Deformacja nieciągła

Deformacja nieciągła, odkształcenie nieciągłe – deformacja zachodząca z przerwaniem ciągłości ośrodka deformowanego^[1][2]. Do deformacji nieciągłych zalicza się spękania, charakteryzujące się brakiem przemieszczenia, oraz uskoki, w których dochodzi do przemieszczenia wzdłuż powstałej powierzchni nieciągłości.

W górnictwie jest to zniekształcenie części górotworu lub jego wierzchniej warstwy jaką stanowi powierzchnia (terenu). Przykładowe postacie deformacji nieciągłych: progi, szczeliny, spękania, leje, zapadliska - występujące na powierzchni terenu zazwyczaj wskutek prowadzenia eksploatacji płytkich (których głębokość raczej nie przekracza 70 m).

Przypisy

Zobacz też

• deformacja ciągła
• szkoda górnicza

Bibliografia

• WojciechW. Jaroszewski WojciechW., LeszekL. Marks LeszekL., AndrzejA. Radomski AndrzejA., Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, s. 35, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626 .