Diatermia kondensatorowa

Ten artykuł od 2015-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Diatermia kondensatorowa wykorzystuje do nagrzania tkanek pole elektryczne. Nagrzewa ona głównie tkanki płytko położone takie jak tkanka tłuszczowa.

Obiekt umieszcza się między okładkami kondensatora.

Ilość wytwarzanego ciepła zależy od:

• właściwości dielektrycznych płynów i struktur tkankowych,
• przewodnictwa elektrycznego (jonowego) elektrolitów w tkance.

Dla dielektryków wystąpi zjawisko polaryzacji.

Ilość ciepła wytwarzanego w wyniku polaryzacji ${\displaystyle Q{:}}$

${\displaystyle Q=2\pi f\epsilon E^{2}tg(\sigma ).}$

Do diatermii kondensatorowej używamy 3 rodzajów elektrod:

• kondensatorowe sztywne,
• kondensatorowe miękkie,
• kondensatorowe specjalnego kształtu.