David Siegel

David Siegel
Data urodzenia	28 sierpnia 1996
Klub	SV Baiersbronn
Wzrost	182 cm
Debiut w PŚ	1 stycznia 2016 w Garmisch-Partenkirchen (16. miejsce)
Debiut w PŚ drużynowo	19 stycznia 2019 w Zakopanem (1. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	1 stycznia 2016 w Garmisch-Partenkirchen (16. miejsce)
Rekord życiowy	201 m na Heini-Klopfer-Skiflugschanze w Oberstdsorfie (18 marca 2022)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Niemcy
	Mistrzostwa świata juniorów
	Puchar Kontynentalny
3. miejsce ;	2017/2018

David Siegel (ur. 28 sierpnia 1996) – niemiecki skoczek narciarski, reprezentant klubu SV Baiersbronn. Trzykrotny medalista Mistrzostw Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2016 – złoty indywidualnie i drużynowo oraz brązowy w konkursie drużyn mieszanych.

Przebieg kariery

W zawodach rangi FIS Cup zadebiutował w lutym 2012 w Baiersbronn. Obydwa rozegrane konkursy ukończył na miejscach tuż za podium, plasując się odpowiednio na 4. i 6. pozycji.

W sezonach 2012/2013 oraz 2013/2014 występował głównie w zawodach Alpen Cup, gdzie najlepszym jego występem była lokata na 2. stopniu podium podczas zawodów w Chaux-Neuve tuż za Paulem Winterem.

W sezonie letnim 2014 po raz pierwszy wziął udział w zawodach Pucharu Kontynentalnego. W swoim pierwszym starcie na skoczniu Puijo w Kuopio zdobył pierwsze punkty do klasyfikacji generalnej cyklu po zajęciu 19. miejsca. W sezonie 2014/2015 dziewięciokrotnie uczestniczył w konkursach Pucharu Kontynentalnego, z czego najlepszym jego wynikiem było 17. miejsce podczas zawodów w Planicy.

26 września 2014 ustanowił rekord skoczni Zelfen w austriackim Tschagguns. Siegel uzyskał odległość 102,5 m, która została tego samego dnia poprawiona przez Petricka Hammanna i Dominika Mayländera^[2].

We wrześniu 2015 po raz pierwszy zajął miejsce wśród trzech najlepszych w zawodach cyklu FIS Cup. Miało to miejsce w Râșnovie, gdzie zajął 3. miejsce przegrywając z Jure Šinkovecem i Timem Fuchsem. W grudniu 2015 w Rovaniemi odniósł pierwsze w karierze zwycięstwo w zawodach Pucharu Kontynentalnego. 1 stycznia 2016 zadebiutował w Pucharze Świata, startując w konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen. Występ ten zakończył zdobyciem punktów, zajmując 16. pozycję. 23 lutego 2016 zwyciężył w indywidualnym konkursie skoków narciarskich na Mistrzostwach Świata Juniorów w Narciarstwie Klasycznym 2016, wyprzedzając Domena Prevca i Ryōyū Kobayashi. Dzień później zdobył złoty medal w drużynowym konkursie mężczyzn oraz brązowy w drużynowym konkursie mieszanym^[3].

Jego młodszy brat Jonathan również jest skoczkiem narciarskim^[1].

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2016

Râșnov

–

złoty medal

Drużynowo

2016

Râșnov

–

złoty medal^[a], brązowy medal (drużyna mieszana)^[b]

Starty D. Siegela na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
1.	23 lutego	2016	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	indywid.	95,0 m	96,5 m	249,0 pkt	–
3.	24 lutego	2016	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	druż. mix.^[b]	96,0 m	105,5 m	865,7 pkt (245,5 pkt)	17,1 pkt	Słowenia
1.	24 lutego	2016	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-100	druż.^[a]	97,0 m	89,5 m	866,7 pkt (230,5 pkt)	–

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2015/2016	49.
2016/2017	61.
2017/2018	59.
2018/2019	34.
2020/2021	niesklasyfikowany
2021/2022	niesklasyfikowany

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

																													punkty
Sezon 2015/2016
-	-	-	-	-	-	-	q	16	-	-	-	37	31	17	35	-	-	-	-	-	-	-	-	-	23	-	-	-	37
Sezon 2016/2017
																										punkty
19	q	32	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	12
Sezon 2017/2018
																						punkty
23	q	q	q	-	-	-	38	28	-	-	-	-	q	45	-	-	32	50	q	-	-	11
Sezon 2018/2019
																												punkty
13	49	22	43	29	44	25	17	17	28	48	14	5	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	131
Sezon 2020/2021
																									punkty
-	-	-	-	-	dq	34	38	45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2021/2022
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	-	-	q	38	-	-	-	-	-	-	-	q	-	-	-	0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2018/2019
Sezon 2018/2019	-	1	-	-	-	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2015/2016	50.
2017/2018	41.
2018/2019	22.
2020/2021	52.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018	56.

Willingen Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018	55.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2016	33.
2017	85.
2018	54.
2020	32.
2021	85.
2022	65.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

										punkty
2016
-	18	5	13	-	-	-	-	33	q	78
2017
									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	28	3
2018
									punkty
-	13	33	-	-	-	-	-	-	20
2020
		punkty
27	29	6
2021
								punkty
-	-	-	-	-	-	-	28	3
2022
						punkty
-	-	26	26	-	31	10
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

2022
2022	8	5	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2014/2015	85.
2015/2016	5.
2016/2017	niesklasyfikowany
2017/2018	3.
2020/2021	40.
2021/2022	14.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	20 grudnia	2015	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	95,5 m	97,0 m	248,3 pkt
2.	9 stycznia	2016	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	137,5 m	136,5 m	282,4 pkt
3.	5 marca	2016	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	118,0 m	119,0 m	275,4 pkt
4.	7 stycznia	2018	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	140,0 m	135,0 m	277,0 pkt
5.	11 stycznia	2018	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	143,0 m	131,0 m	264,2 pkt
6.	20 stycznia	2018	Erzurum	Kiremitliktepe	K-125	HS-140	138,0 m	144,0 m	268,6 pkt
7.	18 lutego	2018	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	112,5 m	114,0 m	269,9 pkt
8.	4 grudnia	2021	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	131,0 m	129,5 m	251,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	20 grudnia	2015	Rovaniemi	Ounasvaara	K-90	HS-100	95,5 m	97,0 m	248,3 pkt	1.	–
2.	9 stycznia	2016	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	137,5 m	136,5 m	282,4 pkt	1.	–
3.	17 stycznia	2016	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	134,5 m	136,5 m	214,2 pkt	2.	3,3 pkt	Florian Altenburger
4.	17 stycznia	2016	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	133,5 m	–	110,4 pkt	2.	7,2 pkt	Thomas Hofer
5.	5 marca	2016	Vikersund	Vikersundbakken	K-105	HS-117	118,0 m	119,0 m	275,4 pkt	1.	–
6.	7 stycznia	2018	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	140,0 m	135,0 m	277,0 pkt	1.	–
7.	11 stycznia	2018	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	143,0 m	131,0 m	264,2 pkt	1.	–
8.	20 stycznia	2018	Erzurum	Kiremitliktepe	K-125	HS-140	138,0 m	144,0 m	268,6 pkt	1.	–
9.	18 lutego	2018	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	104,5 m	114,5 m	245,9 pkt	2.	1,0 pkt	Nejc Dežman
10.	18 lutego	2018	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	112,5 m	114,0 m	269,9 pkt	1.	–
11.	3 marca	2018	Rena	Renabakkene	K-124	HS-139	127,5 m	137,0 m	257,2 pkt	3.	9,1 pkt	Andreas Wank
12.	4 grudnia	2021	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	131,0 m	129,5 m	251,1 pkt	1.	–
13.	5 grudnia	2021	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	128,5 m	134,5 m	219,1 pkt	2.	8,0 pkt	Ulrich Wohlgenannt

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan na 28 grudnia 2022

																										punkty
Sezon 2014/2015
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	17	33	33	30	31	-	-	29	21	21	29	-	-	-	-	-	39
Sezon 2015/2016
																											punkty
10	29	18	8	1	-	-	1	10	2	2	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	37	1	-	-	559
Sezon 2016/2017
																														punkty
-	-	-	-	-	52	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2017/2018
																												punkty
-	-	15	31	-	-	11	1	6	1	1	6	6	5	5	-	-	11	5	2	1	6	9	3	6	-	-	-	968
Sezon 2020/2021
																			punkty
-	-	-	-	-	39	33	38	27	dq	16	33	17	32	12	25	29	16	14	96
Sezon 2021/2022
																										punkty
1	2	31	18	17	42	15	10	-	-	-	-	32	21	27	24	4	27	42	16	5	16	14	25	24	16	445
Sezon 2022/2023
																										punkty
22	12	20	6	23	6																					130
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2014	90.
2015	60.
2017	40.
2018	5.
2021	5.
2022	48.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	17 lipca	2021	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	118,0 m	122,0 m	188,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	16 września	2018	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	104,5 m	103,5 m	255,2 pkt	2.	8,1 pkt	Philipp Aschenwald
2.	29 września	2018	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	131,5 m	133,0 m	274,8 pkt	3.	3,9 pkt	Dmitrij Wasiljew
3.	17 lipca	2021	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	118,0 m	122,0 m	188,9 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

														punkty
2014
-	-	-	-	19	40	-	-	-	-	-	-	-	-	12
2015
														punkty
-	-	37	14	-	-	29	18	-	-	-	-	36	27	37
2017
													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	20	10	40	11	61
2018
													punkty
8	10	-	-	-	10	9	4	2	14	5	3	8	398
2021
												punkty
1	6	17	12	6	12	31	44	20	31	7	15	301
2022
									punkty
31	22	-	-	36	22	-	-	-	18
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - – zawodnik nie wystartował dq – dyskwalifikacja

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2011/2012	67.
2012/2013	niesklasyfikowany
2014/2015	79.
2015/2016	24.
2020/2021	17.
2021/2022	61.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	26 września	2015	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	96,5 m	94,5 m	251,0 pkt	3.	17,0 pkt	Jure Šinkovec
2.	20 stycznia	2021	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-104	102,0 m	92,0 m	247,2 pkt	3.	7,9 pkt	Philipp Raimund

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

stan na 17 grudnia 2022

																							punkty
Sezon 2011/2012
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	4	6	-	-	90
Sezon 2012/2013
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	71	-	0
Sezon 2014/2015
																										punkty
-	-	26	-	11	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	69
Sezon 2015/2016
																								punkty
dq	5	-	-	-	-	14	7	3	4	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	209
Sezon 2020/2021
														punkty
-	-	-	-	-	-	8	3	-	-	-	-	9	6	161
Sezon 2021/2022
																							punkty
-	-	7	9	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	65
Sezon 2022/2023
																				punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	7	10	-	-									62
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - − zawodnik nie wystartował dq – dyskwalifikacja

Uwagi

↑ ^a ^b Skład zespołu: Jonathan Siegel, Adrian Sell, Tim Fuchs, David Siegel
↑ ^a ^b Skład zespołu: Katharina Althaus, Tim Fuchs, Anna Rupprecht, David Siegel

Przypisy

↑ ^a ^b Skispringen: David und Jonathan Siegel kämpfen um einen Startplatz im Team. tagblatt.de, 2015-11-26. [dostęp 2015-12-22]. (niem.).
↑ Zelfen, Tschagguns. skisprungschanzen.com. [dostęp 2015-12-22]. (niem.).
↑ SIEGEL David – Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-02-25]. (ang.).

Bibliografia

Adam Kwieciński: Wyniki Zawodnika – SIEGEL David. [dostęp 2015-12-22].
SIEGEL David – Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2015-12-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Freudenstadt "Die Gefahren bekommst du als Kind nicht mit". schwarzwaelder-bote.de, 2014-02-28. [dostęp 2015-12-22]. (niem.).
David Siegel – Nachwuchsskispringer. kombiundspezinachwuchs.de. [dostęp 2015-12-22]. (niem.).

[msj16-4] Skład zespołu: Jonathan Siegel, Adrian Sell, Tim Fuchs, David Siegel

[msj16m-5] Skład zespołu: Katharina Althaus, Tim Fuchs, Anna Rupprecht, David Siegel

[sieg-1] Skispringen: David und Jonathan Siegel kämpfen um einen Startplatz im Team. tagblatt.de, 2015-11-26. [dostęp 2015-12-22]. (niem.).

[rek-2] Zelfen, Tschagguns. skisprungschanzen.com. [dostęp 2015-12-22]. (niem.).

[sez16-3] SIEGEL David – Biographie. fis-ski.com. [dostęp 2016-02-25]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[a]

[b]

Indywidualnie
1979: Horst Bulau 1980: Steve Collins 1981: Matti Nykänen 1982: Ernst Vettori 1983: Franz Wiegele 1984: Martin Švagerko 1985: Werner Haim 1986: Virginio Lunardi 1987: Ari-Pekka Nikkola 1988: Heinz Kuttin 1989: Kent Johanssen 1990: Heinz Kuttin 1991: Martin Höllwarth 1992: Toni Nieminen 1993: Janne Ahonen 1994: Janne Ahonen 1995: Tommy Ingebrigtsen 1996: Michael Uhrmann 1997: Wilhelm Brenna 1998: Wolfgang Loitzl 1999: Kazuki Nishishita 2000 2001: Veli-Matti Lindström 2002: Janne Happonen 2003: Thomas Morgenstern 2004: Mateusz Rutkowski 2005: Joonas Ikonen 2006: Gregor Schlierenzauer 2007: Roman Koudelka 2008: Andreas Wank 2009: Lukas Müller 2010: Michael Hayböck 2011: Władimir Zografski 2012: Nejc Dežman 2013: Jaka Hvala 2014: Jakub Wolny 2015: Johann André Forfang 2016: David Siegel 2017: Viktor Polášek 2018: Marius Lindvik 2019: Thomas Aasen Markeng 2020: Peter Resinger 2021: Niklas Bachlinger 2022: Daniel Tschofenig
Drużynowo
1986: RFN 1987: NRD 1988: Austria 1989: Austria 1990: Austria 1991: Czechosłowacja 1992: Finlandia 1993: Finlandia 1994: Finlandia 1995: Niemcy 1996: Niemcy 1997: Słowenia 1998: Niemcy 1999: Austria 2000: Austria 2001: Finlandia 2002: Finlandia 2003: Austria 2004: Austria 2005: Słowenia 2006: Austria 2007: Słowenia 2008: Niemcy 2009: Austria 2010: Austria 2011: Austria 2012: Norwegia 2013: Słowenia 2014: Polska 2015: Norwegia 2016: Niemcy 2017: Słowenia 2018: Niemcy 2019: Niemcy 2020: Słowenia 2021: Austria
Zawody mieszane
2016: Słowenia 2017: Słowenia 2018: Norwegia 2019: Rosja 2020: Austria

Indywidualnie	1901: Bjarne Nielsen 1902: Thorleif Bache 1903: Thorleif Heyerdahl 1904: Karl Gruber 1921: Carl Huhn 1922: Carl Huhn 1923: Carl Huhn 1924: Max Kröckel 1931: Erich Recknagel 1932: Erich Recknagel 1933: Erich Recknagel 1938: Franz Haslberger 1939: Josef Bradl 1940: Hans Wein 1941: Josef Bradl 1949: Toni Brutscher 1950: Josef Weiler 1951: Josef Kleisl 1952: Josef Kleisl 1953: Josef Hohenleitner 1954: Franz Eder 1955: Toni Brutscher 1956: Max Bolkart 1957: Max Bolkart 1958: Max Bolkart 1959: Ewald Roscher 1960: Georg Thoma 1961: Georg Thoma 1962: Helmut Wegscheider 1963: Georg Thoma 1964: Max Bolkart 1965: Heinz Ihle 1966: Franz Keller 1967: Wolfgang Schüller 1968: Günter Göllner 1969: Alfred Grosche 1970: Walter Lampe 1971: Ernst Wursthorn 1972: Ernst Wursthorn 1973: Rudi Tusch 1974–1999 2000: Sven Hannawald 2001: Martin Schmitt 2002: Frank Löffler 2003: Stefan Pieper 2004: Alexander Herr 2005: Georg Späth 2006: Michael Uhrmann 2007: Stephan Hocke 2008: Pascal Bodmer 2009: Andreas Wank 2010: Michael Uhrmann 2011: Severin Freund 2012: Severin Freund 2013: Marinus Kraus 2014: Richard Freitag 2015: Severin Freund 2016: David Siegel 2017: Andreas Wellinger 2018: David Siegel 2019: Karl Geiger 2020: Markus Eisenbichler 2021: Karl Geiger 2022: Andreas Wellinger
Skocznia duża indywidualnie	1974: Alfred Grosche 1975: Alfred Grosche 1976: Peter Leitner 1977: Alfred Grosche 1978: Peter Leitner 1979: Peter Leitner 1980: Thomas Klauser 1981: Thomas Klauser 1982: Andreas Bauer 1983: Andreas Bauer 1984: Peter Rohwein 1985: Thomas Klauser 1986: Thomas Klauser 1987: Dieter Thoma 1988: Thomas Klauser 1989: Dieter Thoma 1990: Josef Heumann 1991: André Kiesewetter 1992: Ralf Gebstedt 1993: Dieter Thoma 1994: Jens Weißflog 1995: Jens Weißflog 1996: Gerd Siegmund 1997: Dieter Thoma 1998: Sven Hannawald 1999: Sven Hannawald
Skocznia normalna indywidualnie	1974: Peter Dubb 1975: Alfred Grosche 1976: Peter Leitner 1977: Alfred Grosche 1978: Peter Leitner 1979: Hubert Schwarz 1980: Peter Leitner 1981: Hubert Schwarz 1982: Joachim Ernst 1983: Andreas Bauer 1984: Andreas Bauer 1985: Uli Boll 1986: Andreas Bauer 1987: Andreas Bauer 1988: Thomas Klauser 1989: Josef Heumann 1990: Josef Heumann 1991: Jens Weißflog 1992: Ralf Gebstedt 1993: Jens Weißflog 1994: Jens Weißflog 1995 1996: Ralf Gebstedt 1997: Dieter Thoma 1998: Hansjörg Jäkle 1999: Gerd Siegmund
Drużynowo	1986: Bawaria 1987: Bawaria (Heumann, Wegscheider, Klauser, Bauer) 1988: Bawaria (Heumann, Wegscheider, Klauser, Bauer) 1989: Bawaria I (Heumann, Klauser, Bauer) 1990: Bawaria I (Leonhardt, Heumann, Klauser, Bauer) 1991: Saksonia 1992: Schwarzwald (Thoma, Duffner, Scherer, Wangler) 1993: Schwarzwald (Thoma, Duffner, Scherer, Hannawald) 1994: Turyngia 1995 1996: Badenia-Wirtembergia (Jäkle, Hannawald, Thoma, Duffner) 1997: Turyngia (Gebstedt, Hornschuh, Bracht, Siegmund) 1998: Badenia-Wirtembergia (Jäkle, Schmitt, Thoma, Hannawald) 1999: Bawaria 2000: Bawaria (Audenrieth, Späth, Uhrmann, Löffler) 2001: Badenia-Wirtembergia I (Schmitt, Hannawald, Duffner, Jäkle) 2002: Bawaria I (Neumayer, Löffler, Uhrmann, Späth) 2003: Bawaria (Bracht, Späth, Löffler, Uhrmann) 2004: Bawaria I (Neumayer, Bracht, Uhrmann, Späth) 2005: Bawaria I (Neumayer, Bader, Uhrmann, Späth) 2006: Bawaria I (Neumayer, Späth, Bogner, Uhrmann) 2007: Turyngia I (Musiol, Ritzerfeld, Wank, Hocke) 2008: Bawaria I (Schoft, Neumayer, Späth, Uhrmann) 2009: Badenia-Wirtembergia I (Bodmer, Horlacher, Ulmer, Schmitt) 2010: Bawaria I (Neumayer, Schoft, Freund, Uhrmann) 2011: Bawaria I (Neumayer, Paschke, Kraus, Freund) 2012: Bawaria I (Wellinger, Wenig, Kraus, Geiger) 2013: Bawaria I (Neumayer, Geiger, Kraus, Freund) 2014: Bawaria I (Wellinger, Geiger, Kraus, Freund) 2015: Bawaria I (Neumayer, Eisenbichler, Wellinger, Freund) 2016: Bawaria I (Geiger, Kraus, Wellinger, Eisenbichler) 2017 2018: Bawaria II (Geiger, Goller, Raimund, Eisenbichler) 2019: Bawaria I (Geiger, Baer, C. Schmid, Eisenbichler) 2020: Bawaria I (Freund, Paschke, Geiger, Eisenbichler) 2021: Bawaria I (Paschke, Raimund, Schmid, Geiger) 2022: Bawaria I (Geiger, Schmid, Eisenbichler, Wellinger)

Navigation

David Siegel

Przebieg kariery

Indywidualnie

Drużynowo

Starty D. Siegela na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cup chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cup

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie