Dicerorhinus

Dicerorhinus[1]
Gloger, 1841[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – nosorożec sumatrzański (R. sumatrensis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

nieparzystokopytne

Podrząd

gruboskórce

Rodzina

nosorożcowate

Podrodzina

Rhinocerotinae

Rodzaj

Dicerorhinus

Typ nomenklatoryczny

Rhinoceros sumatrensis G. Fischer, 1814

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Dicerorhinus – rodzaj ssaka z podrodziny Rhinocerotinae w obrębie rodziny nosorożcowatych (Rhinocerotidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje jeden żyjący współcześnie gatunek występujący na Sumatrze i Borneo[6][7][8].

Morfologia

Długość ciała 236–318 cm, brak wiarygodnych danych na temat długości ogona, wysokość w kłębie 100–150 cm; masa ciała 600–950 kg (dotyczy tylko gatunku występującego współcześnie)[7].

Systematyka

Etymologia

  • Didermocerus: gr. δι- di- „podwójny”, od δις dis „dwa razy”, od δυο duo „dwa”; δερμα derma, δερματος dermatos „skóra”; κερας keras, κερατος keratos „róg”[9]. Gatunek typowy: Didermocerus sumatrensis Brookes, 1828 (= Rhinoceros sumatrensis G. Fischer, 1814).
  • Dicerorhinus: δι- di- „podwójny”, od δις dis „dwa razy”, od δυο duo „dwa”; κερας keras, κερατος keratos „róg”; ῥις rhis, ῥινος rhinos „nos, pysk”[10].
  • Ceratorhinus: gr. κερας keras, κερατος keratos „róg”; ῥις rhis, ῥινος rhinos „nos, pysk”[11]. Gatunek typowy: Rhinoceros sumatrensis G. Fischer, 1814.

Podział systematyczny

Do rodzaju należy jeden występujący współcześnie gatunek[6][12]:

Opisano również gatunki wymarłe:

  • Dicerorhinus abeli (Forster Cooper, 1934)[13] (Azja; oligocen).
  • Dicerorhinus cixianensis Chen & Wu, 1976[14] (Azja; miocen).
  • Dicerorhinus gwebinensis Zin Maung Maung Thein, Takai, Tsubamoto, Thaung Htike, Egi & Maung Maung, 2008[15] (Azja; pliocen–plejstocen).
  • Dicerorhinus montesi Santafé-Llopis, Casanovas Cladellas & Belinchon-García, 1987[16] (Europa; miocen).
  • Dicerorhinus vekuai Tsiskarishvili, 1987[17] (Azja; pliocen).

Uwagi

  1. ↑ Nazwa niedostępna, stłumiona decyzją ICZN[3].

Przypisy

  1. ↑ Dicerorhinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. ↑ C.W.L. Gloger: Gemeinnütziges Hand- und Hilfsbuch der Naturgeschichte. Für gebildete Leser aller Stände, besonders für die reifere Jugend und ihre Lehrer. Breslau: A. Schulz, 1842, s. 125. (niem.).
  3. ↑ R.V. Melville. Opinion 1080. Didermocerus Brookes, 1828 (Mammalia) suppressed under the plenary powers. „Bulletin of zoological nomenclature”. 34 (1), s. 21–24, 1978. (ang.). 
  4. ↑ J. Brookes: A catalogue of the Anatomical and Zoological Museum of Joshua Brookes. London: Richard Taylor, 1828, s. 75. (ang.).
  5. ↑ J.E. Gray. Observations on the Preserved Specimens and Skeletons of the Rhinocerotidæ in the Collection of the British Museum and Royal College of Surgeons, including the Descriptions of Three New Species. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 1867, s. 1021, 1867. (ang.). 
  6. ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 390. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
  7. ↑ a b W. Franklin: Family Camelidae (Camels). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 2: Hoofed Mammals. Barcelona: Lynx Edicions, 2011, s. 180. ISBN 978-84-96553-77-4. (ang.).
  8. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Dicerorhinus. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-15]. (ang.).
  9. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 230.
  10. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 226.
  11. ↑ Palmer 1904 ↓, s. 170.
  12. ↑ Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 166. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  13. ↑ C. Forster Cooper. The extinct rhinoceroses of Baluchistan. „Philosophical Transactions of the Royal Society of London”. Series B. 223, s. 596, 1934. DOI: 10.2307/92241. (ang.). 
  14. ↑ 陈冠芳 & 吴文裕 / G. Chen & W. Wu. 河北磁县九龙口中新世哺乳动物 / Miocene mammalian fossils of Jiulongkou, Ci Xian district, Hebei. „古脊椎动物与古人类 / Vertebrata PalAsiatica”. 14 (1), s. 8, 1976. (chiń. • ang.). 
  15. ↑ Zin Maung Maung Thein, M. Takai, T. Tsubamoto, Thaung Htike, N. Egi & Maung Maung. A new species of Dicerorhinus (Rhinocerotidae) from the Plio-Pleistocene of Myanmar. „Palaeontology”. 51 (6), s. 1422, 2008. DOI: 10.1111/j.1475-4983.2008.00813.x. (ang.). 
  16. ↑ J.V. Santafé-Llopis, M.L. Casanovas Cladellas & M. Belinchon-García. Una nueva especie de Dicerorhinus, D. montesi (Rhinocerotoidea, Perissodactyla) del yacimiento de Buñol (Orleaniense medio) (Valencia, España). „Paleontologia i Evolució”. 21, s. 286, 1987. (hiszp.). 
  17. ↑ Г.В. Цискаришвили: Позднетретичные носороги (Rhinocerotidae) Кавказа. Тбилиси: Мецниереба,, 1987, s. 81. (ros.).

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Sumatran Rhinoceros - Rapunzel.jpg
Autor: nicolaitan from New York City, Licencja: CC BY-SA 2.0
Rapunzel, the hairy sumatran rhinoceros, now dead.