Defense Intelligence Agency

Defense Intelligence Agency
Logo
Logo DIA
Ilustracja
Południowe skrzydło budynku DIA
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data utworzenia

1 października 1961

Dyrektor

LTG Robert Paul Ashley Jr.

brak współrzędnych
Strona internetowa

Defense Intelligence Agency (pol. Agencja Wywiadowcza Departamentu Obrony, DIA) – amerykańska agencja wywiadu wojskowego, działająca w strukturze Departamentu Obrony.

Została założona 1 października 1961 roku. Zatrudnia ponad 16 500 wojskowych i cywilnych pracowników na całym świecie. Jest główną instytucją organizacyjną i kierowniczą zagranicznego wywiadu wojskowego. Dostarcza informacje wywiadowcze dla decydentów i planistów sił obronnych i dla Wspólnoty Wywiadowczej, w celu wsparcia amerykańskiego planowania i operacji wojskowych oraz handlu bronią[1].

Dyrektor DIA jest głównym doradcą sekretarza obrony i przewodniczącego Komitetu Połączonych Szefów Sztabów w sprawach wywiadu wojskowego. Kieruje również Zarządem Wywiadu Wojskowego (Military Intelligence Board), koordynując działalność wspólnoty wywiadów obrony[1].

Historia

Przyczyny powstania

Ustawa o reorganizacji systemu obrony narodowej z 1958 roku powołała co prawda do życia ośrodki dowodzenia połączonych rodzajów sił zbrojnych, dopóki jednak każdy rodzaj wojsk utrzymywał swoje własne służby wywiadowcze, ośrodki te nie otrzymywały danych wywiadowczych w postaci ujednoliconej. Wywiady poszczególnych rodzajów sił zbrojnych i agencji cywilnych odgradzały się od siebie licznymi barierami, uniemożliwiającymi wymianę informacji. Wręcz przeciwnie, konkurowały między sobą, kryjąc bardzo ważne dla bezpieczeństwa narodowego informacje, w ten sposób zabiegając o względy w DoD i większe przyszłoroczne budżety. Jedną z przyczyn utworzenia DIA przez administrację prezydenta Kennedy’ego były powtarzające się skargi na znaczne różnice w ocenach agencji wywiadowczych przedstawianych przez służby ds. wywiadu wojskowego (morski, lotniczy i lądowy komponent wywiadowczy) i wzajemne spory kompetencyjne.

Utworzenie DIA

Bazując na ocenie Grupy Koordynacji Ocen Wywiadowczych, sekretarz obrony Robert McNamara, powiadomił szefów połączonych sztabów JCS o decyzji utworzenia DIA. W lutym 1961 roku dostali oni zadanie utworzenia projektu agencji, który był gotowy już w sierpniu tego samego roku. Dyrektywa Departamentu Obrony nr 5105.21 o utworzeniu Agencji Wywiadu Departamentu Obrony została przedstawiona 1 sierpnia 1961 roku, a weszła w życie dwa miesiące później, 1 października 1961 roku. Poszczególne rodzaje wojsk zachowały własne służby rozpoznawcze, United States Army zatrzymały Army Security Agency, która wprawdzie jest służbą bezpieczeństwa, lecz prowadzi też tzw. SIGINT, United States NavyOffice of Naval Intelligence, United States Air ForceAir Force Intelligence Agency. Nadal działała również Centralna Agencja Wywiadowcza, zajmująca się wywiadem poza granicami Stanów Zjednoczonych Ameryki.

Szybki rozwój agencji

W chwili powstania DIA personel tej agencji nie przekraczał 25 osób, ale 10 lat później w 1971 roku Agencja liczyła już ok. 5 tys. osób wspieranych przez budżet roczny w wysokości 200 mln USD.

Między 1962 a 1966 rokiem przy DIA powstała m.in. Wyższa Szkoła Wywiadu Departamentu Obrony (od 1992 roku Defense Intelligence College), tzw. szkoła szpiegów, a 1 stycznia 1963 roku rozpoczęło działalność Centrum Produkcji, które zajmowało budynki A i B w kompleksie budynków Arlington Hall Station w stanie Wirginia. Następnie utworzono specjalne centrum, tzw. system interpretacji (analizy) danych (ADP Automated Data Processing). Powstał także specjalny Zarząd Wywiadu Naukowo-Technicznego (Directorate of Scientific and Technical Intelligence).

Struktura

Defense Intelligence Agency składa się z poniższych komórek organizacyjnych:

  • Defense Clandestine Service (DCS): Prowadzi rozpoznanie osobowe, zawiera w swej strukturze Defense Attaché System prowadzący ataszaty wojskowe oraz Counterintelligence Field Activity. DIA DCS współpracuje przy skrytych operacjach specjalnych z jednostkami wojskowymi m.in. United States Navy SEALs NSWDG, US Army Special Forces ACE[2].
  • Directorate for Analysis (DI): Analizuje i przekazuje władzy informacje wywiadowcze dotyczące obronności. Zarządza National Center for Medical Intelligence, Missile and Space Intelligence Center, Underground Facilities Analysis Center, National Media Exploitation Center oraz Defense Combating Terrorism Center. Analitycy DIA DI prowadzą ocenę materiałów, informacji wywiadowczych na placówkach, jak i na polu walki.
  • Directorate for MASINT and Technical Collection (DT): Zbiera, analizuje, opisuje informacje w strefie zjawisk i pomiarów fizycznych w tym m.in. ACINT. DIA jest centralnym ośrodkiem MASINT wśród United States Intelligence Community.
  • Directorate for Information Management and Chief Information Officer (DS): Ten zarząd zapewnia Joint Worldwide Intelligence Communications System, jako bezpieczne, zintegrowane i znormalizowane przedsięwzięcie technologii informatycznej o światowej rozległości, które w sposób stale ulepszany jest utrzymywane do przekazywania informacji wywiadowczych na potrzeby: użytkowników prowadzących działania, sztabowców, osób kierujących polityką obronną USA, a także partnerów zagranicznych.
  • Directorate for Intelligence, Joint Staff (J2): doradza i wspomaga wywiadem wojskowym Joint Chiefs of Staff w prowadzeniu polityki obronnej i planowania operacyjnego.

Dawniej DIA dzieliła się na trzy ośrodki:

  • National Military Production Center (NMPC), (Krajowy Ośrodek Prezentacji Danych Wywiadu Wojskowego) – zajmujący się przetwarzaniem, prezentacją i dystrybucją wszelkiego rodzaju danych wywiadu wojskowego, poczynając od oceny zagrożeń, po informacje o siłach lądowych, morskich, powietrznych i kosmicznych państw trzecich.
  • National Military Intelligence Collection Center (NMICC), (Krajowy Ośrodek Gromadzenia Danych Wywiadu Wojskowego) – koordynujący gromadzenie danych wywiadu Departamentu Obrony (Department of Defense – DoD) oraz funkcjonowanie jego systemu attaché wojskowych (Defense Attaché System) i jego, cele osiągało rozpoznaniem osobowym.
  • National Military Intelligence Systems Center (Krajowy Ośrodek Systemów Wywiadu Wojskowego) – służba informacyjna odpowiedzialna m.in. za wyszukiwanie danych oraz przetwarzanie ich na potrzeby innych służb specjalnych.

Siedziba

W 1980 r. DIA przeprowadziła się do obecnej siedziby DIAC (zdjęcie z 1988 r.), która stanowi obecnie tylko jedno skrzydło rozległego kompleksu

Siedzibą DIA jest Defense Intelligence Analysis Center (DIAC). Budynek mieści się w Joint Base Anacostia-Bolling w Dystrykcie Kolumbia. W DIAC mieści się także National Intelligence University, Defense Intelligence Operations Coordination Center i John T. Hughes Library.

Zadania

Zadaniem postawionym DIA przez Department of Defense jest zbieranie, analizowanie, przetwarzanie i przekazywanie informacji wywiadowczych związanych ze światową obronnością, siłami zbrojnymi, przemysłem zbrojeniowym uprawnionym politykom, wojskowym, specjalistom ws. obrony i techniki obronnej.

Współpraca

DIA wykonując swe obowiązki polega także na danych z innych agencji wywiadu, np. z National Reconnaissance Office, National Security Agency, Central Intelligence Agency także działającej poza granicami USA.

Udział w operacji Pustynna Burza

Podczas wojny w Zatoce Perskiej na początku lat 90 XX w., do bezpośredniego wsparcia działań sił koalicyjnych w Kuwejcie i Iraku skierowano ok. 2 tys. pracowników DIA. Na początku 1990 roku, sprawami Iraku zajmowało się 5 pracowników wywiadu obronnego. W krótkiej wojnie w Zatoce Perskiej z działalności żołnierzy DIA nie wyciągnięto najlepszych wniosków. Lokalni dowódcy polowi i sztab skarżyli się, że nie dostają na czas danych rozpoznania taktycznego. DIA została bardzo dobrze oceniona za działalność w wojnie iracko-kuwejckiej.

Wewnętrzny program telewizyjny

W lutym 1991 roku DIA rozpoczęła emisję kodowanego programu telewizyjnego (Defense Intelligence Network – DIN), skierowanego do ok. tysiąca własnych pracowników, oficerów operacyjnych DoD i 19 dowództw w Stanach Zjednoczonych. Na program składają się: materiały fotograficznego rozpoznania lotniczego i satelitarnego oraz serwis informacyjny National Security Agency. Na informacjach zdobytych przez instytucję często polegają Siły pokojowe ONZ, a także amerykańskie agencje zwalczające przemyt narkotyków i nie tylko.

Szpiedzy DIA

  • Jerzy Strawa – inżynier, pracownik Ministerstwa Handlu Zagranicznego, karę śmierci wykonano w 1968 r.[3]
  • Igor Sutjagin

Dyrektorzy agencji (Director of the Defense Intelligence Agency)

Lieutenant general Michael T. Flynn, były Director of the DIA

Dyrektora DIA powołuje Prezydent USA następnie musi zostać zatwierdzony przez specjalny Senacki Komitet Wywiadowczy

gen. por. Joseph CarrollXI 1961 – IX 1969US Air Force
gen. Donald BennettIX 1969 – VIII 1972US Army
wiceadm. Vincent de PoixVIII 1972 – IX 1974US Navy
gen. por. Daniel GrahamIX 1974 – XII 1975US Army
gen. por. Eugene Tighe jrI 1976 – V 1976US Air Force
gen. por. Samuel WilsonV 1976 – VIII 1977US Army
gen. por. Eugene Tighe JrIX 1977 – VIII 1981US Air Force
gen. James WilliamsIX 1981 – IX 1985US Army
gen. por. Leonard PerrootsX 1985 – XII 1988US Air Force
gen. por. Harry SoysterXII 1988 – IX 1991US Army
Dennis NgayIX 1991 – XI 1991cywil, p.o
gen. por. James Clapper Jr.XI 1991 – IX 1995US Air Force
gen. por. Kenneth MinihanIX 1995 – II 1996US Air Force
gen. mjr Patrick HughesII 1996 – VII 1999US Army
wiceadm. Thomas R. WilsonVII 1999 – VII 2002US Navy
wiceadm. Lowell JacobyVII 2002 – XI 2005US Navy
gen. por. Ronald Lee Burgess Jr.18 marca 2009 – 24 lipca 2012US Army
gen. por. Michael T. Flynn24 lipca 2012 –US Army
gen. por. Vincent Stewart23 stycznia 2015USMC

Zobacz też

Przypisy

  1. a b Office of the Director of the National Intelligence – Members of the IC. DNI. [dostęp 2014-09-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-01)]. (ang.).
  2. DIA to send hundreds more spies overseas – The Washington Post, washingtonpost.com [dostęp 2017-11-22] (ang.).
  3. POLEN / MACHTKAMPF: Feier für Feinde – DER SPIEGEL 4/1968, spiegel.de [dostęp 2017-11-22] (niem.).

Bibliografia

  • Norman Polmar and Thomas B. Allen: Spy Book: The Encyclopedia of Espionage, 1997
  • Guido Knopp: Elita szpiegów (Kulisy wywiadu i kontrwywiadu), Dom Wydawniczy Bellona Warszawa 2004
  • Nathan Miller: Spying for America: The Hidden History of US. Intelligence, 1989, 1997

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of the United States.svg
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
US-DefenseIntelligenceAgency-Seal.svg
Seal of the United States Defense Intelligence Agency. More information from the DIA site.
Seal of the United States Department of Homeland Security.svg
Seal of the United States Department of Homeland Security. A graphically styled American eagle appears in a circular blue field. The eagle's outstretched wings break through an inner red ring into an outer white ring that contains a circular placement of the words "U.S. DEPARTMENT OF" in the top half and "HOMELAND SECURITY" in the bottom half. The outer white ring has a silvery gray border. As in The Great Seal, the eagle’s left claw holds an olive branch with 13 leaves and 13 seeds while the right claw grasps 13 arrows. Centered on the eagle's breast is a shield divided into three sections containing elements that represent the homeland "from sea to shining sea." The top element, a dark blue sky, contains 22 stars representing the original 22 agencies and bureaus that have come together to form the department. The left shield element contains white mountains behind a green plain underneath a light blue sky. The right shield element contains four wave shapes representing the oceans, lakes and waterways alternating light and dark blue separated by white lines.
US-DeptOfJustice-Seal.svg

Seal of the United States Department of Justice.

The origins of the seal are unknown; it was first used in the 19th century as the seal for the Office of the Attorney General (prior to the formation of the Department of Justice) but the exact date is unknown. Even the translation of the Latin motto is murky, a matter of debate between Latin scholars. The Department's currently accepted translation is who prosecutes on behalf of Lady Justice, referring to the Attorney General. The motto is an allusion to the wording of the writ in a qui tam action: qui tam pro domino rege quam pro se ipso sequitur ("he who sues on behalf of our lord the King as well as for himself." The current-day seal dates from 1934, when some (though not all) of the heraldic mistakes on the original were corrected. More information here.
Michael T Flynn.jpg
Official DIA portrait of Lt. Gen. Michael T. Flynn
Defense Intelligence Agency headquarters.JPEG
Defense Intelligence Agency headquarters in 1988
US-DeptOfTheTreasury-Pre1968Seal.jpg

Old version of the seal of the United States Department of the Treasury, prior to the design being simplified in 1968.

According to Treasury records, the original seal was probably designed in 1778 by Francis Hopkinson for the Board of Treasury during the period of the Articles of Confederation, meaning the seal predates the Federal Government and the Department of the Treasury itself. The earliest documented usage of the seal was in 1782. The Treasury seal has been printed on U.S. paper currency since 1862.

The Latin inscription is an abbreviation for the phrase Thesauri Americae Septentrionalis Sigillum, which means "The Seal of the Treasury of North America." The arms depicts balancing scales (to represent justice), a key (the emblem of official authority) and a chevron with thirteen stars (to represent the original states).

The design of the seal was simplified in 1968; the major elements remained but the Latin inscription was replaced by "Department of the Treasury", and the year of the Department of the Treasury's creation (1789) was added to the bottom. Paper money started using the new design with the 1969 series of bills.

For more information, see here, here, and here.
Seal of the Office of the Director of National Intelligence.svg
Seal of the Office of the Director of National Intelligence. See more information: [1]