Dawid Przepiórka
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Odznaczenia | |
Dawid Przepiórka (ur. 22 grudnia 1880 w Warszawie, zm. w I poł. 1940 w Palmirach) – polski szachista i kompozytor szachowy pochodzenia żydowskiego, złoty medalista olimpijski, mistrz Polski, wicemistrz świata amatorów, działacz szachowy.
Życiorys
Syn Izraela Przepiórki, bogatego warszawskiego inwestora budowlanego i Dwojry (Debory) Kon, córki lubelskiego rabina Szneura Zalmana Ladiera. Uznawany był za „genialne dziecko” – w 1892 r. rozegrał pokazową partię z mistrzem Janem Taubenhausem, którą wygrał. W 1895 r. opublikował swoje pierwsze zadania (dwuchodówki) w „Kurierze Warszawskim”. Maturę uzyskał eksternistycznie w VI Gimnazjum Męskim w Warszawie. W latach 1903–1905 studiował na wydziale matematyki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1905–1914 przebywał w Niemczech, kontynuując studia na uniwersytecie w Getyndze, a następnie w Monachium. Lata I wojny światowej spędził w Szwajcarii. Uzyskany na turnieju w Coburgu w 1904 r. tytuł mistrza pozwolił mu uczestniczyć w turniejach międzynarodowych.
W pierwszych dekadach XX wieku był uczestnikiem prestiżowych turniejów czołówki światowej. Największe indywidualne sukcesy odniósł w 1926 roku. Wygrał wówczas turniej w Monachium (przed Jefimem Bogolubowem i Rudolfem Spielmannem) oraz zwyciężył w pierwszych mistrzostwach Polski w Warszawie. W 1928 r. zajął II miejsce (za Maxem Euwe) podczas oficjalnych mistrzostw świata amatorów w Hadze, zdobywając tytuł wicemistrza świata.
Był członkiem polskiej „złotej” drużyny olimpijskiej, która w 1930 r. w Hamburgu zdobyła złote medale, a rok później w Pradze – srebrne. Przepiórka osiągnął bardzo dobre rezultaty, odpowiednio 9 pkt (z 13 partii) i 10 pkt (z 17 partii)[1].
Wśród miłośników szachów na całym świecie Przepiórka jest znany głównie jako autor kompozycji szachowych, specjalizujący się zwłaszcza w wielochodówkach. Opublikował około 160 zadań. Wychował wielu znanych problemistów, jego uczniami byli m.in. Marian Wróbel, Leon Tuhan-Baranowski i Aleksander Goldstein.
Był również działaczem szachowym, stał na czele Komitetu Organizacyjnego, który doprowadził do powstania Polskiego Związku Szachowego. Był wieloletnim wiceprezesem Polskiego Związku Szachowego i mecenasem, który wspierał finansowo PZSZach[2].
Został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi w organizacji szachowej olimpiady w Warszawie w 1935 roku. W 1936 r. został pierwszym w historii Polakiem, który otrzymał tytuł Honorowego Członka Międzynarodowej Federacji Szachowej[3].
W styczniu 1940 r. wraz z innymi miłośnikami szachów (ok. 30 osób) został aresztowany przez gestapo w kawiarni szachowej mieszczącej się w prywatnym mieszkaniu Franciszka Kwiecińskiego przy ulicy Marszałkowskiej 76 (róg Hożej). Cała grupa przebywała w areszcie śledczym przy ul. Daniłowiczowskiej. Tam Przepiórka wygłosił swój ostatni wykład poświęcony końcówkom: król i pion przeciwko królowi. Aresztowany wraz z Przepiórką Zygmunt Szulce kilka lat po wojnie opublikował wspomnienie o tych wydarzeniach[4]. Podsumowując wywody Przepiórki, Szulce stworzył termin „linia Przepiórki”. Część szachistów aresztowanych na Daniłowiczowskiej została po kilku dniach wypuszczona. Osoby pochodzenia żydowskiego zostały przewiezione do więzienia Pawiak i w okresie styczeń–kwiecień 1940 rozstrzelane przez Niemców podczas masowych egzekucji w Palmirach[5]. Najbardziej prawdopodobna data śmierci Dawida Przepiórki to 22 stycznia 1940.
Prócz niego w Palmirach zostali zabici również inni aresztowani u Kwiecińskiego szachiści: Stanisław Kohn, Achilles Frydman, Mojżesz Łowcki, Moryc Abkin i inż. Jakub Rabinowicz (zięć Dawida Przepiórki).
Według retrospektywnego systemu Chessmetrics, najwyżej sklasyfikowany był w lipcu 1929 r., zajmował wówczas 15. miejsce na świecie[6].
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (12 października 1937)[7]
Turnieje pamięci Dawida Przepiórki
Polski Związek Szachowy zorganizował turnieje szachowe (memoriały) pamięci Przepiórki w latach:
- w 1950 (Szczawno-Zdrój) – zwyciężył Paul Keres[8]
- w 1957 (Szczawno-Zdrój) – zwyciężył Jefim Geller[9]
- w 1983 (Warszawa) – zwyciężył Josif Dorfman[10]
- w 2019 (Warszawa) – zwyciężył Alexey Kislinsky[11][12]
Przypisy
- ↑ OlimpBase
- ↑ POLSKI ZWIĄZEK SZACHOWY, ZARYS HISTORII SZACHÓW W POLSCE, Autor opracowania Andrzej Filipowicz
- ↑ Honorary Members
- ↑ „Szachy” 1949, nr 4, s. 41–42.
- ↑ Eugeniusz Fostowicz Zahorski – szachowy maratończyk. [dostęp 2009-05-18].
- ↑ Chessmetrics Player Profile: Dawid Przepiórka
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 235, poz. 381 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
- ↑ Turniej Międzynarodowy Szczawno Zdrój 1950. [dostęp 2011-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-22)].
- ↑ Turniej Międzynarodowy Szczawno Zdrój 1950. [dostęp 2011-06-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-25)].
- ↑ ChessBase Megabase 2010
- ↑ Alexey Kislinsky zwycięzcą Varsovii 2019 – MIĘDZYNARODOWY FESTIWAL SZACHOWY VARSOVIA. [dostęp 2020-03-16]. (pol.).
- ↑ Międzynarodowy Festiwal Szachowy VARSOVIA 2019 - grupa A. chessarbiter.com. [dostęp 2020-03-16].
Bibliografia
- Tomasz Lissowski, Jerzy Konikowski, Jerzy Moraś, Mistrz Przepiórka, Wydawnictwo Penelopa, Warszawa 2013, ISBN 978-83-62908-90-5.
- Tadeusz Wolsza, Arcymistrzowie, mistrzowie, amatorzy... Słownik biograficzny szachistów polskich, tom I, Wydawnictwo DiG, Warszawa 1995.
- W. Litmanowicz, J. Giżycki, Szachy od A do Z, tom II, Warszawa 1987, s. 985–988.
- „Łódź w Ilustracji”, 23 IX 1928, nr 39, s. 3 (na pokazie symultany z 22 najlepszymi łódzkim szachistami w lokalu Stowarzyszenia Miłośników Gry Szachowej w Łodzi).
- „Łódź w Ilustracji”, 17 V 1931, nr 20, s. 5 (podczas pokazu symultany z 26 łódzkimi szachistami w siedzibie oddz. łódzkiego Stow. Miłośników Gry Szachowej; 9.05.1931).
Linki zewnętrzne
- Dawid Przepiórka – wybrane partie szachowe (ang.)
- „Linia Przepiórki”
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Portret Dawida Przepiórki (22.12.1880-??.04.1940), polskiego szachisty, kompozytora i matematyka