Deklaracja helsińska

Deklaracja helsińska – zbiór zasad dotyczących prowadzenia badań klinicznych na człowieku, opracowanych przez Światowe Towarzystwo Medyczne.

Po raz pierwszy dokument ten został przyjęty w czerwcu 1964 roku, a w 1975 połączono go[1] z Kodeksem norymberskim. Deklaracja określa międzynarodowe zasady dotyczące prowadzenia badań naukowych w medycynie, stawiając na pierwszym miejscu dobro uczestników badań. Kilkakrotnie ulegała zmianom redakcyjnym; w październiku 2013 roku przyjęto obecnie obowiązującą wersję[2]. Została opracowana jako wykładnia zasad etycznych dla badań medycznych na ludziach, włączając w to badania nad materiałem biologicznym pochodzącym od zidentyfikowanego biorcy oraz badania nad danymi medycznymi pochodzącymi z historii chorób pacjentów. Założeniem dokumentu jest zasada, że powinien być uwzględniamy i czytany jako całość (żaden z jej przepisów nie powinien być stosowany w oderwaniu od pozostałych).

Przypisy

  1. ↑ Agnieszka Seweryniak: Nowelizacja Deklaracji Helsińskiej przyjęta w trakcie 64 Zgromadzenia Ogólnego Światowego Stowarzyszenia Lekarzy w dn. 15-19.10.2013 r. - Fortaleza, Brazylia. [w:] Strona internetowa Naczelnej Izby Lekarskiej [on-line]. Dział Współpracy z Zagranicą NIL, 2013-10-21. [dostęp 2020-01-06].
  2. ↑ World Medical Association. World Medical Association Declaration of Helsinki Ethical Principles for Medical Research Involving Human Subjects. „Journal of the American Medical Association (JAMA )”. 310 (20), s. 2191-2194, November 27, 2013. DOI: 10.1001/jama.2013.281053. (ang.). 

Bibliografia

  • Erwin Deutsch: The Declaration of Helsinki revised by the World Medical Organisation Edinburgh, 2000.
  • Policies adopted by the WMA General Assembly, Seul, Korea, 2008

Linki zewnętrzne