Dermot Mulroney

Dermot Mulroney

Dermot Mulroney (2013)
Data i miejsce urodzenia	31 października 1963 Alexandria, Wirginia, USA
Zawód	aktor, muzyk, reżyser, producent filmowy
Współmałżonek	Catherine Keener (1990–2007; rozwód) Tharita Cesaroni (od 2008)
Lata aktywności	od 1986

Dermot Mulroney (ur. 31 października 1963^[1] w Alexandrii^[2] w stanie Wirginia) – amerykański aktor, reżyser^[3] i producent filmowy i telewizyjny, muzyk^[4].

Życiorys

Wczesne lata

Ma pochodzenie irlandzkie. Przyszedł na świat jako jeden z czterech synów i pięciorga dzieci Michaela Mulroneya, profesora prawa w Villanova University, i Ellen, aktorki amatorki^[5] z Manchester, w stanie Iowa. Dorastał wraz z młodszą siostrą Moirą i trzema braćmi – dwoma starszymi Conorem i Seanem oraz młodszym Kieranem. Jego dziadkowie byli emigrantami z Donegal i Mayo (Irlandia), a jego babka była Amerykanką pochodzenia niemieckiego. Uczęszczał do Maury Elementary School i George Washington Junior High School^[6], gdzie występował w młodzieżowej orkiestrze miejskiej i szkolnych przedstawieniach^[7]. W 1981 roku ukończył T. C. Williams High School w Alexandria, w stanie Wirginia, a w 1985 roku odebrał dyplom ukończenia wydziału filmowo-teatralno-muzycznego w School of Speech przy Northwestern University w Chicago, w stanie Illinois.

Kariera

Występował w programach improwizacji teatralnych – The Mee-Ow Show i The Mikado Gilberta i Sullivana, zanim znalazł hollywoodzkiego agenta z elitarnej William Morris Agency. Wystąpił z monologiem Sama Sheparda Chora miłość (Fool for Love).

Trafił na mały ekran w teledramatach CBS – Grzech niewinności (Sin of Innocence, 1986) i Narkotykowy węzeł (The Drug Knot, 1986) jako narkoman, dramacie obyczajowym Zburzony, jeśli twój dzieciak po narkotykach (Shattered If Your Kid’s On Drugs, 1986) z udziałem Burta Reynoldsa, teledramacie ABC Tata (Daddy, 1987) z Patricią Arquette, telekomedii HBO Długa nieobecność (Long Gone, 1987) z Williamem Petersenem i Virginią Madsen oraz pojawił się gościnnie w jednym z odcinków serialu NBC Sława (Fame, 1986), zanim zadebiutował w kinowej komedii kryminalnej Blake’a Edwardsa Zachód słońca (Sunset, 1988) u boku Bruce’a Willisa, Malcolma McDowella i Mariel Hemingway.

Jego przełomową rolą była postać szóstego kowboja Brudnego Steve’a Stephensa w westernie Młode strzelby (Young Guns, 1988). Uznanie przyniosła mu drugoplanowa kreacja geja zarażonego wirusem HIV w Długoletni przyjaciele (Longtime Companion, 1990). Potem znalazł się w obsadzie komedii młodzieżowej Szansa dla karierowicza (Career Opportunities, 1991) z Jennifer Connelly.

Za rolę Kinga, nastoletniego uciekiniera, próbującego przeżyć na ulicach Los Angeles w dramacie Dokąd zawiedzie cię dzień (Where the Day Takes You, 1992) i za postać Henry’ego w komedii Samantha (1992) został uhonorowany nagrodą Złotej Kosmicznej Igły na festiwalu filmowym w Seattle. W 1993 roku napisał tekst piosenki country „Someone Else’s Used Guitar” do filmu Petera Bogdanovicha W pogoni za sukcesem (The Thing Called Love, 1993), w którym zagrał jedną z głównych ról i wykonywał piosenki. Jego ekranowy pocałunek z Winoną Ryder w melodramacie Skrawki życia (How to Make an American Quilt, 1995) doczekał się nominacji do nagrody MTV. Zagrał policjanta w thrillerze Psychopata (Copycat, 1995) z Sigourney Weaver i Holly Hunter.

W 1996 roku wraz z zespołem The Low & Sweet Orchestra nagrał płytę Mash-up stylów rocka, punk i folk Goodbye to All That. Sukcesem komercyjnym była rola chłopaka w którym są zakochane Julia Roberts i Cameron Diaz w czarnej komedii Mój chłopak się żeni (My Best Friend’s Wedding, 1997). W sitcomie NBC Przyjaciele (Friends, 2003) wystąpił jako Gavin Mitchell, przymilny współpracownik Rachel (Jennifer Aniston). W komedii romantycznej Pretty Man, czyli chłopak do wynajęcia (The Wedding Date, 2005) zagrał postać męskiej prostytutki^[8].

Wystąpił w dramacie Mroczne dziedzictwo (Undertow, 2004) i komedii Rodzinny dom wariatów (The Family Stone, 2005) z Sarah Jessica Parker. W 2007 roku na festiwalu filmowym w Filadelfii odebrał nagrodę za osiągnięcia artystyczne.

Mulroney wraz ze swoim bratem Seanem założyli klub muzyczny Double Door w Chicago. Dermot grał także w zespole Cranky George Trio. Współpracuje z innymi artystami, m.in. w 2005 roku grał na wiolonczeli i mandolinie z grupą Dave Matthews Band, Boyd Tinsley dla Alanis Morissette American Express w House of Blues w Hollywood. Był muzykiem towarzyszącym przy realizacji piosenki „Place Your Hand” Melissy Etheridge na albumie „Never Enough” (1992), a także dla grupy Rain Phoenix. Pojawił się w teledysku zespołu Ringside do piosenki „Tired of Being Sorry” w reż. Joaquina Phoenixa.

Życie prywatne

17 listopada 1990 roku poślubił aktorkę Catherine Keener, którą poznał w roku 1987 na planie thrillera przygodowego Szkoła przeżycia (Survival Quest, 1989). Mają syna Clyde’a (ur. 1999). Jednak w maju 2005 roku doszło do separacji, 11 czerwca 2007 roku odbyła się sprawa sądowa, a 17 grudnia 2007 roku sprawa rozwodowa^[9]. W 2007 poznał Tharitę Cesaroni^[10], z którą się rok potem ożenił.

Jest dobrym przyjacielem Brada Pitta.

Filmografia

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Dermot Mulroney w bazie IMDb (ang.)
• Dermot Mulroney w bazie Filmweb
• Dermot Mulroney w bazie Notable Names Database (ang.)