Decio Carafa
| Kardynał prezbiter | |
| Data i miejsce urodzenia | 1556 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 23/24 stycznia 1626 |
| Miejsce pochówku | Katedra w Neapolu↗ |
| Arcybiskup Neapolu | |
| Okres sprawowania | 1613–1623 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia | 4 czerwca 1606 |
| Kreacja kardynalska | 17 sierpnia 1611 |
| Kościół tytularny | |
| Data konsekracji | 4 czerwca 1606 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | Agostino Quinzio | ||||||
| |||||||
Decio Carafa (ur. w 1556 w Neapolu, zm. 23 albo 24 stycznia 1626 tamże) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się w 1556 roku w Neapolu, jako syn Ottavia Carafy i Marzii Mormile[1]. Jego nauczycielem był jego wujek Mario Carafa, arcybiskup Neapolu[1]. Po jego śmierci w 1576 roku, Decio udał się do Rzymu, gdzie został referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i skarbnikiem generalnym Królestwa Portugalii[1]. 17 maja 1606 roku został tytularnym arcybiskupem Damaszku, a 4 czerwca przyjął sakrę[2]. W latach 1606–1607 był nuncjuszem apostolskim we Flandrii, a w okresie 1607–1611 – w Hiszpanii[1]. 17 sierpnia 1611 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Lorenzo in Panisperna[2]. 7 stycznia 1613 roku został arcybiskupem Neapolu[2]. Zmarł 23 albo 24 stycznia 1626 roku w rodzinnym mieście[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Decio Carafa (ang.). The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-08-18].
- ↑ a b c Decio Carafa (ang.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-08-18].