Deraźne
 | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | rówieński | ||||
| Rejon | kostopolski | ||||
| Powierzchnia | 4,873 km² | ||||
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy | 3657 | ||||
| Kod pocztowy | 35053 | ||||
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||||
 50°51′36″N 26°03′00″E/50,860000 26,050000 | |||||
Portal  Ukraina | |||||
Deraźne (ukr. Деражне, Derażne) – wieś na Ukrainie, w rejonie kostopolskim obwodu rówieńskiego. Liczy 2102 mieszkańców (rok 2001).
Historia
Deraźne założono w 1577 r. W 1624 roku książę Janusz Ostrogski ufundował tu kościół pw. Świętej Trójcy. Zostało doszczętnie zniszczone podczas powstania Chmielnickiego. Prywatne miasto szlacheckie Dereźne, położone w województwie wołyńskim, w 1739 roku należało do klucza Stepań Lubomirskich[1].
W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Deraźne w powiecie rówieńskim, a od 1 stycznia 1925 r. kostopolskim województwa wołyńskiego. Większość mieszkańców Deraźnego stanowili wówczas Żydzi – 624 osoby w 1921 roku[2].
We wrześniu 1939 roku zajęte przez Armię Czerwoną. We wsi Deraźne do niewoli sowieckiej trafiła przyszła ofiara zbrodni katyńskiej - kontradmirał Xawery Czernicki. 28 czerwca 1941 roku rozpoczęła się w Deraźnem okupacja niemiecka. Niemcy założyli w Deraźnem posterunek ukraińskiej policji, który stosował wobec żydowskich i polskich mieszkańców miasteczka różne szykany. 5 października 1941 roku okupant zorganizował dla Żydów w Deraźnem getto, które następnie zlikwidował 24 sierpnia 1942 roku[2]. Niemcy i policja ukraińska rozstrzelały Żydów w lasach pod Kostopolem[3]
Polscy mieszkańcy miasteczka także byli poddani eksterminacji przez okupanta niemieckiego oraz nacjonalistów ukraińskich. W czasie wojny zginęło w Deraźnem około 70 Polaków, końca okupacji niemieckiej doczekała jedynie jedna rodzina[3].
W 2010 roku w Deraźnem bojownikom UPA postawiono pomnik[4].
Przypisy
- ↑ Adam Homecki, Rozwój terytorialny latyfundium Lubomirskich (starszej gałęzi rodu) w latach 1581-1754, w: Studia Historyczne, rok XV, zeszyt 3 (58), 1972, s. 438.
- ↑ a b Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s. 263.
- ↑ a b Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, Warszawa 2000, ISBN 83-87689-34-3, ss. 219-221.
- ↑ У селі Деражне відкрили пам’ятник борцям за незалежність України
Linki zewnętrzne
- Deraźne, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 958.
- Derażne, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 403.
- Deraźne na mapie
- Deraźne na mapie. lazarus.elte.hu. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-29)].
- Deraźne na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Ukraine
Autor: RosssW, Licencja: CC BY-SA 4.0
Районы Ровненской области с 17 июля 2020 года
Хоругва села Деражне
Autor: Grzegorz Naumowicz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Derażne - zachowany dom rodzinny rodziny Drohomireckich.