Deklaracja inicjacji procesu niepodległościowego Katalonii

Deklaracja inicjacji procesu niepodległościowego Katalonii – uchwała przyjęta przez parlament autonomicznej Katalonii 9 listopada 2015 r., ogłaszająca rozpoczęcie procesu odłączania się Katalonii od Hiszpanii celem utworzenia niepodległej republiki[1].

Za przyjęciem deklaracji zagłosowało 72 ze 135 posłów, tj. niepodległościowa koalicja Junts Pel Sí oraz skrajnie lewicowa CUP, a pozostałe kluby głosowały przeciw[1]. W następstwie tego aktu hiszpański trybunał konstytucyjny w grudniu 2015 jednomyślnie orzekł, że katalońska deklaracja niepodległości jest nielegalna i nieważna, a łamanie hiszpańskiej konstytucji nieprzewidującej secesji poszczególnych prowincji skutkować może sankcjami karnymi wobec władz lokalnych oraz zawieszeniem autonomii Katalonii[2].

W następstwie tego orzeczenia premier Katalonii Artur Mas zwrócił się do władz w Madrycie z propozycją rozmów na temat referendum niepodległościowego, które zgodnie z konstytucją Hiszpanii byłoby legalne jedynie wówczas, gdyby odbyło się w całej Hiszpanii, a nie tylko w Katalonii[3]. Wobec braku możliwości porozumienia 6 września 2017 r. parlament Katalonii przegłosował przeprowadzenie 1 października referendum niepodległościowego, mimo jego nielegalności z punktu widzenia hiszpańskiego prawa[4]. Mimo propozycji władz katalońskich, by zalegalizować referendum poprzez przeprowadzenie go w całej Hiszpanii, władze hiszpańskie całkowicie odrzuciły możliwość secesji Katalonii. Autonomiczny rząd kataloński przygotował także ustawę o jednostronnym ogłoszeniu secesji na wypadek zablokowania referendum[5].

14 września przywódcy koalicji niepodległościowej obwieścili start kampanii referendalnej na arenie w Tarragonie, uruchomiono stronę informacyjną kampanii, zaczęto rozklejać plakaty plebiscytowe, zaczęto werbować ochotników do komisji wyborczych. W odpowiedzi rząd Hiszpanii wzmocnił siły policyjne w Katalonii[6].

19 września hiszpańska policja aresztowała 14 przedstawicieli katalońskiego rządu zaangażowanych w organizację referendum, m.in. wiceprezydenta Katalonii Oriola Junquerasa. Zajęto także departamenty gospodarki, spraw zagranicznych, pracy i spraw społecznych, centrum telekomunikacji oraz siedzibę fundacji, która zarządzała katalońskimi stronami internetowymi, a celem tych działań było poszukiwanie dowodów na zamiar przeprowadzenia referendum[7].

W odpowiedzi na aresztowania prezydent katalońskiego parlamentu Jordi Sánchez i Picanyol wezwał mieszkańców do pokojowego oporu[7].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Sara Prim, The Parliament declares the start of the independence process, www.catalannews.com [dostęp 2017-09-22] (ang.).
  2. ↑ Maciej Stasiński, Podwójny pat w Hiszpanii i Katalonii. Będą nowe wybory? wyborcza.pl, dostęp 2016-01-05.
  3. ↑ Marek Stasiński, Trybunał przeciw „woli ludu”. Katalońska niepodległość sprzeczna z konstytucją, wyborcza.pl, 4 grudnia 2015.
  4. ↑ Maciej Stasiński, Zamach stanu w Barcelonie. Katalońscy nacjonaliści przeforsowali referendum o oderwaniu regionu od Hiszpanii, „wyborcza.pl”, 7 września 2017 [dostęp 2017-09-09] (pol.).
  5. ↑ Maciej Stasiński, Katalonia idzie na zderzenie czołowe z Hiszpanią, wyborcza.pl, 30 maja 2017 [dostęp 2017-09-09].
  6. ↑ Maciej Stasiński, Katalonia ignoruje wezwania do przestrzegania konstytucji Hiszpanii i organizuje referendum niepodległościowe. Zderzenie z Madrytem coraz bliżej, wyborcza.pl, 15 września 2017 [dostęp 2017-09-18].
  7. ↑ a b Ludmiła Anannikova, Katalonia. Sytuacja się zaostrza, aresztowano członków lokalnego rządu. Ludzie wychodzą na ulice, wyborcza.pl, 20 września 2017 [dostęp 2017-09-22].