Departament warszawski (Prusy Południowe)
Departament warszawski (niem. Kammerdepartament Warschau), departament Prus Południowych istniejący w latach 1795–1807 ze stolicą w Warszawie.
Został utworzony w 1795 roku z terenów zagarniętych podczas III rozbioru Polski, położonych na południe i zachód od Wisły (Warszawa z Pragą, Błonie, Sochaczew, Czersk), do których dołączono część terenów zagarniętych w II rozbiorze Polski (Rawa, Brzeziny, Zgierz, Łódź, Łęczyca, Kutno, Gostynin, Łowicz, Skierniewice) a należących uprzednio (1793–1795) do departamentu piotrkowskiego. W 1807 r., w związku ze zniesieniem Prus Południowych i wycofaniem administracji pruskiej, departament przekształcono w departament warszawski Księstwa Warszawskiego.
Departament kaliski dzielił się na 11 powiatów:
- powiat błoński
- powiat brzeziński
- powiat czerski
- powiat gostyniński
- powiat łęczycki
- powiat orłowski
- powiat rawski
- powiat sochaczewski
- powiat warszawski
- powiat zgierski
| ||||||||
Media użyte na tej stronie
Autor: Qqerim, Licencja: CC BY 3.0
Prusy Południowe wg stanu z 1795–1806 – mapa administracyjna przedstawiając departamenty, powiaty and i wszystkie miasta (w języku polskim).
Kolor żółty – departament poznański; kolor różówy – departament kaliski; kolor seledynowy – departament warszawski. Granica między I a II rozbiorem Polski (1793/1795) pokazana w granicach departamentu warszawskiego.
Wszystkie miejscowości posiadające prawa miejskie w latach 1793–1806 są pokzane.