Diana Damrau

Diana Damrau

Data i miejsce urodzenia	31 maja 1971 Günzburg, Bawaria, Niemcy
Typ głosu	sopran koloraturowy
Zawód	śpiewaczka operowa
Odznaczenia
Strona internetowa

Diana Damrau (ur. 31 maja 1971 w Günzburgu) – niemiecka śpiewaczka operowa (sopran koloraturowy).

Życiorys

Kształciła się w Hochschule für Musik Würzburg pod okiem Carmen Hangau. Po ukończeniu studiów kontynuowała naukę w Salzburgu, pod okiem Hanny Ludvig. Zadebiutowała na scenie jako Barbarina w Weselu Figara w Stadttheater Würzburg. W czasie swojej aktywności scenicznej występowała na deskach wielu oper, takich jak Opera Wiedeńska, Metropolitan Opera, Covent Garden Theatre.

Najbardziej znana z roli Królowej Nocy z opery Czarodziejski flet Mozarta, która uchodzi za jedną z najtrudniejszych ról operowych.

Życie prywatne

Diana Damrau jest zamężna z francuskim bas-barytonem Nicolasem Testé. Mają dwóch synów urodzonych w 2010 i 2012 r.

Repertuar

• W.A. Mozart:
  • Czarodziejski flet – Królowa Nocy, Pamina
  • Uprowadzenie z seraju – Konstancja
  • Wesele Figara – Zuzanna
  • Askaniusz w Albie – Faun
  • Zaide – (partia tytułowa)
• G. Donizetti
  • Don Pasquale – Norina
  • Napój miłosny – Adina
  • Łucja z Lammermooru (partia tytułowa)
  • Córka pułku – Maria
  • Linda z Chamounix – (partia tytułowa)
• R. Strauss:
  • Ariadna na Naksos – Zerbinetta
  • Kawaler srebrnej róży – Sophie
  • Arabella – Zdenka
  • Helena Egipska – Aitra
  • Milcząca kobieta – Aminta
• G. Rossini
  • Cyrulik sewilski – Rozyna
  • Hrabia Ory – Adela
• A. Salieri – Europa riconosciuta Europa
• L. van Beethoven – Fidelio – Marcelina
• V. Bellini – Purytanie – Elwira
• C.M. von Weber – Wolny strzelec – Ania
• A. Lortzing – Car i stolarz – Maria
• G. Verdi
  • Rigoletto Gilda
  • Bal maskowy – Oscar
  • Traviata – Violetta Valery
• Johann Strauss (syn) – Zemsta nietoperza – Adele
• F. Lehar – Wesoła wdówka – Walentyna
• J. Offenbach – Opowieści Hoffmanna – Olimpia
• E. Humperdinck – Jaś i Małgosia – Małgosia
• F. Loewe – My Fair Lady – Eliza
• F. Cerha – Olbrzym ze Steinfeld – Mała kobieta
• L. Maazel – 1984 – Instruktorka gimnastyki, Pijana kobieta

Wykonuje również dzieła oratoryjne i utwory J.S. Bacha, J.F. Haendla, W.A. Mozarta, V. Righina, L. van Beethovena, Roberta i Clary Schumannów, G. Meyerbeera, J. Brahmsa, G. Fauré, G. Mahlera, R. Straussa, A. von Zemlinsky’ego, C. Debussy’ego, C. Orffa, S. Barbera.

Współpraca twórcza

Współpracowała z takimi dyrygentami, jak Sir Colin Davis, Christoph von Dohnanyi, James Levine, Lorin Maazel, Pierre Boulez, Nikolaus Harnoncourt, Riccardo Muti, Leonard Slatkin, Ádám Fischer, Ivor Bolton, Jesús López-Cobos, Jérémie Rohrer.

Wideografia

• Gioacchino Rossini – Hrabia Ory (Le comte Ory) – Metropolitan Opera
• Giuseppe Verdi – Rigoletto – Semperoper Drezno
• Richard Strauss – Kawaler srebrnej róży (Rosenkavalier) – Festspielhaus Baden-Baden
• Engelbert Humperdinck – Jaś i Małgosia (Hansel and Gretel) – Covent Garden Theatre
• Wolfgang Amadeus Mozart – Czarodziejski flet (The Magic Flute) – Covent Garden, Festiwal w Salzburgu
• W.A. Mozart – Askaniusz w Albie (Ascanio in Alba) – Festiwal w Salzburgu
• W.A. Mozart – Uprowadzenie z seraju (Die Entführung aus dem Serail) – Opera we Frankfurcie
• W.A. Mozart – Uprowadzenie z seraju (Die Entführung aus dem Serail) – Gran Teatre del Liceu
• W.A. Mozart – Wesele Figara (Le nozze di Figaro) – La Scala
• Lorin Maazel 1984 – Covent Garden

Odznaczenia

• 2010 – Order Maksymiliana^[1]
• 2016 – Bawarski Order Zasługi^[2]

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona Diany Damrau
• Terminarz występów Diany Damrau. [dostęp 2013-04-30]. (pol.). w Bazie operowej (ang.)