Denys Siczynski
| ||
 Denys Siczynski (przed 1906) | ||
| Data i miejsce urodzenia | 2 października 1865 Kluwińce, Galicja, Cesarstwo Austrii | |
|---|---|---|
| Pochodzenie | ukraińskie | |
| Data i miejsce śmierci | 26 maja 1909 Stanisławów, Galicja, Austro-Węgry | |
| Instrumenty | fortepian | |
| Zawód | dyrygent, pedagog, kompozytor | |
Denys Wołodymyrowicz Siczynski (ros. Денис Владимирович Сичинский, ukr. Дени́с Володи́мирович Січи́нський; ur. 2 października 1865 w Kluwińcach[1], zm. 26 maja 1909 w Stanisławowie) − ukraiński kompozytor, pedagog muzyczny i dyrygent.
Życiorys
Denys Siczynski został wcześnie osierocony przez rodziców. Podstawy wiedzy muzycznej zdobył w gimnazjum w Tarnopolu, gdzie uczył się u Władysława Wszelaczyńskiego i L. Lewickiego[2]. Po ukończeniu gimnazjum, w 1888 wstąpił na Wydział Prawa i Teologii Uniwersytetu Lwowskiego, ale nie ukończył tych studiów − przeniósł się do Konserwatorium Lwowskiego, gdzie ukończył studia muzyczne w 1892, pod opieką prof. Karola Mikulego[3][2].
Po ukończeniu studiów przeniósł się do Kołomyi, gdzie założył męski kwartet wokalny. Następnie pracował jako nauczyciel gry na fortepianie, dyrygent chórów w Brzeżanach i innych miastach wschodniej Galicji[3], a także w Stanisławowie czy Przemyślu, gdzie pracował jako dyrygent w latach 1895–1896[4]. Był także dyrektorem chóru w domu dziecka w Drohobyczu[3] oraz współzałożycielem towarzystwa chóralnego Bojan, powstałego w 1891[2]. W 1902 założył pierwszą szkołę muzyczną w Stanisławowie, zaś w okolicy miasta organizował chóry wiejskie. Przyczynił się także do powstania Związku Towarzystw Śpiewających i Muzycznych Galicji w 1903[3] oraz wydawnictwa Muzyczna Biblioteka, wydającego pierwodruki różnych utworów kompozytorów ukraińskich[2].
Denys Siczynski zmarł z powodu zakażenia krwi. 26 maja 1909 został pochowany na Placu Pamięci w Stanisławowie. Jest nazywany pierwszym profesjonalnym kompozytorem w Galicji i jednym z najwybitniejszych ukraińskich twórców[3].
Był autorem przede wszystkim utworów wokalnych (solowych i chóralnych), a także opery Roksolana, wystawionej w Kijowie w 1912 przez trupę Mykoły Sadowskiego[2].
Przypisy
- ↑ Баб'як П., Головин Б. Пиндус Б. Січинський Денис Володимирович // Тернопільський енциклопедичний словник: у 4 т. / редкол.: Г. Яворський та ін. — Тернопіль : Видавничо-поліграфічний комбінат «Збруч», 2008. — Т. 3 : П — Я. — С. 266. — ISBN 978-966-528-279-2.
- ↑ a b c d e Denys Siczynski. Fundacja Pro Musica Viva. [dostęp 2019-12-15].
- ↑ a b c d e Стех Я. Піснею до серця, серцем до України // Вільне життя плюс. — 2016. — № 43 (15779) (3 черв.). — С. 5. — (Славні земляки).
- ↑ Іван Смолинський – диригент і математик (ukr.). gk-press.if.ua. [dostęp 2019-12-15].
Media użyte na tej stronie
Січинський Денис. Потрет