Definicja sytuacji

Definicja sytuacji – określenie przez partnerów interakcji dyspozycji do działania w danej sytuacji społecznej oraz uświadomienie sobie własnego położenia w niej[1]. Zdefiniowanie sytuacji zależne jest od jej percepcji oraz wartości, jakie dana jednostka posiada. Dla osób biorących udział w interakcji wybór sposobu definiowania sytuacji zależy od położenia jednostek w strukturze społecznej[2].

Pojęcie definicji sytuacji zostało wprowadzone do socjologii przez Williama Thomasa. Po raz pierwszy explicite pojawia się w publikacji Chłop polski w Europie i Ameryce. Używał go zamiast określeń takich jak „reguły zachowania się”, ponieważ chciał przez to podkreślić podmiotowość człowieka[3]. Odnosząc się do popularnych wówczas eksperymentów behawiorystów, Thomas postulował badania eksperymentalne w taki sposób, aby badać reakcje nie na zachowania, ale na znaczenia przypisywane innym osobom, a więc sposoby definiowania sytuacji[4].

Problem ten był szczegółowo analizowany przez Ervinga Goffmana. Podczas interakcji, opisywanych przez niego jako występy, jednostki wybierają dla siebie odpowiednie fasady[5], dostarczające podstawowych elementów definicji sytuacji, przy czym narzucanie innym własnych definicji sytuacji jest celem występów[1]. Sposób zachowania jednostki wynika ze sposobu zdefiniowania własnego położenia[6]. W procesie interakcji definicje te są negocjowane między aktorami w takim stopniu, w jakim pozwalają na to ramy. Wyjście poza ramy powodowałoby, że sytuacje byłyby nierozpoznawalne i interakcje nie byłyby możliwe[7]. Negocjacje prowadzą z kolei do instytucjonalizacji działań we wzory zachowań[8], czego początkowym etapem są procesy nawykania. Dzięki nawykom sytuacje nie muszą być definiowane ciągle na nowo[9]. Powtarzając nawykowo te same aktywności, jednostka ugruntawia wzory zachowań, które stają się podstawą porządku społecznego[10].

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia