Dawid Chrystian Beicht

Dawid Chrystian Beicht (właściwie: David Christian, ur. ok. 1765 w Głogowie - zm. 9 listopada 1811 w Warszawie) – pedagog niemiecki działający pod koniec życia w Polsce.

Początkowo pracował jako nauczyciel licealny w rodzinnym Głogowie. Studiował prawdopodobnie w Berlinie lub na Uniwersytecie we Frankfurcie nad Odrą. Po inauguracji (1804) działalności Liceum Warszawskiego - otrzymał tam posadę profesora historii powszechnej i geografii, później wykładał także język niemiecki w wyższych klasach oraz zajmował się biblioteką Liceum, którą po jego śmierci przejął Feliks Bentkowski.

Po wygnaniu Prusaków z Warszawy Beicht nie powrócił do Niemiec, lecz pozostał w polskiej stolicy i kontynuował swą działalność nauczycielską. W kwietniu roku 1810 został powołany do Towarzystwa Ksiąg Elementarnych Księstwa Warszawskiego. By się utrzymać na swych posadach, musiał zdać egzamin z języka polskiego, co Kazimierz Władysław Wóycicki opisał następująco: choć już w późnym był wieku, zaczął się uczyć języka polskiego i wspólnie ze Stefazyjuszem, profesorem literatury greckiej i łacińskiej, łącznie z uczniami pierwszych klas tegoż liceum, zdawali egzamin z nauki języka polskiego na publicznym popisie przed ówczesną Izbą Edukacyjną w roku 1810 i 1811.

Beicht był żonaty z Marią Katarzyną nieznanego nazwiska (zm. 1842), pochodzącą również z Głogowa. Pochowany został na cmentarzu ewangelickim w Warszawie (Al. 12 nr 4).

Bibliografia

• Eugeniusz Szulc, Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, Warszawa 1989
• Kazimierz Władysław Wóycicki, Cmentarz Powązkowski oraz cmentarze katolickie i innych wyznań w Warszawie i w okolicy tegoż miasta, Warszawa 1975 (reprint)