David di Donatello za najlepszy film
David di Donatello za najlepszy film – najważniejsza nagroda filmowa we Włoszech. Przyznaje się ją corocznie od 1970 dla najlepszego filmu roku (nie przyznano jej jedynie raz – w 1980). Filmy nominowane do tego wyróżnienia ogłasza się od 1981.
Filmy nagrodzone i nominowane
1970–1979
| Rok | Film | Reżyser |
|---|---|---|
| 1970 | Śledztwo w sprawie obywatela poza wszelkim podejrzeniem (ex aequo) | Elio Petri |
| Metello (ex aequo) | Mauro Bolognini | |
| 1971 | Konformista (ex aequo) | Bernardo Bertolucci |
| Ogród Finzi-Continich (ex aequo) | Vittorio De Sica | |
| Waterloo (ex aequo) | Siergiej Bondarczuk | |
| 1972 | Klasa robotnicza idzie do raju (ex aequo) | Elio Petri |
| Osobliwa miłość (ex aequo) | Alberto Bevilacqua | |
| 1973 | Alfredo Alfredo (ex aequo) | Pietro Germi |
| Ludwig (ex aequo) | Luchino Visconti | |
| 1974 | Amarcord (ex aequo) | Federico Fellini |
| Chleb i czekolada (ex aequo) | Franco Brusati | |
| 1975 | Czyny szlachetnego rodu (ex aequo) | Mauro Bolognini |
| Portret rodzinny we wnętrzu (ex aequo) | Luchino Visconti | |
| 1976 | Szacowni nieboszczycy | Francesco Rosi |
| 1977 | Pustynia Tatarów (ex aequo) | Valerio Zurlini |
| Szaleństwo małego człowieka (ex aequo) | Mario Monicelli | |
| 1978 | Żelazny prefekt (ex aequo) | Pasquale Squitieri |
| W imieniu papieskiego króla (ex aequo) | Luigi Magni | |
| 1979 | Chrystus zatrzymał się w Eboli (ex aequo) | Francesco Rosi |
| Zapomnieć o Wenecji (ex aequo) | Franco Brusati | |
| Drzewo na saboty (ex aequo) | Ermanno Olmi |
1980–1989
| Rok | Film | Reżyser |
|---|---|---|
| 1980 | nie przyznano | |
| 1981 | ||
| Zacznę od trzech | Massimo Troisi | |
| Trzej bracia | Francesco Rosi | |
| Miłosna pasja | Ettore Scola | |
| 1982 | ||
| Borotalco | Carlo Verdone | |
| Historia zwykłego szaleństwa | Marco Ferreri | |
| Markiz Grillo | Mario Monicelli | |
| 1983 | ||
| Noc świętego Wawrzyńca | Paolo i Vittorio Taviani | |
| Noc w Varennes | Ettore Scola | |
| Cios w serce | Gianni Amelio | |
| 1984 | ||
| Bal (ex aequo) | Ettore Scola | |
| A statek płynie (ex aequo) | Federico Fellini | |
| Posyła mnie Picone | Nanni Loy | |
| 1985 | ||
| Carmen | Francesco Rosi | |
| Uno scandalo perbene | Pasquale Festa Campanile | |
| Chaos | Paolo i Vittorio Taviani | |
| 1986 | ||
| Miejmy nadzieję, że to będzie córka | Mario Monicelli | |
| Ginger i Fred | Federico Fellini | |
| Idźcie, ofiara spełniona | Nanni Moretti | |
| 1987 | ||
| Rodzina | Ettore Scola | |
| Historia miłosna | Francesco Maselli | |
| Prezent pod choinkę | Pupi Avati | |
| 1988 | ||
| Ostatni cesarz | Bernardo Bertolucci | |
| Wywiad | Federico Fellini | |
| Oczy czarne | Nikita Michałkow | |
| 1989 | ||
| Legenda o świętym pijaku | Ermanno Olmi | |
| Cinema Paradiso | Giuseppe Tornatore | |
| Franciszek | Liliana Cavani |
1990–1999
2000–2009
| Rok | Film | Reżyser |
|---|---|---|
| 2000 | ||
| Chleb i tulipany | Silvio Soldini | |
| Historia miłosna | Ricky Tognazzi | |
| Warsztat Olimp | Marco Bechis | |
| 2001 | ||
| Pokój syna | Nanni Moretti | |
| Sto kroków | Marco Tullio Giordana | |
| Ostatni pocałunek | Gabriele Muccino | |
| 2002 | ||
| Rzemiosło wojenne | Ermanno Olmi | |
| Płonąc na wietrze | Silvio Soldini | |
| Światło moich oczu | Giuseppe Piccioni | |
| 2003 | ||
| Okna | Ferzan Özpetek | |
| Balsamista | Matteo Garrone | |
| Czas religii | Marco Bellocchio | |
| Respiro | Emanuele Crialese | |
| Pamiętaj mnie | Gabriele Muccino | |
| 2004 | ||
| Nasze najlepsze lata | Marco Tullio Giordana | |
| Witaj, nocy | Marco Bellocchio | |
| Che ne sarà di noi | Giovanni Veronesi | |
| Nie boję się | Gabriele Salvatores | |
| Namiętność | Sergio Castellitto | |
| 2005 | ||
| Skutki miłości | Paolo Sorrentino | |
| Skradzione dzieciństwo | Andrea i Antonio Frazzi | |
| Święte serce | Ferzan Özpetek | |
| Klucze do domu | Gianni Amelio | |
| Kilka słów o miłości | Giovanni Veronesi | |
| 2006 | ||
| Kajman | Nanni Moretti | |
| Il mio miglior nemico | Carlo Verdone | |
| Noc przed egzaminami | Fausto Brizzi | |
| Opowieść kryminalna | Michele Placido | |
| Nasza ziemia | Sergio Rubini | |
| 2007 | ||
| Nieznajoma | Giuseppe Tornatore | |
| Anche libero va bene | Kim Rossi Stuart | |
| Sto gwoździ | Ermanno Olmi | |
| Mój brat jest jedynakiem | Daniele Luchetti | |
| Złote wrota | Emanuele Crialese | |
| 2008 | ||
| Dziewczyna z jeziora | Andrea Molaioli | |
| Cichy chaos | Antonello Grimaldi | |
| Pochmurne dni | Silvio Soldini | |
| Odpowiedni dystans | Carlo Mazzacurati | |
| Il vento fa il suo giro | Giorgio Diritti | |
| 2009 | ||
| Gomorra | Matteo Garrone | |
| Boski | Paolo Sorrentino | |
| Ex | Fausto Brizzi | |
| Tutta la vita davanti | Paolo Virzì | |
| Si può fare | Giulio Manfredonia |
2010–2019
| Rok | Film | Reżyser |
|---|---|---|
| 2010 | ||
| Człowiek, który nadejdzie | Giorgio Diritti | |
| Baaria | Giuseppe Tornatore | |
| Coś pięknego | Paolo Virzì | |
| Mine vaganti. O miłości i makaronach | Ferzan Özpetek | |
| Zwycięzca | Marco Bellocchio | |
| 2011 | ||
| Wierzyliśmy | Mario Martone | |
| Basilicata Coast to Coast | Rocco Papaleo | |
| Witaj na południu | Luca Miniero | |
| Nasze życie | Daniele Luchetti | |
| Spokojne życie | Claudio Cupellini | |
| 2012 | ||
| Cezar musi umrzeć | Paolo i Vittorio Taviani | |
| Habemus Papam: mamy papieża | Nanni Moretti | |
| Romanzo di una strage | Marco Tullio Giordana | |
| Terraferma | Emanuele Crialese | |
| Wszystkie odloty Cheyenne’a | Paolo Sorrentino | |
| 2013 | ||
| Koneser | Giuseppe Tornatore | |
| Diaz | Daniele Vicari | |
| Syberyjska edukacja | Gabriele Salvatores | |
| Ja i ty | Bernardo Bertolucci | |
| Niech żyje wolność | Roberto Andò | |
| 2014 | ||
| Kapitał ludzki | Paolo Virzì | |
| Wielkie piękno | Paolo Sorrentino | |
| Mafia zabija tylko latem | Pierfrancesco Diliberto | |
| La sedia della felicità | Carlo Mazzacurati | |
| Przestanę, kiedy zechcę | Sydney Sibilia | |
| 2015[1] | ||
| Ciemne dusze | Francesco Munzi | |
| Złaknieni | Saverio Costanzo | |
| Cudowny młodzieniec | Mario Martone | |
| Moja matka | Nanni Moretti | |
| I znów zazielenią się łąki | Ermanno Olmi | |
| 2016[2] | ||
| Dobrze się kłamie w miłym towarzystwie | Paolo Genovese | |
| Fuocoammare. Ogień na morzu | Gianfranco Rosi | |
| Pentameron | Matteo Garrone | |
| Nie bądź złym | Claudio Caligari | |
| Młodość | Paolo Sorrentino | |
| 2017[3] | ||
| Zwariować ze szczęścia | Paolo Virzì | |
| Słodkich snów | Marco Bellocchio | |
| Kwiatek | Claudio Giovannesi | |
| Nierozłączne | Edoardo De Angelis | |
| Italian Race | Matteo Rovere | |
| 2018[4] | ||
| Miłość i kule | Antonio Manetti i Marco Manetti | |
| Ciambra | Jonas Carpignano | |
| Gatta Cenerentola | Ivan Cappiello, Marino Guarnieri, Alessandro Rak i Dario Sansone | |
| Nico, 1988 | Susanna Nicchiarelli | |
| Czułość | Gianni Amelio | |
| 2019[5] | ||
| Dogman | Matteo Garrone | |
| Tamte dni, tamte noce | Luca Guadagnino | |
| Euforia | Valeria Golino | |
| Szczęśliwy Lazzaro | Alice Rohrwacher | |
| Sześć dni z życia | Alessio Cremonini |
2020–2029
| Rok | Film | Reżyser |
|---|---|---|
| 2020 | ||
| Zdrajca | Marco Bellocchio | |
| Martin Eden | Pietro Marcello | |
| Pierwszy król | Matteo Rovere | |
| Piranie | Claudio Giovannesi | |
| Pinokio | Matteo Garrone |
Przypisy
- ↑ Candidati del 2015 (wł.). Accademia del Cinema Italiano. [dostęp 2017-12-31].
- ↑ Candidati del 2016 (wł.). Accademia del Cinema Italiano. [dostęp 2017-12-31].
- ↑ Premi David di Donatello 2017: Candidati, vincitori (wł.). Accademia del Cinema Italiano. [dostęp 2017-12-31].
- ↑ Candidati del 2017 (wł.). Accademia del Cinema Italiano. [dostęp 2019-04-24].
- ↑ Premi David di Donatello 2019: Candidati, vincitori (wł.). Accademia del Cinema Italiano. [dostęp 2019-04-24].