Dekrety polskie
- Nie należy mylić z tzw. dekretem o Polakach (Polenstrafrechtsverordnung) z 1941 r.
Dekrety polskie (niem. Polenerlasse, Polen-Erlasse) – dekrety wydane przez nazistowskie Niemcy 8 marca 1940. Regulowały one sytuacje polskich robotników przymusowych w III Rzeszy (Zivilarbeiter).
Treść zarządzeń
Zarządzenia te specyficznie wprowadzały różne sposoby dyskryminacji polskich robotników, m.in.:
- Obowiązek oznaczenia literą "P", trwale przymocowaną do każdej sztuki noszonego ubrania i wyraźnie widoczną.
- Płace znacznie mniejsze niż dla niemieckich czy zachodnich robotników.
- Znacznie mniejsze racje żywnościowe niż dla niemieckich czy zachodnich robotników.
- Zakaz opuszczania miejsca pobytu.
- Zakaz wychodzenia po zmroku (objęcie godziną policyjną).
- Zakaz posiadania pieniędzy, wartościowych przedmiotów, rowerów, aparatów fotograficznych i zapalniczek.
- Zakaz odwiedzania niemieckich barów, restauracji i imprez tanecznych.
- Zakaz korzystania z publicznych środków transportu.
- Zakaz uczęszczania do kościoła.
Wiosną 1942 roku przyjęto rozporządzenia dla robotników wschodnich (Ostarbeiterów), tzw. dekrety o robotnikach wschodnich (Ostarbeiter-Erlasse).
Bibliografia
- Ulrich Herbert, William Templer: Hitler's foreign workers: enforced foreign labor in Germany under the Third Reich. Cambridge University Press, 1997, ISBN 0-521-47000-5, str. 71-74 (ang.)
- John C. Beyer; Stephen A. Schneider: Forced Labor under Third Reich – Part 1. (PDF) Nathan Associates Inc. and John C. Beyer; Stephen A. Schneider: Forced Labor under Third Reich – Part 2. (PDF) Nathan Associates Inc.
Linki zewnętrzne
- Polenerlasse – Treść dekretu (niem.). [dostęp 2010-03-16].
- Polnische Zwangsarbeiter
Media użyte na tej stronie
Faksymile dekretu polskiego z 1940 r., pełna transkrypcja pod s:pl:Obowiązki robotników i robotnic cywilnych narodowości polskiej podczas pobytu w Rzeszy.