Derog Gioura

Derog Gioura
Data i miejsce urodzenia

1 września 1932
Ubenide

Data śmierci

25 września 2008

Prezydent Nauru
Okres

od 20 marca 2003 (od 10 marca jako p.o.)
do 29 marca 2003

Poprzednik

Bernard Dowiyogo

Następca

Ludwig Scotty

Derog Gioura (ur. 1 września 1932 w Ubenide, zm. 25 września 2008)[1][2]nauruański polityk, prezydent Nauru.

Długoletni członek parlamentu (reprezentant okręgu Ubenide)[3]. Zasiadał m.in. w pierwszym parlamencie w niepodległym Nauru (1968–1971). W następnych wyborach został zastąpiony przez Kennana Adeanga, który jednak w czasie trwania kadencji złożył mandat; Gioura wszedł w jego miejsce[4]. Po raz ostatni był członkiem parlamentu w latach 2003–2004[5][6].

W latach 70. był wiceprzewodniczącym Parlamentu Nauru[7]. W latach późniejszych był również jego przewodniczącym[8].

W latach 90., za rządów Bernarda Dowiyogo, pełnił funkcję ministra sprawiedliwości[9]. Również w tym samym dziesięcioleciu, był ministrem prac i robót publicznych[10]. Z kolei na przełomie XXI wieku (również w gabinecie Bernarda Dowiyogo) kierował ministerstwem sportu i ministerstwem pracy, planowania i rozwoju mieszkalnictwa; poza wymienionymi, był ministrem asystującym prezydentowi[11].

Po nagłej śmierci prezydenta Bernarda Dowiyogo, który zmarł na cukrzycę podczas wizyty w Waszyngtonie, Gioura został (10 marca 2003) tymczasową głową państwa. 20 marca wybrano go prezydentem[12]. Przez pewien czas był przewodniczącym większości ministerstw[13]. Urząd prezydenta pełnił do 29 maja tegoż roku, kiedy zastąpił go Ludwig Scotty[14]. W jego gabinecie objął kierownictwo nad ministerstwami spraw kobiet i dobrego zarządzania; był też ministrem mu asystującym[15][16].

Był związany z Bankiem Nauru[17].

Przypisy

  1. Nauru, kinghenry9.com [dostęp 2019-08-09] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-09].
  2. Index Ge-Gj. rulers.org. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
  3. John Carter: Pacific Islands Yearbook, 1981. T. 14. Pacific Publications Pty, Limited, 1984, s. 281. ISBN 978-0-85807-049-3. [dostęp 2013-06-15].
  4. Pacific Islands Monthly: PIM,. T. 42. Pacific Publications, 1971, s. 30. [dostęp 2013-06-14].
  5. REPUBLIC OF NAURU LEGISLATIVE ELECTION OF 23 OCTOBER 2004. psephos.adam-carr.net. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
  6. REPUBLIC OF NAURU LEGISLATIVE ELECTION OF 3 MAY 2003. psephos.adam-carr.net. [dostęp 2013-06-15]. (ang.).
  7. The Parliamentarian: Journal of the Parliaments of the Commonwealth. T. 61-62. 1980. [dostęp 2013-06-15].
  8. Commonwealth Parliaments: A Commemorative Souvenir. Lok Sabha Secretariat, 1991. [dostęp 2013-06-15].
  9. Gregory R. Copley: Defense & Foreign Affairs Handbook. Copley & Associates, 1994, s. 807. [dostęp 2013-06-15].
  10. John Clements: Clements' Encyclopedia of World Governments. T. 11-13. Political Research, Incorporated, 1995, s. 270. [dostęp 2013-06-15].
  11. Chiefs of State and Cabinet Members of Foreign Governments. The Center, 2001, s. 71. [dostęp 2013-06-15].
  12. Europa World Year. Taylor & Francis Group, 2005, s. 3103. ISBN 978-1-85743-305-0. [dostęp 2013-06-15].
  13. Europa World Yearbook 2002. T. 2. Taylor & Francis Group, 2003, s. 2981. ISBN 978-1-85743-197-1. [dostęp 2013-06-15].
  14. Ibp Usa: Nauru a Spy" Guide". Int'l Business Publications, 2009, s. 23. ISBN 978-1-4387-3490-3. [dostęp 2013-06-15].
  15. Pacific Magazine. T. 29. PacificBasin Communications, 2004. [dostęp 2013-06-15].
  16. Cheryl Dorall: Commonwealth Ministers Reference Book 2003. Commonwealth Secretariat, 2004, s. 87. ISBN 978-0-85092-793-1. [dostęp 2013-06-15].
  17. The Bankers' Almanac. T. 1. Reed Information Services, 1995, s. 927. [dostęp 2013-06-15].

Media użyte na tej stronie

Flag of Nauru.svg
The national flag of Nauru. Official Pantone colours are: PMS 280 blue, PMS 123 yellow.