David Owe

David Owe
Imię i nazwisko

David de Coninck Owe

Data i miejsce urodzenia

2 grudnia 1977
Frederiksberg

Zawód

aktor, kaskader

Współmałżonek

Marie Askehave
(od 2006)

Strona internetowa

David de Coninck Owe (ur. 2 grudnia 1977 w Frederiksberg) - duński aktor[1] i kaskader, na arenie międzynarodowej jest najbardziej znany z udziału w uhonorowanym nagrodą Emmy serialu Orzeł (Ørnen: En krimi-odyssé, 2004-2006)[2].

Życiorys

Urodził się w Frederiksberg, w dzielnicy Kopenhagi[3] jako jedyny syn pary aktorskiej Marie Louise Coninck i Baarda Owe. Ma dwie starsze siostry bliźniaczki - Anję i Rebekkę (ur. 24 sierpnia 1962).

Mając jedenaście lat był szkolnym kaskaderem. W 2003 roku ukończył Statens Teaterskole. W 2006 roku zrealizował album Tomorrow[4].

8 lipca 2006 poślubił Marie Askehave[5][6].

Filmografia

Filmy fabularne

  • 2000: Czarny, biały i (Sort, hvid & grå) jako Slagsbror #1
  • 2003: Baby jako Håndlanger
  • 2005: Jackpot jako Pusher
  • 2006: Artur i Minimki (Arthur et les Minimoys) jako Mino (dubbing)
  • 2006: Auta (Cars) jako Lynet McQueen (dubbing)
  • 2007: Zaginiony skarb templariuszy II (Tempelriddernes skat II) jako Sven
  • 2007: Następne kroki (Næste skridt) jako Dennis

Seriale TV

  • 2003: Obrona (Forsvar) jako Pede
  • 2004: Obrona (Forsvar) jako Pede
  • 2004-2006: Orzeł (Ørnen) jako Michael Kristensen
  • 2007-2009: 2900 radości (2900 Happiness) jako Kevin
  • 2008: Maj i Charlie (Maj & Charlie) jako Mads
  • 2013: Kobra – oddział specjalny - odc.: Iluzjonista (Der Mentalist) jako Oliver Quinn

Przypisy

  1. ↑ David Owe (ang.). Listal. [dostęp 2018-03-21].
  2. ↑ David Owe i sex-scene (duń.). Ekstra Bladet. [dostęp 2018-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-21)].
  3. ↑ David Owe (niem.). agentur-fuhrmann.de. [dostęp 2018-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-21)].
  4. ↑ David Owe w bazie Discogs.com (ang.)
  5. ↑ David Owe fejrer 40-års fødselsdag i sit nybyggede hus (duń.). Billed Bladet. [dostęp 2018-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-23)].
  6. ↑ Springfyr med charme (duń.). [dostęp 2018-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-03-21)].

Linki zewnętrzne