Dialekty styryjskie

Ugrupowania dialektów języka słoweńskiego

     Dialekty styryjskie

Dialekty styryjskie^[1] (słoweń. štajerska narečna skupina, štajerščina) – jedna z siedmiu najczęściej wyróżnianych grup dialektów słoweńskich^[2]. Dialekty styryjskie używane są w Styrii – w dorzeczu Savinji, na wschodnim Kozjaku i Pohorju^[1].

Cechy językowe

Dialekty styryjskie wyróżniają się następującymi cechami fonetycznymi:

• jedna intonacja opadająca^[1],
• rozwój prasłowiańskich jerów podobny, jak w gwarach karynckich – w sylabach długich ẹ wąskie, w sylabach krótkich e szerokie^[1],
• rozwój prasłowiańskiego *ě (jać) w sylabach długich w dyftongiczne ēi̯, ẹi̯ lub āi̯, np. zvệi̯zda lub zvâi̯zda ‘gwiazda’^[1].

W morfologii charakterystyczna jest końcówka narzędnika l. poj. rzeczowników żeńskich -ọi̯, np. z rọkội̯^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Leszek Bednarczuk, Witold Mańczak, Jan Safarewicz, Franciszek Sławski, Wojciech Smoczyński, Aleksander Szulc: Języki indoeuropejskie. T. II. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988. ISBN 83-01-05763-7.