de Havilland DH.60 Moth
![]() DH.60 Cirrus III Moth | |
Dane podstawowe | |
Państwo | ![]() |
---|---|
Producent | de Havilland Aircraft Company Ltd. |
Typ | samolot sportowy, szkolny i turystyczny |
Konstrukcja | dwupłat, podwozie stałe |
Załoga | 2 |
Historia | |
Data oblotu | 22 lutego 1925 |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 silnik rzędowy tłokowy ADC Cirrus lub de Havilland Gipsy |
Moc | 60-120 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość | 9,14 m |
Długość | 7,29 m |
Wysokość | 2,68 m |
Powierzchnia nośna | 22,57 m² |
Masa | |
Własna | 417 kg |
Startowa | 748 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 164 km/h (DH.60G) |
Prędkość przelotowa | 137 km/h (DH.60G) |
Pułap | 4 420 m (DH.60G) |
Zasięg | 515 km |
Dane operacyjne | |
Użytkownicy | |
Wielka Brytania, Polska, Stany Zjednoczone, Francja, Kanada, Australia, Finlandia, Szwecja, Norwegia, Dania, Irak, Brazylia | |
Rzuty | |
![]() |
de Havilland DH.60 Moth – brytyjski samolot sportowy, szkolny i turystyczny z okresu międzywojennego, skonstruowany w 1925 roku w wytwórni lotniczej de Havilland, najbardziej znany w odmianie DH.60G Gypsy Moth.
Historia i rozwój
Samolot DH.60 Moth (ćma) powstał w brytyjskiej wytwórni de Havilland jako lekki i popularny samolot nadający się do szkolenia, turystyki i sportu lotniczego. W prototypie i pierwszej serii użyto będącego wówczas nowością lekkiego silnika rzędowego chłodzonego powietrzem ADC Cirrus I o mocy 60 KM (samolot określany był przez to jako Cirrus I Moth). Prototyp, oblatany w lutym 1925, okazał się wyjątkowo udanym samolotem. Brytyjskie Ministerstwo Lotnictwa zgodziło się subsydiować pięć aeroklubów, które miały zostać wyposażone w te samoloty. Już w lipcu 1925 pierwszy samolot otrzymał aeroklub w Lancashire i w roku tym zbudowano 20 samolotów[1]. Udana konstrukcja spowodowała liczne zamówienia z kraju i zagranicy.
Konstrukcja samolotu podlegała następnie rozwojowi, głównie w kierunku wyposażania w nowsze i mocniejsze silniki. W 1926 opracowano model z silnikiem Cirrus II o mocy 85 KM, produkowany od 1927, początkowo pod oznaczeniem DH.60X, następnie DH.60 Cirrus II Moth[1]. W 1926 opracowano też wariant z silnikiem gwiazdowym Armstrong Siddeley Genet o mocy 75 KM, przeznaczony do akrobacji, lecz zbudowany w małej liczbie[1].
W 1928 pojawił się ostatni wariant z silnikiem rodziny Cirrus - Cirrus III o mocy 90 KM, oznaczony oficjalnie DH.60X. Wprowadzono też na nim podwozie z łamaną osią. Do końca 1928 zbudowano 403 samoloty z silnikiem Cirrus[1]. Wariant ten jednak nie był produkowany dłużej, gdyż de Havilland postanowił uniezależnić się od wielkości produkcji silników Cirrus i opracować własny silnik podobnej klasy. Efektem prac był udany silnik de Havilland Gipsy I.

Pod koniec 1928 wszedł do produkcji najpopularniejszy model samolotu, DH.60G Gipsy Moth, napędzany silnikiem Gipsy I o mocy maks. 100 KM, a później Gipsy II o mocy maks. 120 KM. Obok wersji lądowej, istniały wersje wodnosamolotu pływakowego (z dwoma pływakami) oraz amfibii z centralnym pływakiem wyposażonym w składane podwozie kołowe oraz pływakami podpierającymi (konstrukcji Short Brothers)[2]. Oprócz podstawowej wersji z dwiema odkrytymi kabinami, wykonywano także nieliczne samoloty z zakrytymi kabinami (tzw. coupé top), w różnych wariantach[1]. Istniały także samoloty z nowszymi silnikami Cirrus Hermes I 105 KM[1].
Produkcję DH.60G zakończono w Wielkiej Brytanii w 1934, po zbudowaniu 595 maszyn[1]. 40 samolotów Morane Moth było zbudowanych na licencji we Francji przez Morane-Saulnier, 18 zbudowano w USA przez Moth Aircraft Corporation, a 32 w Australii przez Larkin Aircraft Supply Company Ltd[1].
W 1928 pojawił się także równolegle produkowany wariant DH.60M z metalową konstrukcją kadłuba i silnikiem Gipsy I, nazywany także Metal Moth. W zakładach de Havilland zbudowano ich 535, 161 przez Moth Aircraft w USA, 40 w Kanadzie i 10 w Norwegii[1].
W 1932 rozpoczęto produkcję wersji DH.60GIII z silnikiem Gipsy III o mocy 120 KM. Silnik ten miał cylindry w układzie odwróconym (wiszące), co zmieniło sylwetkę przodu samolotu. Zbudowano 30 samolotów i dalsze 87 wersji Moth Major z nowszym silnikiem Gipsy Major IIIA o mocy 133 KM[1]. Ken Follett wykorzystał samolot DH 60 GIII - Moth Major z zamkniętą kabiną w swojej powieści z 2002 Lot ćmy.
Ostatnią wersją DH.60, wywodzącą się z metalowego DH.60M, był wojskowy samolot szkolny DH.60T Moth Trainer, z silnikiem Gipsy II. Zbudowano 64 samoloty dla odbiorców zagranicznych[1]. Dalszym rozwinięciem tego samolotu był DH.82 Tiger Moth.
Użycie
Samoloty Moth były przede wszystkim masowo używane w brytyjskim lotnictwie cywilnym: szkołach lotniczych, aeroklubach, a także przez prywatnych właścicieli, stając się najbardziej popularnym typem lekkiego samolotu w Wielkiej Brytanii. W prasie lotniczej podkreślano wręcz, że Moth stworzył ruch lekkich samolotów w Wielkiej Brytanii[2].
Liczne samoloty DH.60 używane były w sporcie lotniczym, m.in. do wyścigów lotniczych i lotów rekordowych. W latach 1926, 1927 i 1928 samoloty tego typu zwyciężyły w wyścigach o Puchar Króla (King's Cup Race).
DH.60 stał się popularnym samolotem także za granicą, dokąd był eksportowany, a w USA, Francji, Kanadzie i Australii także produkowany na licencji.
Samoloty DH.60 używane były także w lotnictwie wojskowym wielu państw do celów szkolnych lub łącznikowych, m.in. Wielkiej Brytanii, Kanady, Finlandii, Szwecji, Norwegii, Danii, Iraku, Brazylii[1].
W Polsce używano przed wojną około 10 samolotów DH.60, głównie w lotnictwie sportowym i prywatnych, z tego jeden był używany w latach 1930-32 przez PLL LOT do lotów taksówkowych (nr rej. SP-ADX)[3]. Dwa samoloty używane były w polskim lotnictwie wojskowym do celów łącznikowych i szkolnych[1].
Przypisy
Bibliografia
- DH.60 Moth (ros.) w serwisie Ugołok Nieba [dostęp 9-7-2010]
Linki zewnętrzne
- Moth G, Flight, 4 marca 1930
Media użyte na tej stronie
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of the Polish Air Force (1918–1921).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Autor: Rama, Licencja: CC BY-SA 2.0 fr
DH60.GIII Moth Major
de Havilland DH87B Hornet Moth (G-ADMT) taking off at Kemble Air Day 2008, Kemble Airport, Gloucestershire, England. This aircraft was built in 1936.
Autor: TSRL, Licencja: CC BY-SA 3.0
The DH.60 Moth belonging to the Shuttleworth Trust, flying at the Old Warden Summer Show 2009. The eighth Moth produced, it was delivered to the Lancashire Aero Club by Alan Cobham on29 August 1925. It has a Cirrus III engine but the early straight (single) axle.
DH.60 Cirrus Moth 3-view drawing from NACA Aircraft Circular No.18
de Havilland DH60 floatplane in service with the Canadian air force. The official website of the Canadian air Force claims that the CAF used a total of 91 DH60's powered by various engines. Many of them, like the one in this picture, had their landing gear replaced by twin floats. The DH60 commonly known as 'The Moth', this airplane would be a 'Cirrus Moth' because of his ADC Cirrus engine.
Autor: User Dabbler on en.wikipedia, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Photograph of Amy Johnson and Jason at Jhansi, India.