Delta Ophiuchi
| |||||||||||||||||||||
δ Oph | |||||||||||||||||||||
![]() Położenie w gwiazdozbiorze | |||||||||||||||||||||
Dane obserwacyjne (J2000) | |||||||||||||||||||||
Gwiazdozbiór | Wężownik | ||||||||||||||||||||
Rektascensja | 16h 14m 20,739s | ||||||||||||||||||||
Deklinacja | -03° 41′ 39,56″ | ||||||||||||||||||||
Paralaksa (π) | 0,01906 ± 0,00016[1]″ | ||||||||||||||||||||
Odległość | 171,1 ± 1,4 ly 52,47 ± 0,44 pc | ||||||||||||||||||||
Wielkość obserwowana | 2,75[1]m | ||||||||||||||||||||
Rozmiar kątowy | 0,0095″[2] | ||||||||||||||||||||
Ruch własny (RA) | -47,54 ± 0,22 mas/rok | ||||||||||||||||||||
Ruch własny (DEC) | -142,73 ± 0,14 mas/rok | ||||||||||||||||||||
Prędkość radialna | -19,27 ± 0,03 km/s | ||||||||||||||||||||
Charakterystyka fizyczna | |||||||||||||||||||||
Rodzaj gwiazdy | czerwony olbrzym | ||||||||||||||||||||
Typ widmowy | M0,5 III[1] | ||||||||||||||||||||
Promień | 58 R☉[2] | ||||||||||||||||||||
Metaliczność [Fe/H] | 0,32 | ||||||||||||||||||||
Jasność | 630[2] L☉ | ||||||||||||||||||||
Temperatura | 3800[2] K | ||||||||||||||||||||
Alternatywne oznaczenia | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
Delta Ophiuchi (δ Oph) – czwarta co do jasności gwiazda w gwiazdozbiorze Wężownika (wielkość gwiazdowa: 2,75m, znajdująca się w odległości około 171 lat świetlnych od Słońca. Jest czerwonym olbrzymem.
Nazwa
Jest to jedna z dwóch gwiazd reprezentujących lewą rękę Wężownika, obok Epsilon Ophiuchi (Yed Posterior). Tradycyjna nazwa gwiazdy, Yed Prior, wywodzi się z arabskiego يد Yed, co oznacza „ręka” i łac. Prior, oznaczającego „przednia”[2]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2016 roku formalnie zatwierdziła użycie tej nazwy dla określenia tej gwiazdy[3].
Charakterystyka
Jest to gwiazda typu widmowego M, chłodniejsza od Słońca, choć dość jasna jak na ten typ widmowy (należy do wczesnego podtypu M0,5). Nie ma pewności, na jakim etapie ewolucji jest ten olbrzym i czy w jego helowym jądrze odbywają się już reakcje syntezy helu w węgiel. Mała zmienność jasności tej gwiazdy sprawia, że jest ona użyteczna dla ustalenia skali temperatur gwiazd. Jest dość bogata w żelazo (zawiera około dwukrotnie więcej tego pierwiastka niż Słońce) i ma prawie trzykrotnie wyższą zawartość azotu[2].
Zobacz też
- lista gwiazd w gwiazdozbiorze Wężownika
- lista najjaśniejszych gwiazd w poszczególnych gwiazdozbiorach
Przypisy
Media użyte na tej stronie
Autor: Szczureq, Licencja: CC BY-SA 4.0
Gwiazdozbiór Wężownika. Mapa została stworzona przy pomocy programu PP3 autorstwa Torstena Brongera. Wersję wektorową stworzył Szczureq według wzoru z wersji rastrowej, której autorem jest BlueShade.