Dekanat Przemyśl I

Dekanat Przemyśl I
Państwo

 Polska

Data powołania

• 1594
• 1785 (ponownie)

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Archidiecezja

przemyska

Dziekan

ks. prał. Mieczysław Rusin

Dane statystyczne
Liczba parafii

8

Liczba klasztorów

• 4 (męskie)
• 13 (żeńskie)

Dekanat Przemyśl Idekanat archidiecezji przemyskiej, w archiprezbiteracie przemyskim[1].

Historia

W 1594 roku bp Wawrzyniec Goślicki utworzył dekanat przemyski. Parafia katedralna w Przemyślu pozostała pod jurysdykcją biskupa. W skład dekanatu weszło 31 parafii: Babice, Bircza, Czyszki, Husaków, Kosienice, Krakowiec, Krukienice, Krzywcza, Leszczawa, Łowce, Medyka, Milczyce, Miżyniec, Mościska, Myślatycze, Pantalowice, Pnikut, Pruchnik, Radenice, Radochońce, Radymno, Rokietnica, Rybotycze, Stojańce, Strzelczyska, Stubno, Tuligłowy, Ujkowice, Wisznia, Wyszatyce, Żurawica.

W 1641 roku bp Piotr Gembicki utworzył nowy dekanat mościski, składający się z dwóch oddzielnych części. W skład części właściwej zostały wyłączone parafie: Mościska, Czyszki, Husaków, Krukienice, Milczyce, Miżyniec, Myślatycze, Pnikut, Radenice, Radochońce, Stojańce, Strzelczyska, Wisznia. W skład drugiej części eksterytorialnej (oddzielonej dekanatem samborskim) weszły parafie: Bircza, Krasiczyn, Leszczawa, Rybotycze.

W 1746 roku bp Wacław Hieronim Sierakowski zlikwidował dekanat przemyski, oraz utworzył pruchnicki i nowomiejski. Parafia katedralna w Przemyślu pozostała nadal pod jurysdykcją biskupa, na terytorium dekanatu pruchnickiego.

W 1785 roku bp Antoni Wacław Betański na mocy reform józefińskich zlikwidował dekanat pruchnicki, a jego parafie weszły w skład odtworzonego dekanatu przemyskiego: Przemyśl, Babice, Kaszyce, Krasiczyn, Krzywcza, Kosienice, Łowce, Pruchnik, Radymno, Rokietnica, Tuligłowy, Ujkowice, Wyszatyce, Żurawica[2].

W 1787 roku ponownie odtworzono dekanat pruchnicki, a w dekanacie przemyskim pozostały parafie: Przemyśl, Babice,Krasiczyn, Krzywcza, Niżankowice, Ujkowice, Wyszatyce, Żurawica. W 1841 roku bp Franciszek Ksawery Zachariasiewicz podzielił dekanat przemyski na: miejski z parafią katedralną i zamiejski z pozostałymi parafiami.

W 1938 roku w skład dekanatu przemyskiego miejskiego wchodziły parafie: Przemyśl-Katedralna, Przemyśl-Błonie, Przemyśl-Zasanie, Grochowce, Pikulice. Dziekanem był ks. kan. Zygmunt Męski[3]. W skład dekanatu przemyskiego zamiejskiego wchodziły parafie: Babice, Krasiczyn, Krzywcza, Medyka, Niżankowice, Stubno, Tarnawka, Ujkowice, Wyszatyce, Żurawica. Dziekanem był ks. Michał Miksiewicz[4].

W 1949 roku dekanat przemyski-zamiejski przemianowano na dekanat żurawicki.

W 1962 roku bp Franciszek Barda zlikwidował dekanat żurawicki, a jego parafie weszły w skład dekanatu przemyskiego[5].

W 1968 roku bp Ignacy Tokarczuk podzielił dekanat na przemyski I (miejski) i przemyski II (zamiejski).

W 1982 roku został utworzony dekanat przemyski III (Przemyśl-Błonie)[6].

Parafie

Zgromadzenia zakonne


Przypisy

  1. Informacje o dekanatach na stronie archidiecezji
  2. ks. Bolesław Kumor: Organizacja terytorialna diecezji przemyskiej 1772-1850. naszaprzeszlosc.pl/, s. 151-153.
  3. Rocznik Diecezji Przemyskiej ob. łac. 1938 (s. 31-34) [dostęp 2022-10-22]
  4. Rocznik Diecezji Przemyskiej ob. łac. 1938 (s. 34-38) [dostęp 2022-10-22]
  5. Kronika Diecezji Przemyskiej 1962(48), z. 1, s. 29. Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych.
  6. Kronika Diecezji Przemyskiej 1982(68), z. 5-6, s. 142 Zmiany na stanowiskach i urzędach duchownych.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie