Dennis Ralston

Dennis Ralston

Państwo	Stany Zjednoczone
Data i miejsce urodzenia	27 lipca 1942 Bakersfield
Data i miejsce śmierci	6 grudnia 2020 Austin
Wzrost	188 cm
Gra	praworęczny, jednoręczny bekhend
Status profesjonalny	1967
Zakończenie kariery	1977
Gra pojedyncza
Najwyżej w rankingu	5 (1966)
Australian Open	SF (1970)
Roland Garros	4R (1966)
Wimbledon	F (1966)
US Open	SF (1960)
Gra podwójna
Australian Open	SF (1971)
Roland Garros	W (1966)
Wimbledon	W (1960)
US Open	W (1961–1963)

Dennis Ralston właśc. Robert Dennis Ralston (ur. 27 lipca 1942 w Bakersfield, zm. 6 grudnia 2020 w Austin^[1]) – amerykański tenisista, zwycięzca 5 turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, zdobywca Pucharu Davisa.

Kariera tenisowa

Ralston został finalistą 1 turnieju wielkoszlemowego w grze pojedynczej, Wimbledonu 1966, jednak przegrał decydujący mecz z Manuelem Santaną.

W grze podwójnej osiągnął 9 finałów Wielkiego Szlema, z których w 5 triumfował, natomiast w konkurencji gry mieszanej jest finalistą 4 imprez tej rangi.

W latach 1960–1966 reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa. W 1963 zdobył w zespołem trofeum po finale zakończonym wynikiem 3:2 z Australią. Wygrał otwierający rywalizację mecz z Johnem Newcombe'em, zdobył punkt w deblu z Chuckiem McKinleyem pokonując Roya Emersona i Neale’a Frasera i przegrał rywalizację singlową z Royem Emersonem.

Był jednym z 8 tenisistów, którzy jako pierwsi przeszli na zawodowstwo, tzw. „Handsome Eight”^[2].

Po zakończeniu kariery zaczął pracować jako trener reprezentacji w Pucharze Davisa (1968–1971) i kapitan zespołu (1972–1975)^[3]. W 1975 doprowadził Stany Zjednoczone do kolejnego tytułu w turnieju.

W 1987 roku uhonorowany został miejscem w Międzynarodowej Tenisowej Galerii Sławy^[3].

Finały w turniejach wielkoszlemowych

Gra pojedyncza (1–1)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Przeciwnik	Wynik finału
Finalista	1.	1966	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Manuel Santana	4:6, 9:11, 4:6

Gra podwójna (5–4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partner	Przeciwnicy	Wynik finału
Zwycięzca	1.	1960	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Rafael Osuna	Mike Davies Bobby Wilson	7:5, 6:3, 10:8
Zwycięzca	2.	1961	U.S. National Championships, Forest Hills	Trawiasta	Chuck McKinley	Rafael Osuna Antonio Palafox	6:3, 6:4, 2:6, 13:11
Finalista	1.	1962	U.S. National Championships, Forest Hills	Trawiasta	Chuck McKinley	Rafael Osuna Antonio Palafox	4:6, 12:10, 6:1, 7:9, 3:6
Zwycięzca	3.	1963	U.S. National Championships, Forest Hills	Trawiasta	Chuck McKinley	Rafael Osuna Antonio Palafox	9:7, 4:6, 5:7, 6:3, 11:9
Zwycięzca	4.	1964	U.S. National Championships, Forest Hills	Trawiasta	Chuck McKinley	Graham Stilwell Mike Sangster	6:3, 6:2, 6:4
Zwycięzca	5.	1966	French Championships, Paryż	Ceglana	Clark Graebner	Ilie Năstase Ion Țiriac	6:3, 6:3, 6:0
Finalista	2.	1966	U.S. National Championships, Forest Hills	Trawiasta	Clark Graebner	Roy Emerson Fred Stolle	4:6, 4:6, 4:6
Finalista	3.	1969	US Open, Forest Hills	Trawiasta	Charlie Pasarell	Ken Rosewall Fred Stolle	6:2, 5:7, 11:13, 3:6
Finalista	4.	1971	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Arthur Ashe	Roy Emerson Rod Laver	6:4, 7:9, 8:6, 4:6, 4:6

Gra mieszana (0–4)

Końcowy wynik	Nr	Data	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwnicy	Wynik finału
Finalista	1.	1961	U.S. National Championships, Forest Hills	Trawiasta	Darlene Hard	Margaret Smith Court Bob Mark	nie rozegrano
Finalista	2.	1962	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Ann Haydon-Jones	Margaret Osborne DuPont Neale Fraser	6:2, 3:6, 11:13
Finalista	3.	1966	Wimbledon, Londyn	Trawiasta	Billie Jean King	Margaret Smith Court Ken Fletcher	6:4, 3:6, 3:6
Finalista	4.	1969	US Open, Forest Hills	Trawiasta	Françoise Durr	Margaret Smith Court Marty Riessen	5:7, 3:6

Przypisy

Bibliografia

• Profil na stronie ATP, Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie ITF, International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Davisa, Davis Cup [dostęp 2013-08-20]  (ang.).