Departament Uzupełnień Ministerstwa Spraw Wojskowych
Historia | |
Państwo | ![]() |
---|---|
Sformowanie | 1928 |
Rozformowanie | 1939 |
Tradycje | |
Rodowód | Biuro Uzupełnień |
Organizacja | |
Dyslokacja | garnizon Warszawa |
Podległość | MSWojsk. |
Departament Uzupełnień Ministerstwa Spraw Wojskowych (Dep. Uzup. MSWojsk.) – jednostka organizacyjna Ministerstwa Spraw Wojskowych w II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Biuro Uzupełnień Ministerstwa Spraw Wojskowych powołane zostało rozkazem Ministerstwa Spraw Wojskowych z 17 lipca 1928 roku. Swoją działalność rozpoczęło 6 sierpnia 1928. Nowo powstała komórka przejęła wszystkie czynności dotychczasowego wydziału poborowego Departamentu Piechoty[1]. Z dniem 31 lipca 1931 roku Biuro Uzupełnień przemianowano na Departament Uzupełnień bez zmiany kompetencji[2].
Struktura organizacyjna
- Skład Biura Uzupełnień[2]
- wydział uzupełnień
- wydział administracji
- wydział koni i podków przewozowych
- wydział badań antropologicznych i psychotechnicznych
- referat personalny
Obsada personalna departamentu
- szef departamentu – płk dypl. piech. Ludwik Lichtarowicz
- zastęca szefa departamentu – płk dypl. piech. Roman Borzęcki
- oficer sztabowy ds. inspekcji KRU – ppłk piech. Tadeusz Deschu
- oficer sztabowy ds. inspekcji KRU – ppłk dypl. piech. Franciszek I Grabowski
- oficer sztabowy ds. inspekcji KRU – ppłk piech. inż. Stanisław Jan Śliwiński
- Wydział Administracji Rezerw
- szef wydziału – ppłk piech. Michał Głowacki
- kier. referatu ewidencji – mjr adm. (piech.) Julian Antoni Skąpski
- kier. referatu – mjr piech. Józef Adolf Faltus
- kier. referatu – kpt. adm. (art.) Skiba Michał
- kier. referatu – kpt. adm. (piech.) Witold Sylwester Tettamandi[b] (od IV 1933[8])
- Wydział Uzupełnień
- szef wydziału – ppłk piech. Wilhelm Hörl
- kierownik referatu – kpt. adm. (piech.) Aleksander Mogielnicki
- kierownik referatu – kpt. adm. (piech.) Bolesław Zygmunt Piątkowski (od 1 VIII 1933[9])
- kierownik referatu – kpt. piech. Adolf Wierzbicki
Uwagi
- ↑ Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[4].
- ↑ Witold Sylwester Tettamandi ur. 1 października 1891 roku. Został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty[5]. W kwietniu 1924 roku został odkomenderowany z 60 pp do PKU Kraków Powiat, do 1 sierpnia tego roku[6]. Następnie pełnił służbę w PKU Kraków Miasto. W październiku 1925 roku został przydzielony do PKU Kraków Powiat na stanowisko I referenta. Od lutego 1926 do kwietnia 1933 roku w tej samej komendzie zajmował stanowisko kierownika I referatu administracji rezerw. Zmarł 17 marca 1950 roku. Został pochowany na Centralnym Cmentarzu Komunalnym w Gliwicach[7]
Przypisy
- ↑ Charakterystyka akt ↓, s. 1.
- ↑ a b Charakterystyka akt ↓, s. 2.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 438-439.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 45, 516.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 37 z 12 kwietnia 1924 roku, s. 211.
- ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Gliwicach.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 82.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 28 czerwca 1933 roku, s. 139, przydzielony z PKU Białystok.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2019-02-09].
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
- Ewa Tarkota: Archiwalia Departamentu Uzupełnień Ministerstwa Spraw Wojskowych 1928-1939. [dostęp 2018-10-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-10-16)].
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).