Detachement rtm. Abrahama
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita | |
| Sformowanie | 1920 | |
| Rozformowanie | 1920 | |
| Dowódcy | ||
| Pierwszy | mjr Roman Abraham | |
| Działania zbrojne | ||
| wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Zadwórzem | ||
| Organizacja | ||
| Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
Żołnierze 2. szwadronu „Śmierci”. Druga z prawej Janina Łada-Walicka, a po lewej stronie sztandaru Artur Schroeder
Detachement rtm. Abrahama – oddział wydzielony Wojska Polskiego w czasie wojny z bolszewikami w 1920.
9 lipca 1920 we Lwowie rotmistrz Roman Abraham, działajac z rozkazu Dowództwa Małopolskich Oddziałów Armii Ochotniczej i upoważnienia Dowództwa Okręgu Generalnego „Lwów” ogłosił zaciąg swoich byłych podwładnych z okresu wojny z Ukraińcami oraz ochotników do oddziału (Detachement)[1]. Pobór był prowadzony w koszarach zamarstynowskich lub przy ulicy Kopernika 20[2]. 22 lipca, jako pierwszy wyruszył w pole pluton 2. szwadronu kawalerii liczący 25 jeźdżców. Został przydzielony kapitanowi Lewickiemu w Kamionce Strumiłowej[3].
1. szwadron otrzymał od hrabiego Włodzimierza Dzieduszyckiego 30 koni z rynsztunkiem. Konie te przyprowadzili do Lwowa trzej urzędnicy dóbr hrabiego: Biłycz, Horoszkiewicz i Krzysztofowicz. Wszyscy trzej pozostali w szwadronie. Dwudziestu paru chłopom, którzy się zaciągnęli do służby hrabia Dzieduszycki podarował po trzy morgi pola[4].
- Organizacja[5]
- dowództwo
- batalion piechoty (na podwodach)
- batalion karabinów maszynowych
- dywizjon jazdy
- dywizjon karabinów maszynowych
- 1 bateria 205 ochotniczego pułku artylerii polowej
- oddział techniczny konny
- oddział sanitarny
- komisja kasowa
- Obsada personalna[5]
- dowódca – rtm. / mjr Roman Abraham
- adiutant – ppor. Ferdynand Śliwa (profesor gimnazjum)
- oficer broni – por. Mirosław Gulbiński
- por. Kempner
- ppor. Ługowski
- jednoroczny ochotnik Bogusław Longchamps
- dowódca batalionu piechoty – kpt. Bolesław Zajączkowski †17 VIII 1920 Zadwórze
- oficer – por. Stanisław Strach-Zaljeński (od 23 VII)
- dowódca 1 kompanii – por. Krzysztof Sas-Obertyński †17 VIII 1920 Zadwórze
- oficer 1 kompanii – ppor. Fryderyk Śledziński (od 14 VII) † VIII 1920
- oficer 1 kompanii – pchor. Władysław Marynowski (od 14 VII) †17 VIII 1920 Zadwórze
- dowódca 2 kompanii – por. Jan Demeter †17 VIII 1920 Zadwórze
- dowódca 3 kompanii – pchor. Władysław Gettmann †17 VIII 1920 Zadwórze
- dowódca batalionu km – por. Antoni Dawidowicz
- dowódca 1 kompanii – ppor. Ludwik Liszka
- dowódca 2 kompanii – ppor. Konrad Roman Hanak
- dowódca 3 kompanii – pchor. Piniński
- ppor. Adam Łuczkiewicz
- pchor. Artur Schroeder
- dowódca dywizjonu jazdy – rtm. Tadeusz Korab-Krynicki
- adiutant – por. Józef Hieronim Poznański
- dowódca 1 szwadronu – ppor. Andrzej Sapieha
- dowódca I plutonu – pchor. Bączkowski
- dowódca plutonu – ppor. Heydel
- dowódca plutonu – pchor. Roztworowski[4]
- dowódca IV plutonu – ppor. Bensdorfer[4]
- pchor. Horoszkiewicz (agronom)[4]
- Biłycz (dyrektor dóbr hr. Dzieduszyckiego)[4]
- Krzysztofowicz (dyrektor dóbr hr. Dzieduszyckiego)[4]
- dowódca 2 szwadronu „Śmierci” – rtm. Ryszard Dittrich
- dowódca plutonu – rtm. Grabowski (były esauł wojsk kozackich)[6]
- dowódca plutonu – pchor. Bechowski[6]
- dowódca plutonu – ppor. Romanowski
- wachm. Małaczyński[7]
- plut. Kazimierz Różański †8 VIII 1920 Horodyszcze[8][9]
- kpr. Janina Łada-Walicka
- dowódca 3 szwadronu – por. Jakubowski
- dowódca plutonu – pchor. Kostecki
- dowódca plutonu – pchor. Zbroja
- wachm. Fjałkowski
- dowódcy dywizjonu km
- por. Tadeusz Michał Nittman (14 VII – VIII 1920)
- ppor. Kazimierz Bogucki (od VIII 1920) †23 IX 1920 Zasław
- por. Tadeusz Michał Nittman (14 VII – VIII 1920)
- dowódca 2 szwadronu km – rtm. Święcicki
- dowódca baterii artylerii – por. Karpowicz
- pchor. Czartoryski
- pchor. Pietruski †1920
- pchor. Tadeusz Reychan (Zbroja-Reychan) †1920
- plut. Marian Gaj
- plut. Julian Gromnicki
- dowódca oddziału technicznego konnego – por. Wójcicki (oficer saperów byłej armii rosyjskiej[10])
- inż. Wehklug (Wekluk[11])
- dowódca oddziału sanitarnego – ppor. dr Leszek Jakliński
- ochotnik Konstanty Zarugiewicz †17 VIII 1920 Zadwórze
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Pogonowski 1921 ↓, s. 50.
- ↑ Pod nakazem chwili. Miejsca poboru. „Słowo Polskie”. Nr 326, s. 3, 16 lipca 1920.
- ↑ Pogonowski 1921 ↓, s. 53.
- ↑ a b c d e f Walicka-Łada 1922 ↓, s. 37.
- ↑ a b Pogonowski 1921 ↓, s. 50-52.
- ↑ a b Walicka-Łada 1922 ↓, s. 18.
- ↑ Walicka-Łada 1922 ↓, s. 32.
- ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 749.
- ↑ Walicka-Łada 1922 ↓, s. 29.
- ↑ Walicka-Łada 1922 ↓, s. 36, 39.
- ↑ Walicka-Łada 1922 ↓, s. 38.
Bibliografia
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
- Jerzy Pogonowski: Bój o Lwów (Z walk Armji Ochotniczej z 1920). Gdańsk: Wydawnictwo „LOTOS”, 1921.
- Janina Walicka-Łada: „Ułani! ułani! malowane dzieci...” (Przyczynek do dziejów Armii Ochotniczej). Lwów: Spółka Nakładowa „Odrodzenie”, 1922.
Media użyte na tej stronie
II Szwadron Śmierci 1920.jpg
II Ochotniczy Szwadron Śmierci w sierpniu 1920 r. Druga z prawej: Janina Łada-Walicka, po lewej stronie sztandaru Artur Schroeder.
II Ochotniczy Szwadron Śmierci w sierpniu 1920 r. Druga z prawej: Janina Łada-Walicka, po lewej stronie sztandaru Artur Schroeder.
.svg)
Flag of Poland (1919–1928).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.