Demetriusz II Antygonida
| ||
król Macedonii | ||
Okres | od 239 p.n.e. do 229 p.n.e. | |
Dane biograficzne | ||
Dynastia | Antygonidzi | |
Data urodzenia | ok. 275 p.n.e. | |
Data śmierci | 229 p.n.e. | |
Ojciec | Antygon II Gonatas | |
Matka | Fila II | |
Demetriusz II Antygonida (ur. ok. 275 – zm. 229 p.n.e.; panował w latach 239-229 p.n.e.) - król macedoński z dynastii Antygonidów, syn Antygona Gonatasa i Fili, córki Seleukosa I.
W 266 p.n.e., w wieku trzynastu lat, dowodził (przynajmniej nominalnie) wojskami, które obroniły Macedonię przed najazdem z Epiru - w tym czasie jego ojciec prowadził walki w Grecji. W 247 p.n.e. Antygon Gonatas wykorzystał syna do odzyskaniu utraconej twierdzy Akrokoryntu, w której władzę tymczasowo sprawowała Nikaja, wdowa po Kraterosie, bracie Antygona. Król macedoński, zaproponował Nikai małżeństwo z Demetriuszem, wdowa się zgodziła i otworzyła bramy Koryntu przed Antygonem. W czasie uroczystości przedślubnych król podstępem dostał się do twierdzy i przejął nad nią kontrolę. Małżeństwo Demetriusza i Nikai odwołano.
Przejmując władzę w Macedonii w 239 p.n.e., po śmierci Antygona, musiał od razu stawić czoło koalicji dwóch związków: Etolskiego i Achajskiego. W 229 p.n.e. zginął w walce z iliryjskim plemieniem Dardanów, pozostawiając 9-letniego syna Filipa V, przyszłego króla Macedonii.
Bibliografia
- Anna Świderkówna: Hellada królów. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1967, s. 170, 205, 212, 215.