De Havilland Albatross
| ||
(c) The Flight magazine archive from Flightglobal, CC BY-SA 4.0 | ||
Dane podstawowe | ||
Państwo | Wielka Brytania | |
Producent | De Havilland Aircraft Company | |
Typ | samolot pasażerski i pocztowy | |
Załoga | 4 osoby + 22 pasażerów | |
Historia | ||
Data oblotu | 20 maja 1937 | |
Lata produkcji | 1938–1939 | |
Wycofanie ze służby | 1944 | |
Dane techniczne | ||
Napęd | 4 silniki rzędowe de Havilland Gipsy Twelve | |
Moc | 525 hp (391 kW) każdy | |
Wymiary | ||
Rozpiętość | 32,00 m | |
Długość | 21,79 m | |
Wysokość | 6,78 m | |
Powierzchnia nośna | 100,15 m² | |
Masa | ||
Własna | 9630 kg | |
Startowa | 13 381 kg | |
Osiągi | ||
Prędkość maks. | 362 km/h | |
Prędkość przelotowa | 338 km/h | |
Pułap | 5455 m | |
Zasięg | 1674 km | |
Dane operacyjne | ||
Użytkownicy | ||
Wielka Brytania | ||
Rzuty | ||
De Havilland DH.91 Albatross – brytyjski samolot pasażerski i pocztowy z końca lat 30. XX wieku, wybudowany w siedmiu egzemplarzach. Dwa były podczas drugiej wojny światowej użytkowane przez Royal Air Force.
Historia
Projekt DH.91 powstał w wytwórni lotniczej de Havilland na zamówienie brytyjskiego Ministerstwa Lotnictwa nr 36/35 na dwa egzemplarze transatlantyckiego samolotu do przewozu poczty. Prototyp odbył pierwszy lot 20 maja 1937 roku na lotnisku fabrycznym w Hatfield. W konstrukcji użyto nowych silników de Havilland Gipsy Twelve i zastosowano czystą linię aerodynamiczną płatowca. Przeprowadzone badania w locie wykazały konieczność modyfikacji i wzmocnienia części ogonowej, po czym dwa egzemplarze dostarczono liniom lotniczym Imperial Airways dla prowadzenia doświadczeń w długodystansowych lotach pocztowych.
W latach 1938–1939 wybudowano jeszcze pięć egzemplarzy wersji pasażerskiej, różniących się innym oszkleniem kabiny, przystosowanej do przewozu do 22 osób. Po wybuchu wojny obsługiwały one w barwach British Overseas Airways Corporation połączenia z Bristolu (lotnisko Whitchurch) do Lizbony i Shannon. Dwa z nich uległy wypadkom w ostatnich miesiącach 1940 roku, trzeci rozbił się w Shannon w lipcu 1943 roku. Pozostałe dwa zostały wycofane z użycia pod koniec 1944 roku w związku z brakiem części zamiennych.
Dwa egzemplarze pocztowe zostały we wrześniu 1940 roku przejęte przez Royal Air Force i włączone do 271. Eskadry, obsługującej transport pomiędzy Wielką Brytanią a Islandią. Obydwa uległy zniszczeniu podczas lądowania na lotnisku w Reykjavíku w sierpniu 1941 i kwietniu 1942 roku.
Opis konstrukcji
De Havilland DH.91 Albatross był czterosilnikowym wolnonośnym dolnopłatem konstrukcji drewnianej. Podwozie samolotu było klasyczne, trójpodporowe z kółkiem ogonowym, chowane w locie. Napęd stanowiły cztery silniki rzędowe de Havilland Gipsy Twelve, dwunastocylindrowe w układzie odwróconego V, o mocy 525 hp (391 kW) każdy. Załogę stanowiły cztery osoby, kabina w wersji pasażerskiej mogła pomieścić 22 pasażerów.
Koncepcja drewnianego samolotu o czystych liniach aerodynamicznych posłużyła projektantom wytwórni do opracowania konstrukcji wielozadaniowego samolotu wojskowego de Havilland Mosquito.
Bibliografia
- David Mondey, The Hamlyn Concise Guide to British Aircraft of World War II, Londyn, 2006, ISBN 978-0-7537-1462-1
|
Media użyte na tej stronie
(c) The Flight magazine archive from Flightglobal, CC BY-SA 4.0
The prototype D.H.91 Albatross, G-AEVV, over Hatfield, September 1938
Plan-view silhouette of the de Havilland DH.91 Albatross
De Havilland DH.91 Albatross (G-AFDK), BOAC, Bristol (Whitchurch)