Detrytus (ekologia)

(c) John S Turner, CC BY-SA 2.0
Detrytus w postaci osadów popowodziowych

Detrytus, detryt (łac. detritus – roztarty, rozdrobniony) – drobnoszczątkowa, martwa materia organiczna, martwe szczątki roślin, zwierząt oraz ich odchodów występujące na powierzchni gleby (np. opadłe liście i gałązki w lesie), na dnie zbiorników wodnych lub unoszące się w toni wodnej. Gromadzi się również na drzewach – pochodzi z odchodów i ciał owadów (głównie mrówek) wędrujących po drzewach i budujących na nich gniazda (mrowiska). Stanowi ważne źródło pokarmu dla detrytusożerców. W niektórych ujęciach w skład detrytusu wchodzą również drobne cząstki mineralnego pochodzenia[1].

Jest częścią łańcucha detrytusowego. W rozkładzie detrytusu uczestniczą bakterie, grzyby oraz detrytusofagi. W wyniku tego rozkładu powstają m.in. związki mineralne (przyswajalne przez rośliny). Mineralizacja przywraca do ekosystemu wiele ważnych pierwiastków.

W zbiornikach wodnych źródłem detrytusu jest roślinność wodna i zwierzęta wodne oraz, głównie allochtoniczna, pochodząca ze zlewni, materia organiczna (np. opadłe liście drzew). W małych ciekach allochtoniczny detrytus stanowi główną bazę pokarmową (rozdrabniacze, filtratory, zbieracze).

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Mały słownik biologiczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1972.

Bibliografia

  • Encyklopedia Biologia. Greg, 2008. ISBN 978-83-7327-756-4.
  • Annie Francé-Harrar: Bodenleben und Fruchtbarkeit. Bayerischer Landwirtschaftsverlag 1957
  • Mały słownik biologiczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1972.

Media użyte na tej stronie

The Banks of the River Dee - geograph.org.uk - 350716.jpg
(c) John S Turner, CC BY-SA 2.0
The Banks of the River Dee Looking across the narrow kneck of land between two parts of the River Dee. The detritus in front of the camera was all deposited by the river when it was in flood some weeks before, and when it was several feet higher than now.