David Wheaton
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 2 czerwca 1969 |
Wzrost | 193 cm |
Gra | praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny | 1988 |
Zakończenie kariery | 2001 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 3 |
Najwyżej w rankingu | 12 (22 lipca 1991) |
Australian Open | QF (1990) |
Roland Garros | 3R (1995) |
Wimbledon | SF (1991) |
US Open | QF (1990) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 3 |
Najwyżej w rankingu | 24 (24 czerwca 1991) |
Australian Open | F (1991) |
Roland Garros | SF (1995) |
Wimbledon | 2R (1990, 1993) |
US Open | F (1990) |
David Wheaton (ur. 2 czerwca 1969 w Minneapolis) – amerykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
Zaczął grać w tenisa mając cztery lata. Trenował u Nicka Bolletieriego z Jimem Courierem i Andre Agassim.
W cyklu juniorów został mistrzem US Open 1987 w grze pojedynczej chłopców, po zwycięstwie w finale z Andriejem Czerkasowem 7:5, 6:0.
Zawodowym tenisistą Wheaton był w latach 1987–2001. W roku 1990 został ćwierćfinalistą Australian Open i US Open. Rok później osiągnął półfinał Wimbledonu. W grudniu 1991 w Monachium wygrał Puchar Wielkiego Szlema po pokonaniu 7:5, 6:2, 6:4 w finale Michaela Changa. W sumie w przeciągu całej kariery wygrał 3 turnieje rangi ATP World Tour oraz osiągnął 4 finały.
W grze podwójnej Amerykanin został triumfatorem 3 imprez ATP World Tour oraz uczestnikiem 12 finałów. W 1990 roku przegrał finał US Open tworząc parę z Paulem Annacone. Amerykanie w finale nie sprostali Piterowi Aldrichowi i Daniemu Visserowi. W sezonie 1991 Wheaton został finalistą Australian Open wspólnie z Patrickiem McEnroe w decydującym meczu ulegając parze Scott Davis–David Pate.
W marcu 1993 roku zagrał w Pucharze Davisa w rywalizacji 1 rundy grupy światowej przeciwko Australii, najpierw przegrywając z Toddem Woodbridge, a potem wygrywając z Wallym Masurem.
Ofensywny zawodnik, lubujący się w graniu half–wolejów. Zawsze występował w czapce lub opasce (swego czasu w barwach USA).
Najwyżej w rankingu ATP World Tour singlistów zajmował 12. miejsce (22 lipca 1991), a w rankingu deblistów 24. miejsce (24 czerwca 1991).
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (3–4)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 13 maja 1990 | Kiawah Island | Ceglana | Mark Kaplan | 6:4, 6:4 |
Finalista | 1. | 24 marca 1991 | Miami | Twarda | Jim Courier | 6:4, 3:6, 4:6 |
Finalista | 2. | 16 czerwca 1991 | Londyn | Trawiasta | Stefan Edberg | 2:6, 3:6 |
Zwycięzca | 2. | 22 grudnia 1991 | Monachium | Dywanowa (hala) | Michael Chang | 7:5, 6:2, 6:4 |
Finalista | 3. | 16 maja 1993 | Delray Beach | Twarda | Todd Martin | 3:6, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 10 lipca 1994 | Newport | Trawiasta | Todd Woodbridge | 6:4, 3:6, 7:6(5) |
Finalista | 4. | 16 lipca 1995 | Newport | Trawiasta | David Prinosil | 6:7(3), 7:5, 2:6 |
Gra podwójna (3–12)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 29 lipca 1990 | Toronto | Twarda | Paul Annacone | Broderick Dyke Peter Lundgren | 6:1, 7:6 |
Finalista | 1. | 9 września 1990 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Paul Annacone | Pieter Aldrich Danie Visser | 2:6, 6:7, 2:6 |
Finalista | 2. | 27 stycznia 1991 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Patrick McEnroe | Scott Davis David Pate | 7:6, 6:7, 3:6, 5:7 |
Finalista | 3. | 19 maja 1991 | Umag | Ceglana | Richey Reneberg | Gilad Blum Javier Sánchez | 6:7, 6:2, 1:6 |
Finalista | 4. | 12 lipca 1992 | Newport | Trawiasta | Paul Annacone | Royce Deppe David Rikl | 4:6, 4:6 |
Finalista | 5. | 9 sierpnia 1992 | Los Angeles | Twarda | Francisco Montana | Patrick Galbraith Jim Pugh | 6:7, 6:7 |
Zwycięzca | 2. | 18 kwietnia 1993 | Hongkong | Twarda | Todd Woodbridge | Sandon Stolle Jason Stoltenberg | 6:1, 6:3 |
Finalista | 6. | 10 lipca 1994 | Newport | Trawiasta | Kent Kinnear | Alex Antonitsch Greg Rusedski | 4:6, 6:3, 4:6 |
Finalista | 7. | 23 kwietnia 1995 | Nicea | Ceglana | Luke Jensen | Cyril Suk Daniel Vacek | 6:3, 6:7, 6:7 |
Finalista | 8. | 15 października 1995 | Tel Awiw-Jafa | Twarda | Kent Kinnear | Jim Grabb Jared Palmer | 4:6, 5:7 |
Zwycięzca | 3. | 5 maja 1996 | Atlanta | Ceglana | Christo Van Rensburg | Bill Behrens Matt Lucena | 7:6, 6:2 |
Finalista | 9. | 12 maja 1996 | Pinehurst | Ceglana | Ken Flach | Pat Cash Patrick Rafter | 2:6, 3:6 |
Finalista | 10. | 8 marca 1998 | Scottsdale | Twarda | Kent Kinnear | Michael Tebbutt Cyril Suk | 6:4, 1:6, 6:7 |
Finalista | 11. | 11 kwietnia 1999 | Hongkong | Twarda | Andre Agassi | James Greenhalgh Grant Silcock | walkower |
Finalista | 12. | 17 czerwca 2001 | Londyn | Trawiasta | Eric Taino | Bob Bryan Mike Bryan | 3:6, 6:3, 1:6 |
Bibliografia
- Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Pictograms of Olympic sports - Tennis. This is unofficial sample picture. Images of official Olympic pictograms for 1948 Summer Olympics and all Summer Olympics since 1964 can be found in corresponding Official Reports.
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
Flag of Israel. Shows a Magen David (“Shield of David”) between two stripes. The Shield of David is a traditional Jewish symbol. The stripes symbolize a Jewish prayer shawl (tallit).
Autor: Pedro A. Gracia Fajardo, escudo de Manual de Imagen Institucional de la Administración General del Estado, Licencja: CC0
Flaga Hiszpanii
David Wheaton. Photo taken by Bruce Wheaton (father)