Diabla Przełęcz Wyżnia

Diabla Przełęcz Wyżnia
Diabla Przełęcz Wyżnia pomiędzy Diablą Turnią a Diablowiną. Widok z Dolinki Szataniej
Państwo	Słowacja
Wysokość	2343 m n.p.m.
Pasmo	Tatry, Karpaty
Sąsiednie szczyty	Diablowina, Diabla Turnia
Data zdobycia	13 czerwca 1907 r.
Pierwsze wejście	G. O. Dyhrenfurth, H. Rumpelt
Położenie na mapie Tatr Diabla Przełęcz Wyżnia
49°09′55,4″N 20°03′04,6″E/49,165389 20,051278

Diabla Przełęcz Wyżnia (niem. Goldscharte, słow. Zlatinská štrbina, węg.  Hátsó-Bástya^[1], 2343 m^[2]) – płytka przełęcz w słowackich Tatrach Wysokich w Grani Baszt, oddzielająca Diablowinę (2379 m) od Diablej Turni (2356 m). Ku wschodowi, do Dolinki Szataniej, z przełęczy opada z urwista depresja, w środkowej części zmieniająca się w proste, prawie pionowe zacięcie. Ku zachodowi, do Doliny Młynickiej z przełęczy opada depresja o deniwelacji około 220 m. W górnej części jest szeroka, mało stroma, częściowo płytowa, częściowo piarżysta. Poniżej połowy wysokości zamienia się w głęboki i prawie pionowy komin o wysokości około 40 m. Pod kominem znajduje się kociołek, z którego opada żlebek do podstawy ściany. W lewej stronie kociołka ma wylot także równoległa do komina rynna^[3].

Jako pierwsi przeszli przez przełęcz Günter Oskar Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt 13 czerwca 1907 r. Przejście granią przez Diablą Przełączkę Wyżnią nie nastręczało według nich większych trudności. Zimą przełęcz pokonali jako pierwsi Alfréd Grósz i Zoltán Neupauer 8 lutego 1914 r. (także podczas pokonywania grani)^[4].

Drogi wspinaczkowe

1. Wschodnią depresją; V w skali tatrzańskiej, czas przejścia 3 godz.
2. Zachodnim żlebem; 0+, 30 min^[3].

Widok z Doliny Młynickiej

Przypisy