Delphyne Burlet
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Klub | SC Bellegarde | |||||||||||||||||||||
| Wzrost | 163 cm | |||||||||||||||||||||
| Debiut w PŚ | 19.12.1991, Hochfilzen (32. miejsce - b.indywidualny) | |||||||||||||||||||||
| Pierwsze punkty w PŚ | 18.01.1992, Ruhpolding | |||||||||||||||||||||
| Pierwsze podium w PŚ | 12.03.1992, Fagernes | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Delphyne Heymann-Burlet, z d. Burlet (ur. 24 listopada 1966 w Chamonix) – francuska biathlonistka, brązowa medalistka igrzysk olimpijskich i trzykrotna medalistka mistrzostw świata.
Kariera
W Pucharze Świata zadebiutowała 19 grudnia 1991 roku w Hochfilzen, zajmując 32. miejsce w biegu indywidualnym. Pierwsze punkty (w sezonach 1984/1985-1999/2000 punktowało 25. najlepszych zawodniczek) wywalczyła 18 stycznia 1992 roku w Ruhpolding, gdzie w sprincie zajęła 25. miejsce. Pierwszy raz na podium zawodów pucharowych stanęła 12 marca 1992 roku w Fagernes, kończąc rywalizację w sprincie na drugiej pozycji. W zawodach tych rozdzieliła Rosjankę Anfisę Riezcową i Niemkę Petrę Behle. W kolejnych startach jeszcze 3 razy stawała na podium: 20 marca 1993 roku w Kontiolahti była trzecia w sprincie, 21 stycznia 2001 roku w Anterselvie zajęła drugie miejsce w biegu masowym, a 7 marca 2001 roku w Lake Placid ponownie była trzecia w sprincie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1992/1993, kiedy była szósta w klasyfikacji generalnej.
Podczas mistrzostw świata w Borowcu w 1993 roku wspólnie z Nathalie Beausire, Anne Briand i Corinne Niogret wywalczyła złoty medal w biegu drużynowym. Parę dni później razem z Briand, Niogret i Véronique Claudel zdobyła srebrny medal w sztafecie. Na tej samej imprezie była też piąta w biegu indywidualnym i sprincie. Na rozgrywanych sześć lat później mistrzostwach świata w Kontiolahti/Oslo reprezentacja Francji w składzie: Delphyne Burlet, Florence Baverel-Robert, Christelle Gros i Corinne Niogret zdobyła brązowy medal w sztafecie.
W 1992 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Albertville w 1992 roku, gdzie była szósta w biegu indywidualnym i dziewiąta w sprincie. Na rozgrywanych dwa lata później igrzyskach w Lillehammer wywalczyła brązowy medal w sztafecie, startując razem z Briand, Claudel i Niogret. W biegu indywidualnym była jedenasta, a w sprincie nie wystąpiła. Brała też udział igrzyskach w Salt Lake City w 2002 roku, zajmując 26. miejsce w biegu indywidualnym, 23. w sprincie, 33. w biegu pościgowym oraz dziewiąte w sztafecie.
Jej mężem był niemiecki biathlonista Andreas Heymann, jednak rozwiedli się[1].
Osiągnięcia
Igrzyska olimpijskie
| Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
| 1992 | Albertville | 6. | 9. | nd. | nd. | – | nd. | nd. |
| 1994 | Lillehammer | 11. | – | nd. | nd. | 3. | nd. | nd. |
| 2002 | Salt Lake City | 26. | 23. | 33. | nd. | 9. | nd. | nd. |
Mistrzostwa świata
| Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
| 1993 | Borowec | 5. | 5. | nd. | nd. | 2. | nd. | nd. |
| 1997 | Osrblie | 9. | – | – | nd. | 4. | nd. | nd. |
| 1998 | Pokljuka/Hochfilzen | nd. | nd. | – | nd. | nd. | nd. | nd. |
| 1999 | Kontiolahti/Oslo | 16. | 5. | 23. | DNF | 3. | nd. | nd. |
| 2000 | Oslo/Lahti | 24. | 51. | 41. | 3. | 4. | nd. | nd. |
| 2001 | Pokljuka | 36. | 9. | 6. | 9. | 5. | nd. | nd. |
| 2002 | Oslo | nd. | nd. | nd. | 19. | nd. | nd. | nd. |
Puchar Świata
Miejsca w klasyfikacji generalnej
| Sezon | Miejsce |
|---|---|
| 1991/1992 | 13. |
| 1992/1993 | 6. |
| 1993/1994 | 34. |
| 1994/1995 | 35. |
| 1996/1997 | 31. |
| 1997/1998 | 51. |
| 1998/1999 | 23. |
| 1999/2000 | 26. |
| 2000/2001 | 11. |
| 2001/2002 | 28. |
Miejsca na podium chronologicznie
| Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Lokata | Pudła | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 12 marca | 1992 |  Fagernes | Sprint na 7,5 km | 2. | 0+1 | 27:20,0 | +13,0 | Anfisa Riezcowa |
| 2. | 20 marca | 1993 |  Kontiolahti | Sprint na 7,5 km | 3. | 1+0 | 23:19,5 | +30,7 | Anfisa Riezcowa |
| 3. | 21 stycznia | 2001 |  Anterselva | Bieg masowy na 12,5 km | 2. | 1+0+1+0 | 39:49,1 | +4,3 | Corinne Niogret |
| 4. | 7 marca | 2001 |  Lake Placid | Sprint na 7,5 km | 3. | 0+0 | 26:17,8 | +15,2 | Kati Wilhelm |
Przypisy
- ↑ biathlon-online.de: Andreas Heymann (niem.)
Bibliografia
- Profil na stronie IBU (ang.). data.biathlonworld.com. [dostęp 2020-04-24].
- Profil na stronie skisport365.com (ang.). skisport365.com. [dostęp 2020-04-24].
- Delphyne Heymann-Burlet Biography and Olympic Results (ang.). Olympics at Sports-Reference.com. [dostęp 2020-04-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-17)].
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Finlandii
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
