominacja
Wybór widzówNominacja
1987American Music AwardUlubiony Artysta Pop/Rock–Nominacja
2009MTV Video Music AwardsNajlepsze Wideo (That Should Have Won a Moonman)„California Girls”Nominacja

Publikacje

  • Crazy from the Heat, 2000, Vintage/Ebury, ISBN 978-0-09-187480-3

Dyskografia

Van Halen

Albumy solowe

  • Crazy from the Heat (EP, 1985)
  • Eat 'Em and Smile (1986)
  • Skyscraper (1988)
  • A Little Ain't Enough (1991)
  • Your Filthy Little Mouth (1994)
  • The Best (1997)
  • DLR Band (1998)
  • Diamond Dave (2003)

Przypisy

  1. ↑ Artist Profile – David Lee Roth – Bio (ang.). Jango. [dostęp 2015-04-26].
  2. ↑ Music – David Lee Roth (ang.). BBC. [dostęp 2015-04-26].
  3. ↑ David Lee Roth – Biography – Singer (ang.). Biography.com. [dostęp 2015-04-26].
  4. ↑ Hit Parader’s Top 100 Metal Vocalists of All Time (ang.). HearYa. [dostęp 2010-06-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-08)].
  5. ↑ The 50 Greatest Metal Frontmen of All Time (ang.). Roadrunner Records. [dostęp 2011-12-08].
  6. ↑ David Lee Roth – Van Halen (ang.). Jewish Entertainment. [dostęp 2015-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-25)].
  7. ↑ Who is David Lee Roth? (ang.). Omnilexica. [dostęp 2015-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-09-24)].
  8. ↑ David Lee Roth Army Biography (ang.). rotharmy.com. [dostęp 2015-04-26].
  9. ↑ David Lee Roth (ang.). Encyclopedia.com. [dostęp 2015-04-26].
  10. ↑ Mick Brown (2012-01-04): Van Halen's David Lee Roth: 'I've always been a show-off' – a classic interview from the vaults (ang.). The Guardian. [dostęp 2015-04-26].

Bibliografia

David Lee Roth
Albumy studyjne
  • Eat 'Em and Smile
  • Skyscraper
  • A Little Ain't Enough
  • Your Filthy Little Mouth
  • DLR Band
  • Diamond Dave
Kompilacje
  • The Best
  • Greatest Hits/The Deluxe Edition
Single
  • "California Girls"
  • "Just a Gigolo/I Ain't Got Nobody"
  • "Easy Street"
  • "Yankee Rose"
  • "Goin' Crazy!"
  • "That's Life"
  • "Tobacco Road'"
  • "Knucklebones"
  • "Just Like Paradise"
  • "Stand Up"
  • "Damn Good"
  • "A Lil' Ain't Enough"
  • "Sensible Shoes"
  • "Tell the Truth"
  • "She's My Machine"
  • "Night Life"
  • "Don't Piss Me Off"
  • "Slam Dunk"
  • "Shoo Bop"
Minialbumy
  • Crazy from the Heat
Wideografia
  • David Lee Roth: Videos
  • No Holds Bar-B-Q
Powiązane
Van Halen
Albumy
Albumy koncertowe
Kompilacje
Wideografia
Single
  • „You Really Got Me”
  • „Runnin' With The Devil”
  • „Jamie's Cryin'”
  • „Ain't Talkin' 'Bout Love”
  • „Dance the Night Away”
  • „Beautiful Girls”
  • „And the Cradle Will Rock...”
  • „So This Is Love?”
  • „Mean Street”
  • „Push Comes To Shove”
  • „Unchained”
  • „(Oh) Pretty Woman
  • Dancing in the Street”
  • „Secrets”
  • „Little Guitars”
  • „The Full Bug”
  • „Where Have All The Good Times Gone!”
  • „Jump”
  • „I'll Wait”
  • „Panama”
  • „Hot For Teacher”
  • „Best of Both Worlds”
  • „Dreams”
  • „Love Walks In”
  • „Summer Nights”
  • „Why Can't This Be Love”
  • „When It’s Love”
  • „Finish What Ya Started”
  • „Cabo Wabo”
  • „Mine All Mine”
  • „Feels So Good”
  • „Poundcake”
  • „Runaround”
  • „Top of the World”
  • „The Dream Is Over”
  • „Right Now”
  • „Man on a Mission”
  • Jump (live)
  • „Won't Get Fooled Again”
  • „The Seventh Seal”
  • „Don't Tell Me (What Love Can Do)”
  • „Can't Stop Lovin' You”
  • „Not Enough”
  • „Amsterdam”
  • „Humans Being”
  • „Me Wise Magic
  • Can't Get This Stuff No More”
  • „Without You”
  • „One I Want”
  • „Fire In The Hole”
  • „It's About Time”
  • „Up For Breakfast”
Trasy koncertowe

Media użyte na tej stronie

David Lee Roth - Van Halen.jpg
Autor: Carl Lender, Licencja: CC BY 2.0
David Lee Roth, singer of Van Halen, performing live in 1978.
David Lee Roth Smashbox 2008.jpg
Autor: Toglenn, Licencja: CC BY-SA 3.0
David Lee Roth attending a Fashion Show during Los Angeles Fashion Week at Smashbox Studios, Culver City, CA on March 11, 2008 - Photo by Glenn Francis of www.PacificProDigital.com