Dawstwo komórek jajowych

Dawstwo komórek jajowych to proces, w którym kobieta przekazuje swoje komórki jajowe, aby umożliwić innej kobiecie zajście w ciążę w ramach leczenia bezpłodności lub do badań biomedycznych. Niezapłodnione jaja można zamrażać i przechowywać w bankach biomedycznych do późniejszego wykorzystania.

Dawstwo komórek jajowych po raz pierwszy zostało opisane w literaturze medycznej w 1983 roku. Metoda jest wykorzystywana m.in. w przypadkach takich jak zespół przedwczesnego wygaśnięcia czynności jajników, dysgenezja gonad, wielokrotne niepowodzenia leczenia metodą pozaustrojowego zapłodnienia, choroby dziedziczne oraz, czasami, naturalna menopauza[1].

Według badań z 2020 r., dla kobiet po menopauzie, proces ten ma 38% szansę na doprowadzenie do udanej ciąży[2].

Kontrowersyjne jest zjawisko odpłatnego dawstwa[3].

Polskie Towarzystwo Ginekologiczne uznało dawstwo komórek jajowych za dopuszczalną procedurę[4].

Zobacz też

Przypisy

  1. Marta, Fulmańska, Radowicka Małgorzata, Radwan Michał, and Kalinka Jarosław. „Ciąża u 47-letniej kobiety poddanej zabiegowi pozaustrojowego zapłodnienia z zastosowaniem komórki jajowej pobranej od dawczyni (IVF-OD)”. Ginekol Pol 82 (2011): 378-381.
  2. S Antinori i inni, Obstetric and prenatal outcome in menopausal women: a 12-year clinical study, „Reproductive BioMedicine Online”, 6 (2), 2003, s. 257–261, DOI10.1016/S1472-6483(10)61718-X, ISSN 1472-6483 [dostęp 2021-03-01] (ang.).
  3. Emilia Kaczmarek, Biopraca – nowa twarz wyzysku?, „Przegląd Humanistyczny”, 448 (01), 2015, s. 55–62, ISSN 0033-2194 [dostęp 2021-03-01] (ang.).
  4. Kusio, Urszula. „Współczesna kobieta wobec macierzyństwa”. Kultura i Edukacja 4 (2004): 40-47.