Dewoitine D.520
Dane podstawowe | |
Państwo | Francja |
---|---|
Typ | jednomiejscowy samolot myśliwski |
Konstrukcja | całość wykonana z metalu podwozie chowane w locie |
Załoga | 1 |
Historia | |
Data oblotu | 1 października 1938 |
Lata produkcji | listopad 1939–1945 |
Wycofanie ze służby | 1953 |
Liczba egzemplarzy | 755 |
Dane techniczne | |
Napęd | 12-cylindrowy chłodzony cieczą Hispano-Suiza 12Y45 lub Hispano-Suiza 12Y49 |
Moc | 920 lub 930 KM |
Wymiary | |
Rozpiętość | 10,2 m |
Długość | 8,76 |
Wysokość | 2,56 m |
Powierzchnia nośna | 15,95 m² |
Masa | |
Własna | 2 092 kg |
Startowa | 2 783 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. | 526 lub 535 km/h na wysokości 6000 m |
Prędkość przelotowa | 400 km/h |
Prędkość wznoszenia | 12 m/s 5 min 49 s na wysokość 4000 m |
Pułap | 11 000 m |
Zasięg | 900 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 x działko Hispano Suiza S9 lub H404 kal. 20 mm 4 x karabin maszynowy MAC 34 kal. 7,5 mm | |
Użytkownicy | |
Francja, Niemcy, Włochy, Bułgaria, Rumunia | |
Rzuty | |
Dewoitine D.520 – francuski samolot myśliwski zaprojektowany i zbudowany w 1938 roku w wytwórni lotniczej SNCA (Société nationale des constructions aéronautiques du Midi) na południu Francji.
Najnowocześniejszy francuski myśliwiec w czasie II wojny światowej[1].
Historia
W 1936 roku francuski konstruktor Emil Dewoitine w państwowej wytwórni lotniczej SNCA zaprojektował samolot myśliwski, który został oznaczony jako Dewoitine D.520.
Pierwszy prototyp tego samolotu oznaczony jako D.520.01 został oblatany w dniu 1 października 1938 roku na lotnisku w Tuluzie przez francuskiego pilota akrobacyjnego Marcela Doret. Prototyp ten był napędzany silnikiem rzędowym Hispano-Suiza HS-12V-21 o mocy 860 KM, miał skrzydła ze skrzelami i drewniane śmigło. Ponieważ miał słabe osiągi zamontowano w nim mocniejszy silnik Hispano-Suiza HS-12V-29 i wówczas prototyp osiągnął prędkość 520 km/h, co było już prędkością zadowalającą. W styczniu 1939 roku oblatano drugi prototyp D.520.02, w którym usunięto usterki stwierdzone w pierwszym prototypie oraz zastosowano metalowe trójłopatowe śmigło. W prototypie tym zamontowano także uzbrojenie. Drugi prototyp w locie nurkowym osiągnął prędkość 825 km/h. Zbudowano jeszcze jeden prototyp oznaczony jako D.520.03, który poddano próbie w locie.
Ponieważ wszystkie próby zakończyły się pomyślnie, w marcu 1939 roku samolot skierowano do produkcji seryjnej, oznaczając go jako Dewoitine D.520C1. Początkowo w kwietniu 1939 roku zamówiono 200 samolotów tego typu, ale następnie zwiększano zamówienie i ostatecznie w kwietniu 1940 roku zamówienie opiewało na 2200 samolotów Dewoitine D.520 dla francuskiego lotnictwa lądowego i 120 samolotów dla lotnictwa marynarki wojennej. Pierwszy samolot seryjny oblatany został w dniu 2 listopada 1939 roku i od tego momentu samoloty te były wprowadzane do jednostek francuskich.
Po klęsce Francji w dniu 19 czerwca 1940 roku samoloty te nadal były produkowane dla potrzeb lotnictwa rządu Vichy, a nawet po zajęciu Paryża w 1942 roku nadal je produkowano, przy czym część z nich trafiła do jednostek treningowych Luftwaffe, a reszta do lotnictwa włoskiego, bułgarskiego i rumuńskiego. Ostatecznie produkcję tych samolotów przerwano w 1945 roku. Łącznie wyprodukowano 755 samolotów myśliwskich Dewoitine D.520C1.
Użycie w lotnictwie
Samoloty myśliwskie Dewoitine D.520C1 zaczęto wprowadzać do lotnictwa francuskiego na początku 1940 roku. W chwili rozpoczęcia ataku Niemiec na Francję w dniu 10 maja 1940 roku, dysponował tymi samolotami tylko francuski I/3 dywizjon myśliwski, który posiadał 36 samolotów tego typu. Jeszcze w czasie kampanii francuskiej w samoloty tego typu kompletnie wyposażono cztery dalsze dywizjony myśliwskie. Dywizjony te miały dobre wyniki, gdyż ich piloci zestrzelili łącznie 114 samolotów niemieckich.
W czerwcu 1940 roku kilka francuskich jednostek wyposażonych w te samoloty przeleciało do Afryki Północnej, aby dalej walczyć z Niemcami. Natomiast w lotnictwie rządu Vichy w samoloty Dewoitine D.520C1 było wyposażonych dziewięć dywizjonów myśliwskich.
Po zajęciu w 1942 roku całej Francji przez Niemców, samoloty te zostały wprowadzone do dwóch jednostek treningowych Luftwaffe, a ok. 60 samolotów przekazano lotnictwu włoskiemu i ok. 100 siłom powietrznym Bułgarii i Rumunii.
W sierpniu 1944 roku, po zajęciu Tuluzy przez wojska alianckie, oblatywacz tego samolotu Marcel Doret zorganizował dywizjon myśliwski GC-I/B wyposażony w te samoloty, który walczył z Niemcami w końcowej fazie wojny.
Samoloty Dewoitine D.520 były używane w lotnictwie francuskim do 1953 roku.
Użycie w lotnictwie polskim
Samoloty Dewoitine D.520C1 były używane przez polskich pilotów walczących we Francji, łącznie używali oni 26 samolotów tego typu. Piloci walczyli w ramach kluczy we francuskich dywizjonach myśliwskich oraz kluczy broniących fabryk. Taki klucz walczący w ramach francuskiego 3/2 dywizjonu francuskiego, dowodzony przez kpt. pil. Jana Pentza stoczył prawdopodobnie ostatnią walkę powietrzną w czasie kampanii francuskiej zestrzeliwując 18 czerwca 1940 roku niemiecki samolot bombowy Heinkel He 111.
Opis konstrukcji
Samolot Dewoitine D.520C1 był jednomiejscowym samolotem myśliwskim, dolnopłatem wolnonośnym o konstrukcji całkowicie metalowej, półskorupowej. Podwozie klasyczne – chowane w locie, z kółkiem ogonowym stałym. Napęd – silnik rzędowy tłokowy, śmigło metalowe, trójłopatowe.
Bibliografia
- Witold Szewczyk: Samoloty na których walczyli Polacy. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1988, s. 88-91. ISBN 83-206-0738-8.
Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ II światowa. Największy konflikt w dziejach pod lupą, 11-12/2017, s. 42
Media użyte na tej stronie
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the French Armee de l'Air (air force) before 1945. The blue and red tone changed during World War 2.
From 1944/45, French planes started to use the modern roundel.
Royal Air Force Roundel
Autor: G.Garitan, Licencja: CC BY-SA 4.0
vue prise de Dewoitine D.520 pendants les années 40.
Autor: User:PpPachy, Licencja: CC BY-SA 2.5
Gunsight and instrument panel from the D.520 on display at Le Bourget
Autor: User:PpPachy, Licencja: CC BY-SA 2.5
Dewoitine D.520 on display at Le Bourget