Diamentowy Mikrofon
Nagroda za | twórczość radiową |
---|---|
Przyznawana przez | Zarząd Polskiego Radia |
Lokalizacja | |
Pierwsze rozdanie | 1995 |
Diamentowy Mikrofon – nagroda przyznawana od 1995 roku przez Zarząd Polskiego Radia[1][2]. Przyznawana jest wybitnym twórcom radiowym (pracownikom i współpracowników Polskiego Radia). Po raz pierwszy nagrodę przyznano z okazji 70-lecia Polskiego Radia.
Laureaci
imię i nazwisko | rok przyznania nagrody | uzasadnienie | uwagi |
---|---|---|---|
Stefania Grodzieńska | 1995[3] | ||
Ksawery Jasieński | 1995[3][4] | ||
Irena Kwiatkowska | 1995[3][5] | ||
Lucjan Kydryński | 1995[3] | ||
Jeremi Przybora | 1995[3] | ||
Wacław Przybylski | 1995[3] | ||
Alina Rudnicka | 1995[3] | ||
Jerzy Rosołowski | 1995[3] | ||
Bohdan Tomaszewski | 1995[3] | ||
Stella Weber-Lutogniewska | 1995[3][6] | ||
Jerzy Waldorff | 1995[3] | ||
Maria Koterbska-Frankl | 1996[7] | ||
Czesław Miłosz | 1996[8] | ||
Jan Paweł II | 2000[9] | ||
Jan Nowak-Jeziorański | 2002[10][11][12] | Za „niepowtarzalną i ważną społecznie rolę, jaką odegrał kierując Rozgłośnią Polską Radia Wolna Europa oraz za propagowanie przemian dokonujących się w Polsce, a zwłaszcza przystąpienia Polski do NATO oraz procesu integracji z Unią Europejską”. | Nagrodę wręczono 19 września 2002 w warszawskim klubie RWE[10][11][12]. |
Włada Majewska | 2005[13][14] | Za "twórczość radiową, która jest barwną ilustracją historii polskiej radiofonii". | Nagrodę wręczono 16 września 2005 w Warszawie podczas Gali na 80-lecie Polskiego Radia[14]. |
Andrzej Mularczyk | 2005[13] | Za „wszechstronną twórczość radiową, szczególnie w dziedzinie dramaturgii oraz za współtworzenie przez 45 lat wyjątkowej powieści radiowej W Jezioranach”[13]. | |
Tadeusz Sznuk | 2005[13][14] | Za "całokształt radiowych dokonań i utrwalenie wzorca budowania przyjaźni Polskiego Radia ze słuchaczami". | Nagrodę wręczono 16 września 2005 w Warszawie podczas Gali na 80-lecie Polskiego Radia[14]. |
Zbigniew Zapasiewicz | 2005[14][13] | Za „wielkie i wybitne kreacje aktorskie w spektaklach i słuchowiskach teatru wyobraźni Polskiego Radia”[14]. | Nagrodę wręczono 16 września 2005 w Warszawie podczas Gali na 80-lecie Polskiego Radia[14]. |
Wojciech Młynarski | 2008[15][16] | Za „całokształt dorobku artystycznego oraz stałą obecność jego twórczości na falach Polskiego Radia”[15]. | Nagrodę wręczono podczas 45 Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[15][16]. |
Justyna Steczkowska | 2009[17] | ||
Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach | 2010[18] | Za „ogromny dorobek artystyczny, wielkie uznanie na całym świecie oraz za stałą obecność na antenach Polskiego Radia przez 75 lat”[18]. | |
Irena Santor | 2013[19][20] | Za „wyjątkowy głos, talent i sceniczną osobowość, dzięki którym od ponad 50 lat jest jedną z najjaśniejszych gwiazd polskiej piosenki, za zawodową wierność Polskiemu Radiu, w którego archiwach znajdują się setki jej nagrań, w tym wiele dokonanych z towarzyszeniem radiowych orkiestr”[20]. | Nagrodę wręczono podczas 50. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu[19][20], w czasie Gali Jubileuszowej[20]. |
Danuta Szaflarska | 2015[1][21][2][22] | Za „wybitne role w imponującej liczbie słuchowisk radiowych Polskiego Radia[1][21][2][22]; za charakterystyczny zawsze rozpoznawalny głos, który towarzyszy pokoleniom słuchaczy od najmłodszych lat”[21][22]. | Nagrodę wręczono 21 kwietnia 2015 w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, podczas gali z okazji obchodów 90-lecia Polskiego Radia[1][21][2][22]. |
krakowscy hejnaliści | 2015[1][21][2][22] | Za „owianą legendą pracę i rolę, jaką sumiennie odgrywają w historii Ojczyzny i anteny Pierwszego Programu Polskiego Radia”[1][21][2][22]. | Nagrodę wręczono 21 kwietnia 2015 w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie, podczas gali z okazji obchodów 90-lecia Polskiego Radia[1][21][2][22]. W imieniu muzyków statuetkę odebrał Komendant Miejskiej Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie[1][2]. |
Sława Przybylska | 2015[23] | Za prawie 60-letnią więź z Polskim Radiem i najpiękniejsze polskie piosenki, dzięki którym artystka stała się autentycznym ambasadorem polskiej kultury. | nagrodę wręczono 14 czerwca 2015, podczas 52 Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu, na koncercie z okazji 90-lecia Polskiego Radia[23] |
Halina Frąckowiak | 2016 | W uznaniu wieloletniej więzi z Polskim Radiem, za najpiękniejsze polskie piosenki oraz łączenie pozycji niekwestionowanej gwiazdy estrady z wielkim ciepłem i życzliwością dla słuchaczy. |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h gm/tom/PAP: Obchody 90 lat Polskiego Radia. [w:] PolskieRadio.pl [on-line]. Polskie Radio S.A., 24 kwietnia 2015. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ a b c d e f g h rcze/ tpo/: Polskie Radio świętowało 90-lecie w Operze Narodowej. [w:] Dzieje.pl portal historyczny [on-line]. Muzeum Historii Polski i PAP SA, 21 kwietnia 2015. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ a b c d e f g h i j k 70-lecie Polskiego Radia. „Antena”. 1995 nr 9. s. 47. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ Ksawery Jasieński, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09] . [dostęp 24 stycznia 2016]
- ↑ PAP: Zmarła Irena Kwiatkowska. empik.com, 3 marca 2011. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ Więź, nr 11 (565) / 2005 – Zmarli
- ↑ Maria Koterbska-Frankl, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [online] [dostęp 2021-04-09] . [dostęp 24 stycznia 2016]
- ↑ Diamentowy Mikrofon dla Miłosza. „Antena”. 1996 nr 31. s. 33. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ bk, fc: Najważniejsze nagrody Polskiego Radia przyznane. Złote Mikrofony trafiły do.... [w:] PolskieRadio.pl [on-line]. Polskie Radio S.A., 2016-12-14. [dostęp 2016-12-20]. Cytat: Jak dodała [Barbara Stanisławczyk], wśród laureatów jest też jeden święty. W 2000 roku Diamentowy Mikrofon Polskiego Radia został przyznany Janowi Pawłowi II.
- ↑ a b aka/PAP: Nowak-Jeziorański odebrał Diamentowy Mikrofon. [w:] wiadomosci.wp.pl [on-line]. Grupa Wirtualna Polska. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ a b IAR, polskieradio.pl, bk: Rok Nowaka-Jeziorańskiego. „Był sternikiem, ambasadorem, doradcą”. [w:] PolskieRadio.pl [on-line]. Polskie Radio S.A., 28 grudnia 2013. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ a b Diamentowy i Złote Mikrofony Polskiego Radia S.A.. Mediarun.pl, 6 września 2002. [dostęp 2016-02-16].
- ↑ a b c d e PAP: Warszawa. Diamentowy Mikrofon dla Andrzeja Mularczyka. e-teatr.pl, 2 grudnia 2005. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ a b c d e f g j.lu.. Jubileusz Polskiego Radia. „Rzeczpospolita”. Nr 218, 17 września 2005. [dostęp 2016-01-20]. (link awaryjny do kopii w bazie e-teatr.pl [dostęp 24 stycznia 2016])
- ↑ a b c Lidia Donajczyk: Młynarski Wojciech. [w:] PolskieRadio.pl [on-line]. Polskie Radio S.A., 28 lipca 2008. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ a b Laureaci XLV KFPP 2008. [w:] www.Opole.pl [on-line]. Urząd Miasta Opola, 24 lipca 2009. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ Biografia. justynasteczkowska.pl – oficjalna strona Justyny Steczkowskiej. [dostęp 2014-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (7 listopada 2014)].
- ↑ a b Polskie Radio przyznało NOSPR „Diamentowy Mikrofon”. [w:] prsa.com.pl (Polskie Radio – strona korporacyjna) [on-line]. Polskie Radio S.A., 22 listopada 2010. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ a b Laureaci 50. KFPP 2013. [w:] www.Opole.pl [on-line]. Urząd Miasta Opola, 15 lipca 2015. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ a b c d Diamentowy Mikrofon dla Ireny Santor. [w:] dyskografie.com [on-line]. ?. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ a b c d e f g Gala Jubileuszowa 90-lecia Polskiego Radia. [w:] PolskieRadio.pl [on-line]. Polskie Radio S.A., 21 kwietnia 2015. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ a b c d e f g IAR: Danuta Szaflarska z diamentową nagrodą Polskiego Radia. [w:] film.wp.pl [on-line]. Grupa Wirtualna Polska, 22 kwietnia 2015. [dostęp 2016-01-24].
- ↑ a b pw: Diamentowy Mikrofon dla Sławy Przybylskiej! Niezwykły koncert w Opolu z okazji 90-lecia Polskiego Radia. Telewizja Polska S.A./TVP Info, 14 czerwca 2015. [dostęp 2016-01-24].