Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego
 | Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Nie opisano powodu propozycji integracji. |
Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego – decyzja wydawana na podstawie ustawy z 27 marca 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym[1] w przypadku, gdy teren pod inwestycję celu publicznego nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
W sprawach ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego decyzje wydają w odniesieniu do:
- inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym i wojewódzkim – wójt, burmistrz albo prezydent miasta w uzgodnieniu z marszałkiem województwa;
- inwestycji celu publicznego o znaczeniu powiatowym i gminnym – wójt, burmistrz bądź prezydent miasta;
- inwestycji celu publicznego na terenach zamkniętych – wojewoda[2].
Ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego następuje na wniosek inwestora.
Zobacz też
- gospodarka przestrzenna
- inwestycja celu publicznego
- miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego
- decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu
Przypisy
- ↑ Art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy
- ↑ Regionalny dyrektor ochrony środowiska - przed nowelizacją ustawą z dnia 21 maja 2010 r. o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2010 r. nr 119, poz. 804)
Bibliografia
- Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2022 r. poz. 503)
Zapoznaj się z zastrzeżeniami dotyczącymi pojęć prawnych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
Scale of justice gold.png
Balance
Balance