Dialekty języka bułgarskiego

Dialekty języka bułgarskiego (bułg. български диалекти) – zespół odmian języka bułgarskiego.

Gwary bułgarskie tworzą część południowosłowiańskiego kontinuum językowego.

Pierwszym badaczem zajmującym się dialektologią bułgarską był Neofit Riłski. Dziedziną tą zajmowali się także: Marin Drinow, Konstantin Jireček, Lubomir Mileticz, Aleksandyr Todorow-Bałan oraz Stojko Stojkow.

Gwary macedońskie bywają traktowane jako specyficzny wariant bułgarszczyzny[1][2][3]. W drugiej połowie XX wieku zaczęto jednak klasyfikować gwary macedońskie jako odrębny język. W Jugosłowiańskiej Republice Macedonii doszło do kodyfikacji macedońskiego standardu językowego, odrębnego względem normy bułgarskiej[4]. Pełny rozwój języka macedońskiego umożliwiła macedoński ruch narodowy. Do dziś niektórzy językoznawcy traktują macedoński jako formę bułgarskiego[5][6].

Tak zwana granica jaci (ятова граница) dzieli dialekty bułgarskie na zachodnie i wschodnie. Wyznacza ją realizacja dawnej litery jać (ѣ); z przegłosem na wschodzie: /я, ʲa/ lub /е, ɛ/, np. bjał, beli (biały, białe) lub bez niego na zachodzie: /е, ɛ/, np. beł, beli (biały, białe).

Przypisy

  1. André Mazon: Contes Slaves de la Macédoine Sud-Occidentale. Paryż: Etude linguistique, 1923, s. 4. (fr.)
  2. Konstantin Josef Jireček: Die Balkanvölker und ihre kulturellen und politischen Bestrebungen. Urania, 1909-03-27, s. 195. (niem.)
  3. Die Slaven in Griechenland von Max Vasmer. Verlag der Akademie der Wissenschaften. Berlin: Allgemeines und sprachliche Stellung der Slaven Griechenlands, 1941. (niem.)
  4. Victor Friedman: Macedonian. Nowy Jork: Past and Present, s. 435–439. (ang.)
  5. Joseph Brian D.: When languages collide: perspectives on language conflict, language competition, and language coexistence. Ohio State University Press, 2003, s. 281. (ang.)
  6. Language profile Macedonian, UCLA International Institute [dostęp 2014-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-11] (ang.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne