Detlev von Liliencron

Detlev von Liliencron, 1905.

Detlev von Liliencron, właśc. baron Friedrich Adolf Axel Freiherr von Liliencron (ur. 3 czerwca 1844 r. w Kilonii, zm. 22 lipca 1909 r. w Alt-Rahlstedt – dzisiaj dzielnica Hamburga Rahlstedt) – niemiecki poeta, prozaik i dramaturg.

Zarys biograficzny

Detlev von Liliencron, ca 1883.
Autograf pisarza.

Urodzony w rodzinie szlacheckiej, syn duńskiego urzędnika celnego. Studiował w Erfurcie.

W mundurze pruskiego kawalerzysty walczył w wojnie duńskiej i francusko-pruskiej. Z wojska odszedł w randze kapitana.

Przez dwa lata podróżował po Ameryce, zarabiając na życie jako nauczyciel niemieckiego i gry na fortepianie. W 1879 rozstał się z żoną po roku małżeństwa, w 1899 ożenił się z chłopką.

Pierwszy zbiór wierszy opublikował w 1883 r., potem wydawał dramaty i nowele, ale dopiero tomik liryki Der Heidegänger und andere Gedichte przyniósł mu uznanie. Od 1901 otrzymywał pensję cesarza Wilhelma II za zasługi pisarskie. W 1909 uniwersytet w Kilonii przyznał mu doktorat honoris causa.

Dzieła

Detlev von Liliencron, obraz Hansa Olde, 1904.
Nagrobek Detleva von Liliencrona na cmentarzu ewangelickim w Rahlstedt, Hamburg.
Pomnik poświęcony pisarzowi w Hamburgu, dzielnica Rahlstedt.

Ważniejsze prace:

  • Der Heidegänger und andere Gedichte (zbiór poezji)
  • Poggfred (epopeja, 1896)
  • Arbeit adelt (dramat, 1887)
  • Pidder Lüng

Dramaty:

  • Knut, der Herr, 1885
  • Die Rantzow und die Pogwisch, 1886
  • Arbeit adelt, 1887

Opowiadania:

Epopeja:

Wiersze:

  • Adjudantenritte, 1883
  • Der Haidegänger, 1890
  • Neue Gedichte, 1893
  • Nebel und Sonne, 1900
  • Bunte Beute, 1903
  • Gute Nacht, 1909

Nowele:

Powieści:

Tragedie:

  • Der Trifels und Palermo, 1886
  • Die Merowinger, 1888

Inne:

  • Balladenchronik, 1906
  • Leben und Lüge (Autobiographie), 1908

Opracowania

  • Matthias Mainholz (Hrsg.): Artist, Royalist, Anarchist. Bautz, Herzberg 1994
  • Kornelia Küchmeister (Hrsg.): Detlev von Liliencron in seiner Zeit. Schleswig-Holsteinische Landesbibliothek, Kiel 1984
  • Jean Royer (Hrsg.): Detlev von Liliencron und Theobald Nöthig. Bautz, Herzberg 1986 (Bände 1–2)
  • Detlev von Liliencron: Ich bin ein Lebenskünstler. Gelesen von Rimbert Spielvogel. Schwanenverlag, Berkenthin 2001 (1 CD)
  • Heinz Stolte: Detlev von Liliencron. Husumer Druck- und Verlagsgesellschaft, Husum 1980

Linki zewnętrzne


Uwaga: Tekst tego artykułu zawiera znaczne fragmenty notki biograficznej dotyczącej Detleva von Liliencrona zamieszczonej w serwisie Wolne Lektury, który (podobnie jak Wikipedia) jest publikowany na licencji Creative Common CC-BY-SA 3.0

Media użyte na tej stronie

Liliencron Signature.gif
Signature of Detlev von Liliencron
Liliencron (Olde).jpg
Detlev von Liliencron,1904 von Hans Olde. Öl auf Leinwand. Kunsthalle Kiel. Erworben 1913 vom Künstler durch die Lange-Stiftung.
D v Lilienkron 1905.jpg
Detlev von Liliencron (1844–1909), deutscher Lyriker, Prosa- und Bühnenautor
Liliencron-Denkmal (Hamburg-Rahlstedt).2.ajb.jpg
Autor: Ajepbah, Licencja: CC BY-SA 3.0
Liliencrondenkmal im Liliencronpark in Hamburg-Rahlstedt.
Liliepor.jpg
German poet Detlev von Liliencron (1844-1909)
194 grab liliencron.jpg
Autor: Dirtsc, Licencja: CC BY-SA 3.0
This is a photograph of an architectural monument.
It is on the list of cultural monuments of Hamburg, no. 194